قطعات کامپیوتر 

زیرشاخه ها

• 

  مادربورد / Motherboard

  مادربورد به عنوان برد منطقی (لاجیک بورد)، برد سیستم، مینبورد، برد مدار اصلی شناخته می شود. مادربرد یک ورق پلاستیکی غیر رسانا است که دارای مدارها و نگهدارنده های لازم مانند سوکت ها و اسلات ها است که اتصال قطعات را فراهم می آورد. مادربورد وظیفه هماهنگ کردن عملکرد همه قطعات کامپیوتر را به عهده دارد.

  لایه های باریک و نازک آلومنیومی یا مسی چاپ شده بر روی ورق پلاستیکی بورد مانند یک مدار عمل می کند که قطعات مختلف را به هم متصل می کند. MotherBoard یک شاسی است که در آن همه قطعات در محل تعیین شده نصب شده اند و همه آنها انرژی دریافت می کنند و به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند.

  اجزای مادربورد

  یک مادربورد معمولی شامل رابط ها و اجزای زیر است:

  •         سوکت پردازنده
  •         اسلات حافظه
  •         کانکتور SATA ذخیره سازی
  •         کانکتور پاور
  •         چیپست
  •         تراشه IO
  •         کانکتور فن پشت
  •         کانکتور فن شاسی
  •         کانکتورهای IO
  •         پورت های USB
  •         کانکتور صدا
  •         کانکتور IDE
  •         هدر باتری CMOS
  •         اسلات های اتصال قطعات جانبی PCI
  •         حافظه غیر فرار (ROM) برای ذخیره برنامه بوت
  •         ژنراتور ساعت برای همگام سازی با اجزاء
  •         اسلات کارت توسعه

  مادربورد از همه نظر جامع است و شامل مفاهیمی برای اتصال هر نوع قطعه برای برآورده کردن الزامات برنامه است. مادربورد برای برآورده کردن تمام الزامات خودکفا است و یک برد واحد برای مدیریت همه عملکردها است (بر خلاف backplane که امکان اتصال چند برد برای نگهداری قطعات بیشتر را فراهم می آورد). واژه Mother در Motherboard به شخصیت آن نسبت داده می شود چون برای مدیریت تمام قطعات متصل مانند یک مادر که فرزندان خود را مدیریت می کند رفتار می کند.

  ماوس و صفحه کلید به پورت های USB روی مادربورد متصل می شوند. مادربرد سیستم های اپل حداقل امکانات را برای اتصال به دستگاه های جانبی دارد. بسیاری از بردها دارای قابلیت توسعه برای اتصال به دستگاه های اضافی هستند. هیت سینک و نقاط فن در مادربورد برای انتقال گرمای اضافی موجود است.

  انواع مادربورد

  مادربوردها در سیستم های دسکتاپ، لپ تاپ ها، تبلت ها و گوشی های هوشمند وجود دارند و اجزاء و عملکردهای مشابهی را در بر می گیرند. اما اندازه قطعات و نحوه قرارگیری آنها روی برد به دلیل فضای در دسترس، متفاوت است. در سیستم های دسکتاپ، اکثر قطعات داخل سوکت های ارائه شده روی برد نصب می شوند و به راحتی می توان هر یک را جداگانه تعویض کرد؛ در حالی که در لپ تاپ / گوشی هوشمند، برخی از قطعات روی برد لحیم می شوند، بنابراین تعویض یا ارتقاء آنها مشکل است.

  گرچه مادربردهای مختلف دارای قابلیت ها؛ محدودیت ها، ویژگی ها؛ اندازه / شکل فیزیکی (فرم فاکتور) متفاوتی هستند، اما بیشتر بر اساس فرم فاکتوری که دارند شناسایی یا دسته بندی می شوند. هر سازنده با توجه به طراحی سیستم ها؛ فرم فاکتورهای خود را ارائه داده است.

  در ادامه انواع مادربرد رایج را به شما معرفی خواهیم کرد:

  1.      مادربورد AT / AT Motherboard

  ابعاد فیزیکی این مادربرد صدها میلیمتر است و بنابراین برای دسته کامپیوترهای مینی دسکتاپ مناسب نیستند. اندازه فیزیکی بزرگتر هم مانع نصب درایورهای جدید می شود. در این مادربردها از سوکت و پلاگین های 6 پین به عنوان اتصالات منبع تغذیه استفاده می شود. این اتصالات برق به راحتی قابل تشخیص نیستند و از این رو کاربران در اتصال و استفاده از آن با مشکل روبرو می شوند. این نوع مادربورد در دهه 1980 رواج داشت.

  2.      مادربورد ATX / ATX Motherboard

  ATX نشان دهنده فناوری پیشرفته است؛ اینتل آن را در دهه 1990 توسعه داد و نسخه بهبود یافته ای نسبت به نسخه قبلی مادربورد AT است. اندازه آن در مقایسه با AT کوچکتر است و قابلیت تعویض اجزای متصل را فراهم می آورد. پیشرفت قابل توجهی از نظر اتصالات وجود دارد.

  3.      مادربورد MicroATX / microATX Motherboard

  MicroATX که گاهی اوقات μATX ، uATX  یا mATX نامیده می شود استانداردی برای مادربوردهایی است که در دسامبر 1997 معرفی شد. حداکثر اندازه این مادربرد 9.6x9.6 اینچ (244x244 میلیمتر) است. با این حال، نمونه هایی از مادربردها وجود دارند که تحت نام MicroATX عرضه می شوند و دارای اندازه کوچکتر 244x205 میلیمتر (8.1x9.6 اینچ)  هستند.

