روتر و اکسس پوینت

برند

روتر یا مسیریاب شبکه برای انتقال بسته های داده بین شبکه ها استفاده می شود. داده های اینترنتی همیشه از طریق بسته ها ارسال می شوند و روترها عملکرد هدایت ترافیک به شبکه های مختلف سیستم را انجام می دهند. باید حداقل دو شبکه وجود داشته باشد که روتر در آنها متصل است (یعنی دو LAN یا LAN و WAN). اکثر مسیریاب های شبکه در دروازه هایی که شبکه ها را به هم متصل می کنند قرار می گیرند. انواع روترهای سیمی، بی سیم؛ روتر مرکزی یا هسته ای، روتر Edge . مجازی در دسترس هستند. روترها معمولا بهترین مسیر را برای هدایت بسته ها برای دسترسی سریعتر انتخاب می کنند.

روتر چیست؟

روتر دستگاه های شبکه کامپیوتری هستند که دو عملکرد اصلی را انجام می دهند:

  1.      ایجاد و نگهداری یک شبکه محلی
  2.      مدیریت داده های ورودی و خروجی از شبکه و همچنین داده های در حال جابجایی در داخل شبکه

همچنین به شما کمک می کند تا چندین شبکه را مدیریت کرده و ترافیک شبکه را بین آنها مسیریابی کنید.

در شبکه خانگی شما؛ روتر شما یک اتصال به اینترنت و یک اتصال به شبکه محلی خصوصی شما دارد. علاوه بر این، بسیاری از روترها دارای سوئیچ های داخلی هستند که به شما امکان می دهند چند دستگاه سیمی را متصل کنید.

انواع مسیریاب های شبکه

در ادامه انواع روترهای شبکه را به شما معرفی می کنیم:

روتر بی سیم

در دفتر، خانه، یا ایستگاه راه آهن و غیره وجود دارد. این مسیریاب شبکه یک سیگنال بی سیم ایجاد می کند. فرض کنید که شما در دفتر هستید، ما می توانیم با استفاده از سیگنال های بی سیم به اینترنت متصل شویم چون لپ تاپ شما در محدوده است. ما می توانیم با وارد کردن شناسه کاربری و رمز عبور؛ امنیت مسیریاب های شبکه را تامین کنیم. نام کاربری و رمز عبور همراه دستگاه ارائه می شود. به دلیل امنیت؛ هیچ اطلاعات کاربری صدمه نمی بیند. وقتی از اماکن عمومی بازدید می کنیم می توانیم مشاهده کنیم که یک پنجره وای فای برای استفاده از اینترنت در گوشی ما باز می شود و می توانید مشاهده کنید که با رمز عبور ایمن شده است. روترهای بی سیم در دسترس عموم هستند. تعداد زیادی کاربر می توانند به آن متصل شوند.

روتر سیمی

نام این مسیریاب های شبکه، معنی خود را مشخص می کند. یک کابل برای اتصال به شبکه در دسترس است. اگر از یک بانک یا کالج یا دفتر کوچک بازدید کنیم می توانیم مشاهده کنیم که یک کامپیوتر شخصی یا لپ تاپ با استفاده از کابل اترنت به اینترنت متصل است و آن روتر سیمی یا کابلی است. این دستگاه ها یک اکسس پوینت وای فای دارند. اگر کاربر بخواهد به گوشی متصل شود می تواند از VoIP استفاده کند. یک مودم ADSL وجود دارد که دارا دو جک برای اتصال به اترنت و گوشی های همراه است.

روتر Edge یا لبه ای

این دستگاه در لبه ستون فقرات شبکه قرار دارد و می تواند به روترهای اصلی متصل شود. می تواند سیم دار یا بی سیم باشد و بسته های داده اینترنتی را بین یک یا چند شبکه توزیع کند. اما بسته های داده اینترنتی را در شبکه ها توزیع نمی کند.

