کامپیوتر آماده 

زیرشاخه ها

• 

  کیس اسمبل شده

  کیس اسمبل شده

  کامپیوتر شخصی یک سیستم همه کاره است که به شما امکان می دهد چندین کار را به راحتی انجام دهید، می توانید فیلم تماشا کنید، بازی کنید و همچنین از آن برای مصارف اداری استفاده کنید. اما برخی از افراد فقط از سیستم برای اهداف خاصی استفاده می کنند. به عنوان مثال شما یک گیمر هستید که از سیستم خود فقط برای اهداف بازی استفاده می کنید. در این حالت شما به یک کامپیوتر سطح بالا با پیکربندی قدرتمند نیاز دارید. اگر می خواهید یک سیستم را برای ارائه و انجام کارهای اداری داشته باشید تنظیمات پایین تر کفایت می کند. بسیاری از برندها در حال توسعه کیس های اسمبل شده برای پاسخگویی دقیق تر به نیازهای کاربران هستند.

  کیس اسمبل شده چیست؟

  کیس اسمبل شده یک سیستم کامل است که دارای پیکربندی سخت افزاری متعادل و قابل اعتماد است. نیازی نیست زمانی را برای انتخاب قطعات سخت افزاری جداگانه صرف کنید.

  برندها این کار را برای شما انجام می دهند و سخت افزارهای لازم را برای عملکرد بهینه سیستم در کنار هم قرار می دهند. بسته به بودجه تان، می توانید یک کیس اسمبل شده را خریداری کنید و بلافاصله شروع به استفاده از آن کنید.

  اگر اطلاعات زیادی در مورد سخت افزار کامپیوتر ندارید، می توانید با یک کیس اسمبل شده کار کنید.

  مزایای کیس اسمبل شده

  یک کیس اسمبل شده بدین معناست که قبل از فروش به طور کامل توسط شخص دیگری جمع آوری شده است. این شخص می تواند یک خرده فروش یا یک برند خاص باشد که این نوع خدمات را ارائه می دهد، اما واقعیت این است که با خرید کیس اسمبل شده می توانید آن را به سادگی وصل کنید و از قابلیت های آن لذت ببرید.

  •         قابل اعتماد هستند و عملکرد متعادل را ارائه می دهند.
  •         خرید کیس اسمبل شده راحت است و نیازی به جمع آوری قطعات نیست.
  •         دارای گارانتی هستند
  •         برای خرید کیس اسمبل شده نیازی به دانش سخت افزار ندارید.

  معایب کیس اسمبل شده

  •         شما نمی توانید کیس اسمبل شده را به راحتی ارتقاء دهید. محدودیت های خاصی وجود دارد.
  •         شما نمی توانید یک کیس اسمبل شده منحصر به فرد را خریداری کنید.

  کیس اسمبل شده راحت ترین گزینه برای انتخاب

  ناگفته نماند که هیچ سیستمی دارای ویژگی های مختص به خود نیست خواه یک کیس اسمبل شده یا یک کیس سفارشی را خریداری کرده باشید. با این حال، هنوز هم مهم است که بیان کنیم که به طور متوسط کیس های اسمبل شده بعد از خرید، استفاده راحت تری دارند.

  خرید کیس اسمبل شده بهترین گزینه برای افرادی است که علاقه چندانی به مونتاژ کامپیوتر ندارند. همچنین ایمن تر است چون عملا راهی برای شما وجود ندارد که به طور ناخواسته به قطعات داخلی آسیب بزنید.

  بخش عمده خرید سیستم از فروشگاه این است که همه قطعات با هم سازگار هستند و شما می توانید همه چیز را به سادگی وصل کرده و از آن برای هر هدفی که مد نظر دارید استفاده کنید کیس های اسمبل شده اداری، کیس های اسمبل شده گیمینگ را می توان به راحتی از بازار خریداری کرد.

  در اینجا به این نکته مهم توجه داشته باشید که کیس های اسمبل شده گاهی اوقات آنطور که دوست دارید بهینه سازی نمی شوند. البته این قابل درک است چون همه قطعات سیستم با تنظیمات پیش فرض خود فروخته می شوند، اما خبر خوب این است که شما باید بتوانید قطعات را به دلخواه اورکلاک کنید.