   

  Mini-ITX	MicroATX/mATX	ATX
  اندازه	9.0 x 7.5 inches	9.6 x 9.6 inches	12 x 9.6 inches
  اسلات های توسعه	1	4	7
  رم	DIMM	DIMM	DIMM
  اسلات های رم	2	حداکثر 4 عدد	حداکثر 8 عدد
  GPU	حداکثر 1 عدد	حداکثر 3 عدد	حداکثر 4 عدد
  پورت های SATA	حداکثر 6 عدد	حداکثر 8 عدد	حداکثر 12 عدد

   

  4.      مادربورد LPX / LPX Motherboard

  این برد نسبت به نسخه های قبلی دو بهبود داشته است. اولین مورد این است که پورت های ورودی و خروجی در پشت قرار گرفته اند و دومی معرفی کارت ریزر (Riser) برای تسهیل اسلات های بیشتر و اتصالات ساده تر است. برخی از این ویژگی ها در مادربرد AT نصب شده اند. ضعف اصلی این برد عدم وجود اسلات های پورت گرافیکی (AGP) است که منجر به اتصال مستقیم به PCI شد. مشکلات مربوط به این مادربورد در بردهای NLX بررسی شده است.

  5.      مادربورد BTX / BTX Motherboard

  BTX مخفف Balanced Technology Extended است که برای مدیریت نیازهای فناوری های جدید از نظر نیاز به برق بیشتر و در نتیجه تولید گرمای بیشتر طراحی شده است. اینتل توسعه بیشتر بردهای BTX را در اواسط دهه 2000 متوقف کرد تا بر پردازنده های کم مصرف متمرکز شود.

  6.      مادربورد Pico BTX / Pico BTX motherboard

  اندازه این بوردها کوچکتر است و از این رو Pico نامیده می شوند. دو اسلات توسعه با وجود به اشتراک گذاشتن نیمه بالای BTX پشتیبانی می شوند. کارت های نیمه مرتفع یا رایزر ویژگی های منحصر به فرد این محصولات هستند و از خواسته های برنامه های دیجیتال پشتیبانی می کنند.

  7.      مادربورد Mini ITX / Mini ITX motherboard

  این مادربورد نسبت به نسخه های قبلی یک نسخه مینیاتوری محسوب می شود. در اوایل دهه 2000 طراحی و ابعاد آن 17x17 سانتیمتر بود. عمدتا در سیستم های کوچک (SFF) به دلیل مصرف برق کمتر و قابلیت خنک کننده سریعتر استفاده می شود. این مادربرد به دلیل سر و صدای پایین فن که باعث بهبود کیفیت سیستم سینما می شود، بیشترین ترجیح را در حوزه سینمای خانگی دارد.

  سوکت ها و چیپست هایی که باید بشناسید

  در ادامه مهمترین سوکت ها و چیپست هایی که امروزه استفاده می شوند آورده شده است:

  سوکت	پردازنده های پشتیبانی شده	چیپست
  LGA 1200	10th-generation Intel Core	Comet Lake (10th-gen): Z490
  LGA 1151	8th and 9th-generation Intel Core	Coffee Lake (8th-gen): H310, B360, H370, Q370, Z370 Coffee Lake (9th-gen): Z390, B365, B360
  LGA 2066	Skylake-X/Kaby-Lake X	X299
  sTRX4	3rd-generation AMD Ryzen Threadripper	TRX40
  sTR4	AMD Ryzen Threadripper	X399
  AM4	AMD Ryzen, 7th-generation A-Series, and Athlon	A300, A320, B350, B450, X370, X470, X570

• 

  پردازنده / CPU

  اگر قصد خرید پردازنده دارید شما باید با انواع مختلف CPU و روش های مختلفی که برای تمایز سی پی یوها استفاده می شوند آشنایی داشته باشید.

  پردازنده یا CPU چیست؟

  CPU که به آن پردازنده هم گفته می شود مهمترین قطعه کامپیوتر است. یک سی پی سو به عنوان مغز کامپیوتر شناخته می شود. این قطعه سخت افزاری تمام دستورالعمل ها و محاسبات را دریافت شده توسط دستگاه های ورودی کامپیوتر را انجام می دهد. بعد از دریافت داده ها، CPU آنها را به روش دلخواه پردارش می کند و خروجی هایی را در اختیار شما قرار می دهد.

  یک پردازنده دستورالعمل های مختلف منطقی؛ کنترلی، حسابی و ورودی / خروجی را انجام می دهد.

  فرم، طراحی و پیاده سازی پردازنده های گوناگون به مرور زمان تغییر کرده است اما اصول کلی عملکرد آنها هنوز همانی است که در قبل بوده است.

  بسیاری از پردازنده های دسکتاپ مدرن تا 32 هسته را ارائه می دهند در حالی که بسیاری از سرورها تا 100 هسته را ارائه می دهند. سرعت عملکرد نرم افزارهای کامپیوتری بستگی به قدرت پردازنده دارد.

  انواع مختلف پردازنده ها

  CPU ها را می توان بر اساس تعداد هسته ها، سازنده و کاربردی که دارند دسته بندی کرد. در ادامه در این مورد بیشتر صحبت خواهیم کرد:

  انوع پردازنده ها بر اساس تعداد هسته

  پردازنده ها بر اساس تعداد هسته هایی که ارائه می دهند متمایز می شوند. در روزهای قدیم؛ پردازنده ها فقط یک هسته داشتند که آنها را تنها به انجام یک Task یا وظیفه محدود می کرد.

  با پیشرفت فناوری تعداد هسته های پردازنده هم افزایش پیدا کرد و سیستم های کامپیوتری سریعتر و کارآمدتر شدند. در حال حاضر ما پردازنده هایی داریم که حداکثر 100 هسته را ارائه می دهند و هر کدام وظیفه متفاوتی را به عهده دارند.

  یک هسته روی یک وظیفه کار می کند در حالی که هسته دیگر روی یک وظیفه متفاوت کار می کند. بنابراین هر چه هسته های پردازنده بیشتر باشد، سیستک سریعتر و کارآمدتر خواهد بود.

  پردازنده های تک هسته ای

  CPU های تک هسته ای قدیمی ترین پردازنده های کامپیوتری هستند. این پردازنده ها به طور همزمان فقط می توانند روی یک عملیات تمرکز داشته باشند بنابراین برای وظایف مالتی تسکینگ چندان خوب عمل نمی کنند.