روتر مرکزی یا هسته ای یا Core

این دستگاه ها به گونه ای طراحی شده اند تا در ستون فقرات یا هسته اینترنت کار کنند. این دستگاه ها از چندین رابط مخابراتی با بالاترین سرعت و استفاده در اینترنت پشتیبانی می کند. این روتر مرکزی یا هسته ای می تواند بسته های IP را با سرعت کامل به همه دستگاه ها ارسال کند. از پروتکل مسیریابی که در هسته استفاده می شود پشتیبانی می کند. بسته های داده اینترنتی را در شبکه توزیع می کند. اما هسته بسته های داده اینترنتی را بین شبکه ها توزیع نمی کند.

روتر مجازی

این پیش فرض برای شبکه اشتراک گذاری کامپیوتر است. طبق پروتکل VRRP عمل می کند. وقتی روتر اصلی خراب می شود یا غیر فعال می شود این مسیریاب شبکه فعال می شود. چندین روتر در یک گروه نیاز دارد تا بتوانند آدرس IP مجازی را به اشتراک بگذارند. برای هر گروه یک مستر در نظر گرفته می شود که بسته های IP را مدیریت می کند. اگر هنگام حمل بسته ها، برنامه اصلی شکست بخورد؛ سایر روترها هم موضع گیری می کنند.

مزایای روتر

در ادامه مزایای مسیریاب های شبکه آورده شده است:

  •         می تواند ترافیک شبکه را کاهش دهد.
  •         با توجه به دامنه های برودکست؛ می توان ترافیک شبکه را کاهش داد.
  •         مسیریاب شبکه آدرس مک و آدرس IP را ارائه می دهد و بهترین مسیر را در سراسر شبکه انتخاب می کند.
  •         اتصال ساده به شبکه سیمی یا بی سیم
  •         با رمز عبور بسیار ایمن شده است.
  •         بدون از دست دادن اطلاعات
  •         این می تواند به معماری شبکه های مختلف مانند کابل اترنت، وای فای، WLAN متصل شود.
  •         روتر بی سیم به راحتی برای لپ تاپ و یا کامپیوتر دسکتاپ به اینترنت متصل می شود. نیازی نیست نگران یک سری کابل باشید.

تفاوت سوئیچ و روتر

در ادامه به چند تفاوت مهم بین روتر و سوئیچ اشاره خواهیم کرد:

روتر

سوئیچ

روترها در لایه 3 (شبکه) مدل OSI کار می کنند.

سوئیچ های شبکه در لایه 2 شبکه  (Data Link Layer)  مدل OSI کار می کنند.

روتر خدمات NAT ، NetFlow  و QoS را ارائه می دهد

سوئیچ چنین خدماتی را ارائه نمی دهد.

آدرس IP را در جدول مسیریابی ذخیره می کند.

آدرس MAC را در یک جدول جستجو ذخیره می کند.  با این حا ، سوئیچ می تواند آدرس MAC را یاد بگیرد.

دستگاه شبکه 2/4/8 پورت

سوئیچ یک پل چند پورت است. 24/48 پورت را ارائه می دهد.

کمتر از حالت Duplex استفاده می کند.

در Full Duplex ، هیچ برخوردی رخ نمی دهد.

محدودیت سرعت 1 تا 10 مگابیت بر ثانیه برای اتصال بی سیم و 100 مگابیت بر ثانیه برای اتصال سیمی را ارائه می دهد..

محدودیت سرعت سوئیچ 10/100 مگابیت بر ثانیه است.

به کاربران کمک می کند تا سریعتر تصمیم مسیریابی را بگیرند

به احتمال زیاد تصمیم مسیریابی پیچیده تری می گیرد

روتر می تواند NAT را انجام دهد

سوئیچ ها نمی توانند NAT را انجام دهند

در انواع مختلف محیط های شبکه (MAN/ WAN) ، روتر در مقایسه با سوئسچسریعتر کار می کند.

در محیط LAN ، سوئیچ سریعتر از روتر است.

در روتر ، هر پورت دامنه برودکست خود را دارد.

سوئیچ دارای یک دامنه برودکست است (به غیر از VLAN).

عملیات روتر حول آدرس های IP می چرخد.

سوئیچ ها با آدرس های MAC کار می کنند زیرا در محدوده یک شبکه واحد کار می کنند.

روترها می توانند در هر دو حالت شبکه سیمی و بی سیم کار کنند.

سوئیچ ها محدود به اتصالات شبکه سیمی هستند.