  به طور طبیعی این کار بدون خطر انجام نمی شود اما اگر مراقب باشید، نباید در استفاده از بهترین کیس اسمبل شده مشکل زیادی را تجربه کنید.

  بزرگترین مزیت کیس های اسمبل شده قیمت آنها است. که از قیمت پایین تری نسبت به کیس های سفارشی برخوردار است.

  کیس اسمبل شده بهترین گزینه برای آماتورها

  دو مانع اصلی برای افرادی که مایل به خرید سیستم کامپیوتری جدید هستند وجود دارد. اولین مورد نیاز به دانش در مورد نحوه عملکرد قطعات و سازگاری آنها با یکدیگر است و دومین قسمت مرحله ای است که شما باید همه چیز را با هم مونتاژ کنید.

  در حقیقت خرید کیس اسمبل شده مستلزم این نیست که خودتان قطعات را کنار هم قرار دهید. با این حال ما درک می کنیم که لذت واقعی داشتن سیستم های شخصی سفارشی این است که خودتان قطعات را انتخاب کنید, این بدان معناست که باید تحقیقات گسترده ای را انجام دهید و بعد همه آنها را کنار هم نصب کنید. در حالی که این کار ساده تر از قبل شده است، احتمالا شما حداقل به درک اولیه در مورد نحوه کار کامپیوتر نیاز دارید، اگر آن را ندارید می توانید آموزش های آنلاین را تماشا کنید.

  شما می توانید بعد از خرید متوجه شوید که قطعاتی که انتخاب کرده اید ناسازگار هستند و به درستی با هم کار نمی کنند. شما باید بدانید که یک منبع تغذیه چند واتی می تواند نیاز سیستم شما را تامین کند، باید بدانید کدام پردازنده را انتخاب کنید و چگونه پردازنده و پردازنده گرافیکی وخود را اورکلاک کنید.

  وقتی نوبت به مونتاژ قطعات می رسد شما باید بدانید که سطح کار ضد استاتیک را دارید و از هر گونه حوادث احتمالی جلوگیری کنید. شما حتی برای مونتاژ به پیچ گوشتی و ابزارهای دیگر نیاز دارید. اگر احساس می کنید که از پس این مراحل بر نمی آید، دانش شما در سطحی است که امکان انتخاب اشتباه قطعات وجود دارد و یا اطلاعات فنی برای بستن سیستم خود ندارید به شما توصیه می کنیم که برای خرید کیس اسمبل شده اقدام کنید. حتما قبل از خرید به مشخصات دستگاه ها توجه کنید و گزینه متناسب با نیاز خود را انتخاب کنید.

• 

  کامپیوتر کوچک

  مینی پی سی (Mini PC)

  مینی پی سی که به عنوان کامپیوترهای کوچک یا کامپیوترهای میان رده هم شناخته می شوند نوعی سیستم کامپیوتری است که دارای ویژگی ها و قابلیت ای سیستم های بزرگ می باشد اما از نظر اندازه فیزیکی کوچکتر است.

  Mini PC چگونه کار می کند؟

  مانند کامپیوتر؛ یک مینی پی سی دارای یک واحد پردازش مرکزی (CPU) و حافظه است؛ این بدان معناست که یک مینی پی سی اساسا همانند یک کامپیوتر عمل می کند. جایی که پردازنده دستور را با واکشی از حافظه؛ استفاده از ALU برای انجام عملیات و سپس ذخیره نتیجه در حافظه اجرا می کند.

  قطعات و ویژگی های مینی پی سی

  مینی پی سی به طور کلی دارای قطعات یک کامپیوتر است اما تفاوت های کمی وجود دارد؛ بیایید به آنچه در مینی کامپیوتر وجود دارد نگاهی بیندازیم:

  پردازنده: عملیات را بر اساس داده ها انجام می دهد. مینی پی سی ها معمولا از پردازنده های مبتنی بر ARM استفاده می کنند چون کوچک و کم مصرف هستند.

  حافظه: داده ها را ذخیره می کند. دو نوع حافظه وجود دارد: حافظه فقط خواندنی (ROM) و حافظه دسترسی تصادفی (RAM). ROM را نمی توان تغییر داد در حالی که RAM را می توان تغییر مکان دارد.

  ذخیره سازی:Mini PC از حافظه فلش برای نگهداری اطلاعات استفاده می کند.