  این منجر به کاهش عملکرد کامپیوتر در هنگام اجرای چند برنامه می شود. اگرچه به طور همزمان فقط یک عملیات پردازش می شود، عملیات بعدی باید منتظر بماند تا اولین کار به پایان برسد.

  یک CPU تک هسته ای روی تراشه خود تنها یک هسته واحد دارد که یک نخ (یه رشته) را اجرا می کند. اصطلاح "تک هسته ای" بعد از ظهور پردازنده های چند هسته ای رایج شد.

  پردازنده های 2 هسته ای

  پردازنده های دو هسته ای اولین CPU های چند هسته ای هستند. یک سی پی یو دو هسته ای یک پردازنده واحد است که دارای دو هسته و دو حافظه کش است که روی یک تراشه کنترل می شوند، بنابراین مانند دو پردازنده که در یک تراشه واقع شده اند عمل می کند.

  برخلاف پردازنده های تک هسته ای که سی پی یو مجبور بود برای مدیریت بسیاری از وظایف بین آنها سوئیچ کند؛ پردازنده های دو هسته ای می توانند چند کار را به صورت همزمان بسیار راحت تر پردازش کنند.

  پردازنده های دو هسته ای سریعتر از CPU های تک هسته ای هستند اما به اندازه سی پی یوهای چهار هسته ای (به بالا) سریع نیستند.

  پردازنده های 4 هسته ای

  پردازنده های چهار هسته ای جانشینی برای سی پی یوهای دو هسته ای هستند و بهبود بیشتری را به همراه دارند. مانند پردازنده های دو هسته ای، سی پی یوهای چهار هسته ای هم می توانند حجم کار را بین هسته های مختلفی که دارند تقسیم کنند.

  این قطعات سخت افزاری حتی مالتی تسکینگ سریعتری از پردازنده های دو هسته ای را امکان پذیر می کنند. این بدان معنا نیست که یک عملیات چهار برابر سریعتر اجرا خواهد شد؛ اما پردازش چهار کار به صورت همزمان سریعتر خواهد بود.

  این نوع پردازنده ها بیشتر برای افرادی مفید است که نیاز به اجرای همزمان چند برنامه مختلف دارند.

  و به همین ترتیب؛ CPU هایی با هسته های بیشتر مانند 6 هسته، 8 هسته، 10 هسته، 12 هسته، 14 هسته، 16 هسته، 18 هسته و حداکثر 72 هسته وجود دارد که عموما در پردازنده های سرور دیده می شوند.

  انوع پردازنده ها بر اساس دستگاه های مورد استفاده

  پردازنده ها بر اساس میزان استفاده با هم فرق دارند. از آنجا که هر دستگاه نیازهای متفاوتی دارند؛ آنها همچنین به CPU های متفاوتی برای کار نیاز دارند.

  این پردازنده ها بر اساس دستگاه هایی که قرار است از آنها استفاده کنند به دسته های زیر تقسیم می شوند:

  پردازنده دسکتاپ

  اینها پردازنده هایی هستند که در سیستم های دسکتاپ استفاده می شوند. این CPU ها تا 32 هسته و شاید بیشتر را به همراه دارند. گاهی اوقات این پردازنده ها ممکن است دارای گرافیک ادغام شده هم باشند.

  پردازنده لپ تاپ

  اینها CPU هایی هستند که در لپ تاپ های قابل حمل استفاده می شوند. این پردازنده ها همچنین دارای گرافیک ادغام شده هستند. سی پی یو لپ تاپ قابل تعویض نیست.

  CPU های ساخته شده برای لپ تاپ ها انرژی کمتری استفاده می کنند و همچنین گرمای کمتری را در مقایسه با پردازنده های دسکتاپ تولید می کنند.

  پردازنده سرور

  این CPU ها در سرورهایی که همیشه در حال کار هستند استفاده می شوند. پردازنده سرور می تواند تعداد زیادی هسته (78 یا بیشتر) را داشته باشد. با این حال؛ از آنها می توان در سیستم های دسکتاپ هم استفاده کرد.

  این پردازنده ها به گونه ای ساخته شده اند که انرژی کمتری مصرف کنند و گرمای کمتری تولید کنند چون این CPU ها می توانند در سرورها به صورت 24 ساعته کار کنند، از قیمت بالاتری برخوردار هستند.

  انوع پردازنده ها بر اساس سازنده

  اینتل و AMD دو مورد از تولیدکنندگان پیشرو پردازنده در بازار هستند. این تولیدکنندگان CPU های خود را در خانواده های مختلف به بازار عرضه کرده اند. این خانواده ها از نظر زمان عرضه؛ استفاده و سایر موارد با هم تفاوت دارند.

  پردازنده اینتل

  اینتل CPU های خود را به حدود 75 خانواده تقسیم کرده است. برخی از خانواده های معروف پردازنده اینتل در ادامه لیست شده اند:

  • پردازنده های Core i3
  • پردازنده های Core i5
  • پردازنده های Celeron
  • پردازنده های Core i9
  • پردازنده های Core i7
  • پردازنده های Pentium / پنتیوم
  • پردازنده های Xeon / زئون
  • پردازنده های Atom / اتم
  • و غیره

  پردازنده AMD

  به طور مشابه، AMD پردازنده های خورد را به حدود 58 خانواده تقسیم کرده است. برخی از خانواده های معروف پردازنده های AMD در ادامه لیست شده اند:

  • پردازنده های Ryzen 3
  • پردازنده های A10
  • پردازنده های A12
  • پردازنده های Ryzen 5
  • پردازنده های Ryzen 7
  • پردازنده های Athlon
  • پردازنده های EPYC
  • پردازنده های Opteron
  • و غیره

  همانطور که در بالا مشاهده کردید؛ روش های مختلفی برای تمایز پردازنده ها وجود دارد. CPU ها را می توان بر اساس تعداد هسته، دستگاه های مورد استفاده، سازنده، معماری و موارد دیگر دسته بندی کرد.

  پردازنده ها بر اساس تعداد هسته هایی که ارائه می دهند به دسته هایی مانند تک هسته ای؛ دو هسته ای، چهار هسته ای و غیره تقسیم می شوند.

  پردازنده ها بر اساس دستگاه های مورد استفاده و میزان استفاده به دسته هایی مانند دسکتاپ، لپ تاپ، سرور تقسیم می شوند.

  دسته دیگری از پردازنده ها بر اساس تولیدکننده می باشد که می توان به دسته های Intel، AMD و غیره تقسیم شوند.

• 

  کارت گرافیک / GRAPHICS...

  کارت گرافیک ضعیف بر عملکرد سیستم شما تاثیر می گذارد و منجر به تجربه بصری کمتری برای بازی، ویرایش عکس و فیلم و سایر کارهای بصری می شود. به همین دلیل هنگام خرید کارت گرافیک بعدی و کنترل عملکرد گرافیکی روی سیستم خود باید انتخاب درستی داشته باشید.

  کارت گرافیک چیست؟

  در کنار واحد پردازش مرکزی کامپیوتر (CPU)، واحد پردازش گرافیک (GPU) بیشترین تاثیر را بر عملکرد سیستم شما دارد. این بدان خاطر است که کارت گرافیک یک کارت توسعه برای سیستم شما است که وظیفه ارائه تصاویر به صفحه را به عهده دارد.

  کارت های گرافیک با کیفیت بالا می توانند نمایش بصری را در بازی های کامپیوتری مورد علاقه شما به میزان قابل توجهی بهبود بخشند.

  پردازنده های گرافیکی پیشرفته برای بازی؛ تولید گرافیک و حتی ماینینگ ارزهای دیجیتال استفاده می شوند.

  انواع کارت گرافیک

  یک کارت گرافیک شبیه نسخه کوچکتر مادربرد کامیپوتر (یک برد مدار چاپی که پردازنده؛ رم و سایر قطعات را در خود جای داده است) است. گاهی اوقات معمولا از کارت گرافیک به عنوان واحد پردازنده گرافیکی یا GPU یاد می شود؛ اما در واقع GPU فقط بخشی از کارت گرافیک است.

  به طور کلی پردازنده های گرافیکی به دو شکل عمده ارائه می شوند:

  یک پردازنده گرافیکی آنبرد در مادربرد تعبیه شده است و نمی توان آن را ارتقاء یا جایگزین کرد. این را در لپ تاپ ها و سیستم های دسکتاپ ارزان می توان پیدا کرد. این گرافیک ها معمولا عملکرد متوسطی دارند و برای وظایفی مانند بازی با تولید گرافیک حرفه ای عملکرد خوبی ندارند.

  یک پردازنده گرافیکی مستقل یا اختصاصی روی یک کارت گرافیک نصب شده است که در اسلات توسعه کامپیوتر مادربرد قرار می گیرد. این نوع کارت گرافیک قابل تعویض است. بنابراین می توان آن را با توسعه کارت های گرافیکی جدید ارتقاء داد و از قدیمی شدن کامپیوتر جلوگیری کرد.

  کارت های گرافیکی مدرن دستگاه های بسیار پیچیده ای هستند که از جهاتی مانند سیستم های مستقل رفتار می کنند. آنها تعداد زیادی محاسبات را انجام می دهند و معمولا پیچیده ترین اجزای یک کامپیوتر هستند؛ به ویژه کارت های گرافیکی درجه یک که برای بازی و پردازش گرافیکی پیشرفته بهینه شده اند.

  آنها نه تنها وظیفه ترسیم گرافیک های دو بعدی معمولی مانند پنجره ها و اسناد را بر عهده دارند، بلکه بهترین کارت های گرافیک مدرن می توانند گرافیک سه بعدی واقع بینانه و با وضوح بالا را در زمان واقعی بدون نیاز به پیش نمایش این محتوا ایجاد کنند. آنها برای تولید گرافیک مانند تولید عکس و فیلم ضروری هستند چون قادرند تعداد زیادی پیکسل را در زمان واقعی دستکاری و پردازش کنند.

  مقایسه کارت گرافیک آنبرد و اختصاصی

  کارت گرافیک آنبرد در پلت فرم های کوچکتر مانند لپ تاپ رایج است اما می توان را در سیستم های دسکتاپ شاهد آنها هم بود. همچنین کسانی که برای اجرای برنامه های بصری به قدرت بالایی نیاز ندارند از این نوع کارت گرافیک استفاده می کنند. این قطعات سخت افزاری ممکن است رم مستقلی نداشته باشند اما به اندازه کارت های گرافیک اختصاصی گرما تولید نمی کنند یا از قدرت و عمر باتری استفاده نمی کنند. این نوع محصولات برای بازی های با گرافیک بالا ترجیح داده نمی شوند اما ارزانتر هستند. همچنین برای کارهای ابتدایی بصری مانند پخش فیلم مناسب هستند.

  مقایسه کارت های گرافیک دسکتاپ و لپ تاپ

  هر دو کارت گرافیک دسکتاپ و لپ تاپ ملاحظات جداگانه ای دارند. به دلیل انواع دستگاه هایی که این کارت های گرافیک برای آنها ساخته شده اند، تفاوت هایی بین فرم فاکتور، عملکرد و قیمت وجود دارد.

  کارت های گرافیک دسکتاپ

  فرم فاکتور– قابلیت نصب اجزای بزرگتر و قوی تر یکی از مزایای استفاده از سیستم های تاور است. کامپیوتر تاور فضا و خنک کنندگی لازم برای مبادله گرما و GPU های با قدرت بالاتر را فراهم می آورد.

  عملکرد– در مقایسه با کارت های گرافیک لپ تاپ، کارت های گرافیک اختصاصی از مشخصات بالاتری برخوردار هستند. این شامل پهنای باند حافظه بیشتر؛ نرخ پیکسل بیشتر و افزایش نگاشت بافت است.