  سیستم عامل: بستری برای اجرای برنامه های دیگر

  پورت های کامپیوتر: امکان اتصال یا دستگاه های دیگر (مانند مانیتور، صفحه کلید و غیره) را دارد. بسته به مینی کامپیوتر؛ ممکن است USB یا HDMI، خروجی RCA ؛ جک صدا هم داشته باشد.

  مواردی که در مینی پی سی وجود ندارد:

  سیستم خنک کننده: این ممکن است مشکلی ایجاد کند چون محاسبات گرما تولید می کند؛ اما اگر این نگرانی شماست، همیشه می توانید یک فن به مینی پی سی خود اضافه کنید.

  RTC : RTC یک دستگاه اندازه گیری زمان است که حتی بعد از خاموش شدن دستگاه شما همچنان کار می کند. با این حال، یک مینی پی سی باتری ندارد و از آنجا که RTC به قدرت باتری بستگی دارد به دلیل محدودیت فضا هم در این دستگاه ها وجود ندارند.

  رابط فیزیکی: هیچ صفحه نمایش، صفحه کلید یا ماوسی وجود ندارد و بنابراین این چیزی است که باید به خرید خود اضافه کنید؛ اما برخی از مینی پی سی ها وجود دارند که از بلوتوث پشتیبانی می کنند، در غیر این صورت همیشه می توانید با استفاده از پورت های USB اتصال را برقرار کنید.

  انواع مینی پی سی

  Barebone– این نوع مینی پی سی ها معمولا ارزانتر هستند اما هارددیسک و رم ندارند. Barebone معمولا فقط از کیس، مادربرد و پردازنده تشکیل شده است.

  Ready-to-go– همانطور که از نامش پیداست؛ یک مینی کامپیوتر Ready-to-go برای مبتدیان یا کسانی که می خواهند تجربه استفاده از این دستگاه ها را داشته باشند؛ مناسب است. گرچه معمولا گران تر است اما همه ویژگی های لازم شما را در یک واحد ارائه می دهد.

  مزایای Mini PC

  در مورد مزایا؛ چند دلیل واضح وجود دارد که چرا شما باید مینی کامپیوتر را به لپ تاپ یا کامپیوتر دسکتاپ ترجیح دهید:

  اندازه: واژه Mini به شما می گوید که این دستگاه ها دارای بدنه ای کوچک، قابل حمل، سبک هستند و می تواند به راحتی جابجا شوند.

  قیمت: هنگام مقایسه قیمت مینی پی سی با کامپیوتر دسکتاپ یا لپ تاپ، این گزینه ها مقرون به صرفه تر هستند.

  همه کاره: شما می توانید قطعات داخل مینی کامپیوتر را در هر زمانی که می خواهید تغییر دهید حتی می توانید از مانیتوری که می خواهید استفاده کنید یا تلویزیون را به آن وصل کنید.

  مصرف انرژی: مینی کامپیوترها به دلیل مصرف انرژی پایینی که دارند معروف هستند.

  تفاوت مینی پی سی و سیستم دسکتاپ

  دسکتاپ	مینی پی سی
  حجیم	کوچک
  معمولاً گران تر	مقرون به صرفه تر
  برق بیشتری مصرف می کند	مصرف برق کم
  غیرقابل حمل	قابل حمل، می توانید آن را با خود حمل کنید
  مستعد ابتلا به گرمای بیش از حد، گرد و غبار و مشکلات منبع تغذیه است	از آنجا که هیچ قطعه متحرک وجود ندارد،  قابل اطمینان تر است.
  نیاز به محل ثابت برای نگهداری دارد.	فضای بسیار کمی را مصرف می کند و می توان آن را در هر مکانی نگهداری کرد.
  سرعت پردازش سریعتر	با توجه به پردازنده های مبتنی بر ARM سرعت چندانی ندارد
  از RAM دسکتاپ استفاده می کند	از RAM لپ تاپ استفاده می کند و هزینه بیشتری دارد
  CPU را می توان ارتقا داد	فقط RAM و هارد دیسک قابل ارتقا هستند

  کاربرد مینی کامپیوتر

  سرگرمی خانگی:  با اتصال تلویزیون به مینی پی سی خود که دارای اتصالات ویدیویی و صوتی است می توانید همه برنامه های مورد علاقه خود را تماشا کنید. اما توجه داشته باشید که برای پشتیبانی از صفحه نمایش HD خود باید یک مینی پی سی با پردازنده قوی و کارت گرافیک قوی تهیه کنید.

  بازی: بله شما می توانید با مینی پی سی ها بازی کنید. اگرچه هنوز بسیاری ترجیح می دهند که از سیستم های دسکتاپ استفاده کنند اما امروزه مینی پی سی ها قادر به مدیریت محاسبات و صفحه نمایش هستند. با این حال اگر شما یک گیمر مبتدی هستید که بازی های هارد کور را استفاده نمی کنید این دستگاه ها می توانند نظر شما را به خود جلب کنند.

  برنامه نویسی: بسیاری این تصور اشتباه را دارند که برای برنامه نویسی باید یک سیستم با مشخصات بالا داشته باشند. اما در واقع این به آنچه که می نویسید بستگی دارد. برای دانشجوی کامپیوتر توصیه می شود که حداقل پردازنده اینتل یا AMD، 8 گیگابایت رم، صفحه نمایش با وضوح 1080x1920  پیکسل، 500 گیگابایت اس اس دی داشته باشید. اما اگر کارهای گرافیکی شدیدی ندارید می توانید از CPU i3، کارت گرافیک رده پایین یا متوسط، 4 تا 6 گیگابایت رم، 300 گیگابایت هارددیسک یا اس اس دی استفاده کنید.

• 

  تین کلاینت و PC Share

  تین کلاینت

  تین کلاینت (Thin Client) سیستمی است که از منابع موجود در سرور مرکزی استفاده می کند. یک تین کلاینت به محیطی مبتنی بر سرور متصل می شود که اکثر برنامه ها، حافظه ها و داده های حساس مورد نیاز کاربر را میزبانی می کند. تین کلاینت همچنین می تواند به سرورهای مستقر در ابر متصل شود.

  در بسیاری از موراد یک تین کلاینت جایگزین موثری برای کامپیوترهای شخصی (PC) است. همچنین می تواند یک راه حل برتر باشد؛ مخصوصا به این دلیل که یک تیم فناوری اطلاعات را قادر می سازد تا یک VDI راه اندازی کند. با راه اندازی سرو تین کلاینت می توانید ایستگاه های کاری جدیدی را برای کارمندانی که از راه دور یا داخل خانه کار می کنند با هزینه کمتر نسبت به کامپیوترهای دسکتاپ تهیه کنید. علاوه بر این؛ شما می توانید راه حل امنیتی خود را با محافظت از سروری که کلاینت های مختلف به آن متصل می شوند متمرکز کنید.

  تفاوت Thin Client  با  Thick Client

  یک Thick Client چیزی است که اکثرا آن را یک رایانه معمولی یا واحد پردارش مرکزی (CPU) می دانند. یک کلاینت کل پردازش داده های خود را به تنهایی انجام می دهد. در حالی که Thick Client از جهاتی ساده تر هستند اما معایبی هم دارند.

  هزینه استقرار Thick Client بیشتر است. با داشتن چنین سیستمی شما یک دستگاه همه کاره دارید و بنابراین؛ باید هزینه اجزای مختلف همراه آن را بپردازید. همچنین یک Thick Client دارای قطعات متحرک بیشتری است که منجر به معایب بیشتری می شود. به عنوان مثال؛ نگهداری آنها سخت تر است و احتمال تجزیه آنها زودتر وجود دارد، به ویژه به این دلیل که هر جزء چرخه زندگی فردی خود را دارد. Thick Client انرژی بیشتری مصرف می کنند چون هر جزء جداگانه باید تغذیه شود. همچنین خنک کردن چند Thick Client ممکن است به فن های قدرتمندتر و بیشتری نیست به تین کلاینت نیاز داشته باشد که منجر به هزینه های اضافی انرژی می شود.

  با این حال، یک Thick Client دارای ویژگی های بیشتری هم است. در برخی موراد؛ ویژگی های اضافی می تواند مفید باشد به ویژه اگر از عملکردهایی که ممکن است بعدا نیاز داشته باشید پشتیبانی کند. به عنوان مثال، اگر شما نیاز به استقرار یک برنامه کاربردی با حافظه بالا دارید؛ ممکن است یک تین کلاینت حافظه کافی را نداشته باشد در حالی که یک Thick Client به احتمال زیاد حافظه کافی برای برنامه های پر مصرف تر را دارد.