  قیمت– کارت های دسکتاپ مقرون به صرفه تر هستند چون سخت افزار آنها جمع و جورتر نیست و بنابراین هزینه تولید آنها کمتر است.

  کارت گرافیک لپ تاپ

  فرم فاکتور– اجزای کوچکتری هستند چون GPU شما باید داخل شاسی باریک لپ تاپ قرار گیرد. در نتیجه آنها برای مصرف برق بهینه شده و از فناوری پیشرفته حرارتی و الکتریکی بهره مند می شوند. آنها همچنین طوری طراحی شده اند که تا حد امکان بی سر و صدا کار کنند.

  عملکرد- تولیدکنندگان در حال نزدیک شدن به عملکرد کارت های گرافیکی دسکتاپ هستند اما همانطور که قبلا اشاره کردیم؛ کارت های لپ تاپ در متاطق خاصی تمایل به عملکرد ضعیف تری دارند.

  قیمت– برای کارت های گرافیک لپ تاپ باید هزینه پرداخت کنید. این بدان خاطر است که اجزای یک کارت گرافیک قابل حمل و کم مصرف گرانتر هستند. کارت های گرافیک لپ تاپ بزرگتر و با کارایی بالاتر موجود است اما آنها به وزن کلی دستگاه اضافه می کنند و می توانند لپ تاپ شما را داغ کنند و ممکن است قابل حمل آنها را از بین ببرد.

  ردیابی اشعه / Ray-tracing

  کارت های گرافیک هم به طور فزاینده ای قادر به انجام تکنیکی به نام ردیابی اشعه هستند. ریابی اشعه نوعی گرافیک سه بعدی است که در آن صحنه ها با ردیابی مسیر هر یک از پرتوهای نوری در یک صحنه و مدل سازی دقیق تاثیر آن بر روی مواد و بافت های تصویر ارائه می شوند. گرافیک های ردیابی شده به طرز باورنکردنی واقع گرایانه هستند و فقط با مقدار زیادی از قدرت پردازش می توان آنها را از قبل ارائه کرد.

  با کاهش قیمت کارت های گرافیک با قابلیت ردیابی اشعه، بازی های ویدیویی به طور فزاینده ای به گرافیک های ردیابی اشعه متکی می شوند تا تصاویری با کیفیت سینمایی و در زمان واقعی را ارائه دهند.

  برندهای کارت گرافیک

  تقریبا همه کارت های گرافیک توسط دو برند رقیب Nvidia و AMD تولید می شوند. مهم نیست که چه نوع کارت گرافیکی را خریداری می کنید یا در سیستم خود پیدا می کنید؛ مطمئنا مستقیما توسط یکی از این شرکت ها یا توسط یک شرکت جانبی که مجوز این فناوری را صادر کرده است به فروش می رسد.

  این امر خرید کارت گرافیک را ساده می کند چون در حالی که شرکت های زیادی کارت گرافیک می فروشند؛ همیشه می توانید آنها را مستقیما مقایسه کنید چون همه آنها از معماری زیرین یکسانی استفاده می کنند.

  به عبارت دیگر؛ پردازنده گرافیکی Nvidia GeForce 2070 بدون توجه به خرید آن از ASUS، MSI، Gigabyte یا Nvidia ، تقریباً یکسان عمل خواهد کرد. AMD رقیبی برای Nvidia است و این دو شرکت گاهی اوقات از لحاظ عملکرد برتر از یکدیگر سبقت می گیرند. اما به عنوان یک قاعده کلی؛ بهترین کارت های گرافیک AMD عملکرد مشابهی را با بهترین کارت های گرافیک Nvidia ارائه می دهند.

• 

  رم / RAM

  رم / RAM یک حافظه فرار است. این بدان معناست که وقتی منبع تغذیه کامپیوتر یا لپ تاپ را خاموش می کنید اطلاعات ذخیره شده در این نوع حافظه پاک می شود. اطلاعات ذخیره شده در RAM را می توان با کمک بایوس (BIOS) بررسی کرد. به طور کلی، حافظه رم به عنوان حافظه اصلی یا حافضه موقت یا حافظه فرار یا حافظه نامانا سیستم کامپیوتر شناخته می شود.

  حافظه رم چیست؟

  Random Access Memory (RAM) شناخته شده ترین فرم حافظه کامپیوتر است. حافظه خواندن و نوشتن (R/W) یک کامپیوتر رم نامیده می شود. کاربر می تواند اطلاعاتی را در آن بنویسد و اطلاعاتی را از آن بخواند. حافظه رم می تواند به هر مکانی در مدت زمانی کوتاه و بعد از تعیین آدرس آن دسترسی پیدا کند.

  RAM یک حافظه فرار است و این بدان معناست که اطلاعات نوشته شده در آن تا زمانی که نیرو وجود دارد قابل دسترسی است. به محض قطع برق؛ نمی توان به آن دسترسی داشت. بنابراین این بدان معناست که حافظه رم به طور کلی خالی است. رم داده ها و دستورالعمل های پردازش را به طور موقت و تا زمان نیاز پردازنده نگه می دارد.

  RAM به عنوان حافظه دسترسی تصادفی در نظر گرفته می شود چون اگر سطر و ستونی را که در آن سلول وجود دارد را بشناسید؛ می توانید مستقیما به هر سلول حافظه دسترسی داشته باشید. رم از تراشه های الکترونیکی ساخته شده از مواد نیمه هادی ساخته شده است (درست مانند پردازنده ها و بسیاری از تراشه های دیگر). در حافظه رم ترانزیستورها سلول های ذخیره جداگانه ای را تشکیل می دهند که هر کدام می توانند مقداری از داده ها را به یاد آورد (به عنوان مثال، 1 یا 4 بیت)، البته این تا زمانی است که سیستم روشن باشد. از نظر فیزیکی رم شامل تراشه های الکترونیکی کوچکی است که در ماژول ها (بردهای مدار چاپی کوچک) نصب شده است. ماژول ها با استفاده از سوکت مادربرد کامپیوتر نصب می شوند؛ معمولا 2، 3 یا 4 مورد از آنها وجود دارد.