  مزایای تین کلاینت چیت؟

  تین کلاینت مزایای متعددی را ارائه می دهد که می تواند کارایی و امنیت سایبری یک سازمان را بهبود ببخشد.

  افزایش امنیت: اگر به جای کامپیوتر شخصی معمولی از تین کلاینت ها استفاده می کنید امنیت را می توان افزایش داد. تین کلاینت خود قادر به اجرای نرم افزار نیست مگر اینکه در سطح سرور مجاز باشد. این بدان معناست که اگر سه کاربر به طور تصادفی بارگیری سه نوع بدافزار مختلف را آغاز کنند؛ همه آنها می توانند توسط یک فایروال مسدود شوند. محافظت از سرور که هر تین کلاینت به آن متصل است. همچنین اگر شخصی سعی کند داده های خراب شده را با کد مخرب ذخیره کند؛ نمی تواند این کار را در خود تین کلاینت انجام دهد. آنها باید آن را روی سرور قرار دهند. اگر سرور محافظت شده باشد؛ دریافت کد مخرب بر روی آن غیر ممکن است؛ در نتیجه از همه کاربران تین کلاینت جلوگیری می شود که عملیات آنها توسط بدافزارهایی که به طور تصادفی نصب شده اند قطع می شود.

  هزینه کمتر: استقرار تین کلاینت از استقرار کامپیوترهای سخصی معمولی کمتر است. تین کلاینت به مراتب کمتر از سیستم های شخصی معمولی کار می کنند و در نتیجه منابع کمتری نیاز دارد. به عنوان مثال یک تین کلاینت دارای کارت گرافیک رده بالا یا هارددیسک های گران قیمت برای ذخیره سازی نخواهد بود. همچنین حافظه کمتری نسبت به سیستم های شخصی دارد. هر یک از این اجزا هزینه قابل توجهی دارند. از آنجا که تولیدکنندگان تین کلاینت مجبور نیستند برای تامین قطعات مختلف مورد نیاز یک کامپیوتر معمولی سرمایه گذاری کنند، می توانند این پس اندازها را به مصرف کننده منتقل کنند.

  مدیریت بیشتر: مدیریت تین کلاینت ها اغلب ساده تر است چون تمام اندپوینت ها به یک سرور متصل هستند. این بدان معناست که می توانید بسیاری از تلاش های مدیریتی خود را روی این واحد فیزیکی متمرکز کنید. از آنجا که یکی از اعضای تیم فناوری اطلاعات می تواند کارهای معمول مانند ارتقاء نرم افزار امنیتی در سرور مرکزی را انجام دهد؛ می توان چندین کاربر را به صورت همزمان سرویس داد. این امر نیازی به بازدید کارکنان فناوری اطلاعات از ایستگاه های کاری برای نصب یا عیب یابی ندارد.

  مقیاس پذیری: با استفاده از معماری تین کلاینت؛ می توانید به راحتی از طریق استقرار دسکتاپ های مجازی مقیاس پذیری را افزایش دهید. علاوه بر مزایای معمول یک تین کلاینت، یک محیط دسکتاپ مجازی به شما امکان می دهد به کاربران اجازه دهید دستگاه خود را بیاورند. سرور مورد استفاده برای مشتریان مختلف در دفتر هم می تواند به عنوان یک پایگاه دسکتاپ کاملا مجازی مورد استفاده قرار گیرد.

  موارد استفاده از تین کلاینت

  از تین کلاینت برای مجازی سازی دسکتاپ، خدمات مشتریک یا محاسبات مبتنی بر مرورگر استفاده می شود. با تنظیم دسکتاپ مجازی؛ هر کاربر دسکتاپ جداگانه ای در ماشین مجازی را دارد که به سادگی یک پارتیشن در داخل یک سرور مرکزی است. چندین پارتیشن کنار هم وجود دارد و هر یک به کاربر متفاوتی خدمت می کند. هر یک از این کاربران برنامه ها و سیستم عامل خود را دارند درست مانند زمانی که از سیستم شخصی معمولی استفاده می کنند.

  تفاوت این است که این منابع به جای دستگاه های جداگانه خود در سرور مرکزی ذخیره می شوند. علاوه بر این؛ تا زمانی که یک دستگاه می تواند به سرور متصل شود؛ می تواند از منابع موجود بر روی آن استفاده کند که باعث انعطاف پذیری بیشتر و استقرار سریع تر می شود.