  تاریخچه حافظه رم

  در ادامه حافظه های رم مهمی که در طول سال های متمادی تولید شده اند آورده شده است:

  نوع RAM	سال اختراع (میلادی)
  FPM-(Fast page mode RAM)	1990
  EDO RAM (Extended data operations read-only memory)	1994
  SDRAM (Single dynamic RAM)	1996
  RDRAM (Rambus RAM)	1998
  DDR (Double Data Rate)	2000
  DDR2	2003
  DDR3	2007
  DDR4	2012

  انواع رم (RAM)

  دو نوع اصلی RAM عبارتند از:

  •         Static RAM
  •         Dynamic RAM

  استاتیک رم / SRAM

  استاتیک رم که به عنوان SRAM هم شناخته می شود نوعی RAM است که داده ها را با استفاده از وضعیت یک سلول حافظه شش ترانزیستوری ذخیره می کند. SRAM بیشتر به عنوان حافظه کش پردازنده (CPU) استفاده می شود.

  دینامینک رم / DRAM

  DRAM مخفف Dynamic Random Access Memory است. DRAM نوعی حافظه رم است که به شما امکان می دهد هر بیت داده را در یک خازن جداگانه در یک مدار مجتمع خاص ذخیره کنید. DRAM حافظه کامپیوتر استاندارد بسیاری از سیستم های دسکتاپ مدرن است.

  SRAM در مقابل DRAM

  SRAM	DRAM
  SRAM  زمان دسترسی کمتری دارد، بنابراین سریعتر از DRAM  است.	DRAM  زمان دسترسی بیشتری دارد، بنابراین کندتر از SRAM است.
  SRAM  گرانتر از DRAM است.	DRAM  در مقایسه با SRAM قیمت کمتری دارد.
  SRAM  به منبع تغذیه ثابت نیاز دارد، به این معنی که این نوع حافظه برق بیشتری مصرف می کند.	DRAM  باعث کاهش مصرف برق می شود زیرا اطلاعات در خازن ذخیره می شود.
  این یک مدار داخلی پیچیده است و در مقایسه با اندازه فیزیکی یک تراشه حافظه DRAM ، ظرفیت ذخیره سازی کمتری در اختیار شما قرار می دهد.	این مدار داخلی کوچک در سلول حافظه یک بیتیاست کهظرفیت ذخیره سازی زیادی در دسترس است.
  تراکم بسته بندی SRAM کم است.	DRAM  تراکم بسته بندی بالایی دارد.

  FPM DRAM

  FPM DRAM (مخفف Fast Page Mode Dynamic Random Access Memory) یک نوع حافظه رم است که که منتظر انجام کل فرآیند پیدا کردن یک بیت از داده بر اساس سطر و ستون می ماند و بعد این بیت را قبل از شروع بیت بعدی می خواند. حداکثر سرعت انتقال داده ای که پشتیبانی می کند حدود 176 مگابیت در ثانیه است.

  SDR RAM

  SDR RAM یک فرم کامل از حافظه دسترسی دینامینک سنکرون است. زمان دسترسی بین 25 تا 10 نانو ثانیه است و دارای ماژول های DIMM با 168 نقطه تماس هستند. آنها داده ها را با استفاده از خازن ها و با استفاده از IC (مدارهای مجتمع) ذخیره می کنند. در یکی از طرفین آنها، پایانه هایی وجود دارد که می توان آنها را در داخل اسلات های جداگانه برای حافظه مادربرد قرار داد.

  RD RAM

  RD RAM (مخفف Rambus Dynamic Random Access Memory9 یک فرم کامل از RDRAM است. این نوع تراشه های رم به طور موازی کار می کنند که به شما امکان می دهند سرعت انتقال داده 800 مگاهرتز یا 1600 مگابیت در ثانیه را بدست آورید. گرمای بسیار بیشتری تولید می کنند چون با سرعت بالایی کار می کنند.

  VRAM (Video)

  حافظه های رم بهینه شده برای آداپتورهای ویدیویی، VRAM نامیده می شوند. این تراشه ها دارای دو پورت هستند تا داده های ویدیویی را بتوان روی تراشه ها نوشت، در حالی که آداپتور ویدیو به طور منظم حافظه را می خواند تا صفحه فعلی مانیتور را رفرش کند.

  EDO RAM

  EDO RAM (مخفف Extended Data Output Random Access Memory) برای کامل شدن پردازش بیت اول قبل از شروع بیت بعدی منتظر نمی ماند. خیلی زود آدرس بیت اول پیدا می شود، و EDO DRAM بلافاصله شروع به جستجوی بیت بعدی می کند.

  Flash Memory

  فلش مموری یک نوع حافظه دائمی قابل پاک شدن الکتریکی و قابل برنامه ریزی است که از یک ترانزیستور برای ذخیره بیت های داده استفاده می کند، مصرف برق کمی دارد و به کاهش هزینه ها کمک می کند. عمدتا این نوع حافظه در دوربین های دیجیتال، MP3 پلیرها و غیره استفاده می شود.

  DDR SDRAM

  DDR SDRAM (مخفف Double Data Rate Synchronous Dynamic Random-Access Memory) درست مانند SDRAM است. تنها تفاوت، پهنای باند بیشتری است که سرعت بیشتری را ارائه می دهد. حداکثر سرعت انتقال آن به حافظه کش سطح دوم (L2) تقریبا 1,064 مگابیت در ثانیه است.

  DDR2

  DDR2 در سال 2003 معرفی شد و به دلیل بهبود سیگنال باس؛ داده های خارجی را دو برابر سریعتر از DDR اجرا می کند. DDR2 با همان سرعت داخلی DDR کار می کند اما به دلیل بهبود سیگنال باس ورودی / خروجی، سرعت انتقال سریعتر است.