  هنگامی که خدمات ترمینال به اشتراک گذاشته می شود، کاربران در ایستگاه های مختلف تین کلاینت می توانند از سیستم عامل و برنامه های مشابه استفاده کنند چون از سرور مرکزی اجرا می شوند. کاربران محدود به کارهایی هستند که می توانند انجام دهند چون همه فعالیت ها باید توسط بخش فناوری اطلاعات تایید شود. این می تواند به نفع سازمان باشد؛ چون فعالیت کاربران را می توان به استفاده از برنامه های خاص، ایمن یا محافظت شده محدود کرد.

  با عملکرد مبتنی بر مرورگر؛ عملکردهای مربوط به برنامه دستگاه در مرورگر به جای سرور از راه دور اجرا می شود. در حالی که پردازش داده ها در خود تین کلاینت اتفاق می افتد، نرم افزار و داده ها باید با اتصال به شبکه قابل دسترسی باشند.

• 

  سرور

  سرور

  سرویس دهنده یا سرور یک برنامه یا دستگاه کامپیوتری است که خدماتی را به برنامه رایانه ای دیگر و کاربر آن ارائه می دهد که به آن کلاینت یا سرویس گیرنده می گویند. در دیتاسنتر؛ کامپیوتر فیزیکی که برنامه سرور روی آن کار می کند اغلب به عنوان سرور شناخته می شود. این دستگاه ممکن است یک سرور اختصاصی باشد یا برای اهداف دیگر استفاده شود.

  در مدل برنامه نویسی کلاینت سرور یک برنامه سرور منتظر است و درخواست های برنامه های کلاینت را که ممکن است در یک کامپیوتر یا سایر کامپیوترها اجرا شوند را برآورده می کند. یک برنامه کاربردی در رایانه ممکن است به عنوان کلاینت با درخواست خدمات از برنامه های دیگر و به عنوان یک سرور درخواست از برنامه های دیگر عمل کند.

  نحوه کار سرورها

  اصطلاح سرور می تواند به یک ماشین فیزیکی؛ یک ماشین مجازی یا نرم افزاری که خدمات سرور را انجام می دهد اشاره داشته باشد. نحوه عملکرد سرور بسته به نحوه استفاده از کلمه سرور متفاوت است.

  سرورهای فیزیکی و مجازی

  سرور فیزیکی صرفا کامپیوتری است که برای اجرای نرم افزار سرور استفاده می شود. تفاوت های بین سرور و کامپیوتر دسکتاپ را در ادامه مورد بحث قرار می دهیم.

  سرور مجازی یک نمایش مجازی از سرور فیزیکی است. مانند یک سرور فیزیکی؛ یک سرور مجازی شامل سیستم عامل و برنامه های کاربردی خود است. اینها جدا از سایر سرورهای مجازی که ممکن است در سرور فیزیکی اجرا شوند، جدا نگه داشته می شوند.

  فرایند ایجاد ماشین های مجازی شامل نصب یک جزء نرم افزاری به نام hypervisor روی سرور فیزیکی است. وظیفه hypervisor این است که سرور فیزیکی را قادر به عملکرد به عنوان میزبان مجازی سازی کند. میزبان محازی سازی منابع سخت افزاری سرور فیزیکی؛ مانند پردازنده، حافظه، هارد و پهنای باند شبکه را در دسترس یک یا چند ماشین مجازی قرار می دهد.

  یک کنسول اداری به مدیران این امکان را می دهد که منابع سخت افزاری خاصی را به هر سرور مجازی اختصاص دهند. این به طور چشمگیری هزینه های سخت افزاری را کاهش می دهد چون یک سرور فیزیکی می تواند چندین سرور مجازی را اجرا کند؛ در مقابل هر بار کاری به سرور فیزیکی خاص خود نیاز دارد.

  کامپیوترهای دسکتاپ در مقابل سرورها

  بین کامپیوترهای دسکتاپ و سرورها شباهت ها و تفاوت هایی وجود دارد. اکثر سرورها بر اساس پردازنده های X86/X64 طراحی شده اند و می توانند همان کد سیستم دسکتاپ X86/X64 را اجرا کنند. بر خلاف اکثر کامپیوترهای دسکتاپ، سرورهای فیزیکی اغلب شامل چندین سوکت پردازنده و تصحیح خطا در حافظه هستند. سرورها همچنین به طور کلی از حافظه بسیار بیشتری نسبت به اکثر کامپیوترهای دسکتاپ پشتیبانی می کنند.