  DDR3

  در سال 2007؛ رم DDR3 باعث کاهش مصرف برق 40 درصدی در مقایسه با DDR2 شد و سرعت انتقال داده بالاتری از DDR2 را ارائه داد. این کاهش مصرف اجازه می دهد تا جریان و ولتاژهای کمتری استفاده شود.

  DDR4

  DDR4 جدیدترین نسل از حافظه دسترسی تصادفی است که سرعت دو برابر بیشتر را نسبت به رم DDR3 ارائه می دهد. این حافظه رم در سال 2014 به بازار معرفی شد. سرعت انتقال DDR4 به طور مداوم در حال افزایش است.

  مقایسه عملکرد انواع  RAM

  استاندارد	زمان عرضه	سرعت داخلی	ساعت باس (MHZ)	prefetch	سرعت داده (MT/s)	سرعت انتقال (GB/s)	ولتاژ
  SDRAM	1993	100-166	100-166	1n	100-166	0.8-1.3	3.3
  DDR	2000	133-200	133-200	2n	266-400	2.1-3.2	2.5/2.6
  DDR2 SDRAM	2003	133-200	266-400	4n	533-800	4.2-6.4	1.8
  DDR3	2007	133-200	533-800	8n	1066-1600	8.5-14.9	1.35/1.5
  DDR 4	2014	133-200	1066-1600	8n	2133-3200	17-21.3	1.2

  نکات پایانی

  •         RAM مخفف Random Access Memory است.
  •         دو نوع حافظه رم رایج SRAM و DRAM می باشد.
  •         SRAM مخفف Static RAM است. در این نوع رم، داده ها با استفاده از وضعیت یک سلول حافظه شش ترانزیستوری ذخیره می شوند.
  •         DRAM مخفف Dynamic Random Access Memory است. این نوع رمی است که به شما امکان می دهد هر بیت داده را در یک خازن جداگانه ذخیره کنید.
  •         FPM DRAM مخفف Fast Page Mode Dynamic Random Access Memory است.
  •         رم های بهینه شده برای آداپتورهای ویدیویی را VRAM می نامند.
  •         EDO DRAM مخفف Extended Data Output Random Access Memory است.
  •         فلش مموری یک نوع حافظه دائمی قابل پاک شدن الکتریکی و قابل برنامه ریزی است.
  •         DDR مخفف Double Data Rate است.
  •         SRAM زمان دسترسی کمتری دارد، بنابراین سریعتر از DRAM است.
  •         حافظه رم در کامپیوتر به عنوان کش، بافر و حافظه اصلی استفاده می شود.
• 

  هارد اینترنال / HDD

  هارد اینترنال اصلی ترین دستگاه ذخیره سازی است که در داخل یک سیستم کامپیوتری قرار می گیرد. معمولا درایو اینترنال شامل برنامه های نرم افزاری از قبل نصب شده، سیستم عامل و سایر فایل ها است. اکثر سیستم های دسکتاپ دارای چندین هارددیسک اینترنال هستند که به آنها اجازه می دهند فضای ذخیره سازی بیشتری را فراهم کنند. از طرف دیگر، لپ تاپ ها تنها می توانند یک هارد اینترنال را در خود جای دهند و کاربر را مجبور می کنند تا از دستگاه های ذخیره سازی اکسترنال برای ذخیره داده هایی که بیش از ظرفیت داخلی لپ تاپ است استفاده کنند.

  هارد اینترنال از دو پورت دیتا و پاور استفاده می کند. پورت دیتا از یک رابط اتصال SATA (مخفف Serial Advanced Technology Attachment) یا رابط اتصال با فناوری پیشرفته ATA استفاده می کند که ارتباط با مادربرد را امکان پذیر می کند. پورت پاور توسط یک کابل متصل؛ برق مورد نیاز هارد را از منبع تغذیه کامپیوتر دریافت می کند.

  از آنجا که هارد اینترنال شامل برنامه های مهم کامپیوتر و فایل های شخصی کاربر است، در صورت خرابی یا آسیب دیدن این جزء؛ ممکن است این فایل های غیر قابل بازیابی باشند. بنابراین تهیه نسخه بکاپ با استفاده از سرویس های بکاپ گیری آنلاین یا دستگاه های ذخیره سازی اکسترنال بسیار حائز اهمیت است.

  دستگاه هایی که از هارد اینترنال پشتیبانی می کنند

  هارد اینترنال یک دستگاه ذخیره سازی اطلاعات است که در کامپیوترهای دسکتاپ، ورک استیشن ها، سرورها و برخی محصولات الکترونیکی (که عمدتا از هاردهای اینترنال کوچک استفاده می کنند) مانند دوربین های دیجیتال، پخش کننده های صوتی / تصویری دیجیتال، نصب و استفاده می شوند. هارددیسک های اینترنال ظرفیت ذخیره سازی زیادی را برای انواع داده ها از جمله تصاویر، اسناد، فیلم ها و موسیقی ها و البته بازی ها فراهم می کنند. این به معنای عملکرد بیشتر برای سیستم کامپیوتری و دستگاه های شما می باشد.

  آیا هارد اینترنال یک حافظه فرار است؟

  درایو اینترنال نوعی دستگاه ذخیره سازی غیر فرار است به این معنا که برای نگهداری داده ها نیازی به برق ثابت ندارد. در هارد اینترنال، پلاترهایی برای ذخیره داده ها و هد خواندن نوشتن وجود دارد که برای دسترسی یا ضبط داده ها استفاده می شود. پلاترها در حال چرخش هستند و هدها هنگام چرخش؛ عملیات داده را روی صفحات انجام می دهند. هارد اینترنال از یک طراحی مکانیکی استفاده می کند و تفاوت قابل توجهی با دستگاه های ذخیره سازی که از حافظه فلش استفاده می کنند دارند.