  از آنجا که سخت افزار سرور معمولا بارهای کاری بسیار مهم را اجرا می کند، تولیدکنندگان سخت افزار سرور؛ دستگاه هایی را طراحی می کنند که از اجزای اضافی پشتیبانی می کنند. ممکن است یک سرور مجهز به پاور سرور و یا کارت شبکه سرور اضفی باشد. این اجزای اضافی به سرور اجازه می دهد تا حتی در صورت خرابی یک قطعه مهم به عملکرد خود ادامه دهد.

  سخت افزار سرور از نظر فرم فاکتور با سخت افزار دسکتاپ متفاوت است. کامپیوترهای دسکتاپ مدرن اغلب به صورت تاورهای کوچک وجود دارند که برای قرار گرفتن در زیر میز طراحی شده اند. گرچه هنوز فروشندگانی وجود دارند که سرورهای تاور را ارائه می دهند اما اکثر سرورها به گونه ای طراحی شده اند که روی رک نصب شوند. بسته به میزان فضای رکی که آنها اشغال می کنند؛ این سرورهای رکمونت دارای فرم فاکتور 1U، 2U یا 4U هستند. سرورهای 2U دو برابر فضای رک را نسبت به سرورهای 1U اشغال می کنند.

  یکی دیگر از تفاوت های مهم بین کامپیوترهای دسکتاپ و سرور؛ سیستم عامل است. یک سیستم عامل دسکتاپ ممکن است بتواند برخی عملکردهای شبیه به سرور را انجام دهد اما برای جایگزینی یک سیستم عامل سرور طراحی یا مجوز نگرفته است. برای مثال، ویندوز 10؛ یک سیستم عامل دسکتاپ است.

  انواع سرورها

  سرورها اغلب از نظر هدفی که دارند به دسته هایی تقسیم می شوند که در ادامه چند نمونه از آنها را لیست کرده ایم:

  سرور وب: برنامه کامیپوتری که صفحات یا فایل های HTML درخواست شده را ارائه می دهد.

  سرور برنامه: برنامه ای در رایانه در شبکه توزیع شده که منطق کسب و کار را برای یک برنامه کاربردی ارائه می دهد.

  سرور پروکسی: نرم افزاری که به عنوان واسط بین یک دستگاه مانند رایانه و سرور دیگری که کاربر از آن درخواست خدمات می کند عمل می کند.

  سرور ایمیل: برنامه ای که ایمیل های دریافتی از کاربران محلی و فرستنده های از راه دور را ارسال و ایمیل های خروجی را برای تحویل ارسال می کند.

  سرور مجازی: برنامه ای که روی یک سرور اشتراکی اجرا می شود و به گونه ای پیکربندی می شود که به نظر می رسد هر کاربر کنترل کامل یک سرور را دارد.

  سرور تیغه ای: یک شاسی سرور که دارای چندین برد الکترونیکی نازک و ماژولار است. هر تیغه به تنهایی یک سرور است که اغلب به یک برنامه اختصاص داده می شود.

  سرور فایل: کامپیوتری که مسئول ذخیره سازی و مدیریت فایل های داده است تا سایر کامپیوترهای موجود در شبکه به آنها دسترسی داشته باشند.

  سرور پایگاه داده: مسئول میزبانی یک یا چند پایگاه داده است.

  سرور چاپ: به کاربران امکان دسترسی به یک یا چند پرینتر متصل به شبکه را می دهد.

  سرور تاور: شبیه به کیس کامپیوتر می باشد اما دارای قطعات حرفه ای تر می باشد.

  سرور رکمونت: این سرورها به گونه ای طراحی شده اند که در رک نصب شوند.

  قطعات سرور

  سرورها از چندین قطعه مختلف تشکیل شده اند. در سطح سخت افزاری سرورها معمولا از یک شاسی رک متشکل از منبع تغذیه؛ برد؛ یک یا چند پردازنده، حافظه، رابط شبکه، هارد تشکیل شده اند. اکثر قطعات سرور از طریق یک پورت اختصاصی شبکه مدیریت می شوند.