  کاربرد هارد اینترنال چیست؟

  ذخیره سازی شخصی

  تقریبا همه برنامه های ذخیره سازی روی سیستم دسکتاپ را می توان به عنوان ذخیره سازی شخصی در نظر گرفت. اکثر برنامه های ذخیره سازی شخصی نیازی به عملکرد فوق العاده ندارند اما قابلیت اطمینان بالا همچنان یک ویژگی ضروری است.

  لوازم الکترونیکی مصرفی

  حوزه لوازم الکترونیک مصرفی یک زمینه جدید و هیجان انگیز برای هاردهای اینترنال است چون دوربین های دیجیتال، پخش کننده های صوتی و تصویری دیجیتالی دائما الزامات جدیدی را برای افزایش ظرفیت و هزینه ایجاد می کنند که هارد اینترنال بهترین کار را در این زمینه انجام می دهد. از آنجا که اکثر دستگاه های الکترونیکی مصرفی سعی می کنند تا حد امکان کوچک باشند؛ نصب هارد 3.5 اینچی غیر ممکن است. تولیدکنندگان ترجیح داده اند از میکرو درایوهای بسیار کوچکتر استفاده کنند.

  ذخیره سازی سازمانی

  برنامه های کاربردی سازمانی ارتباط نزدیکی با ورک استیشن ها و سرورها دارند (به عنوان مثال CAD/CAM، ویرایش و تولید فیلم دیجیتال و همچنین پایگاه داده). برنامه های ذخیره سازی سازمانی نسبت به سایر برنامه ها دارای عملکرد و قابلیت اطمینان بالاتری هستند و حجم کار هارد بسیار سنگین است. انتظار می رود هاردهای سرور به طور عادی و بدون کوچکترین وقفه به صورت 24 ساعته و 7 روز هفته کار کنند.

  آشنایی با مشخصات هاردهای اینترنال

  فرم فاکتور

  عوامل متعددی برای اطمینان سازگاری هارد اینترنال با انواع مختلف دستگاه ها وجود دارد.

  هارد اینترنال 3.5 اینچی

  هارد 3.5 اینچی فرم فاکتور اصلی برای کامپیوترهای دسکتاپ؛ ایستگاه های کاری و سرورها می باشد. گرجه این هارد اینترنال نسبتا بزرگ است اما بیشترین ظرفیت ذخیره سازی داده را ارائه می دهد. علاوه بر این کامپیوترهای دسکتاپ؛ ورک استیشن ها و سرورها فضای بیشتری برای نصب این هارددیسک ها فراهم می آورند.

  هارد اینترنال 2.5 اینچی

  کاربران لپ تاپ و نوت بوک با هاردهای 2.5 اینچ آشنایی دارند. در حال حاضر درایوهای 2.5 اینچی به عنوان ذخیره سازی سازمانی مورد استفاده قرار می گیرند چون صرفه جویی در فضای قابل استفاده را ارائه می دهد، مصرف برق و گرما را کاهش می دهد و همچنین قابلیت اطمینان را افزایش می دهد.

  هارد اینترنال 1.0 اینچی

  هاردهای 1.0 اینچی که میکرو درایو هم نامیده می شوند برای لوازم الکترونیکی مصرفی کوچک مانند MP3 پلیرها؛ دوربین های دیجیتال و PDA  ها طراحی شده است. با توجه به اندازه کوچک آن، ظرفیت های فعلی در حد گیگابایت تک رقمی هستند، اما این مقدار قابل توجهی از ذخیره سازی را برای محصولات الکترونیکی مصرفی دستی نشان می دهد.

  ظرفیت هارد اینترنال

  ظرفیت ذخیره سازی داده ها با افزایش اندازاه سیستم عامل ها، برنامه ها، بازی ها و فایل های چند رسانه ای برای هاردهای اینترنال اهمیت بیشتری پیدا می کند. در حال حاضر، سیستم عامل، بازی های سه بعدی و فیلم های با وضوح بالا هر کدام به چندین گیگابایت فضای ذخیره سازی نیاز دارند. هاردهای اینترنال 3.5 اینچی می توانند بیش از 500 گیگابایت را ارائه دهند در حالی که گزینه های 2.5 اینچی بیش از 160 گیگابایت را ارائه می دهند. حتی هارهای کوچک 1.0 اینچی به ظرفیت فوق العاده 8 گیگابایت به بالا دست پیدا کرده اند. این ظرفیت ها در آینده همچنان رشد خواهد کرد.

  هارد اینترنال 1 ترابایتی	هارد اینترنال 2 ترابایتی	هارد اینترنال 3 ترابایتی	هارد اینترنال 4 ترابایتی
  10 فیلم های 4K	20 فیلم های 4K	30 فیلم های 4K	40 فیلم های 4K
  100 فیلم های HD	200 فیلم های HD	300 فیلم های HD	400 فیلم های HD
  1 بکاپ	2 بکاپ	3 بکاپ	4 بکاپ
  20400 عکس رزولوشن بالا	40800 عکس رزولوشن بالا	61200 عکس رزولوشن بالا	244800 عکس رزولوشن بالا

   

  دور در دقیقه یا RPM

  هنگام خرید هارد اینترنال با اصطلاح RPM برخورد خواهید کرد. این شاخصی است که برای اندازه گیری سرعت چرخش اسپیندل ها استفاده می شود. دوک درون هارد و RPM آن ارتباط تنگاتنگی با عملکرد هارد دارند. RPM بالاتر به این معناست که برای دسترسی به داده های ذخیره شده زمان کمتری منتظر می مانید. برنامه های کاربردی ذخیره سازی سازمانی حساس به عملکرد عموما از هاردهای اینترنال با سرعت چرخش 10000 تا 15000 دور در دقیقه استفاده می کنند در حالی که برنامه های شخصی می توانند از سرعت 7200 دور در دقیقه به خوبی بهره مند شوند.

  7,200RPM	5,400RPM	5900 rpm / variable
  سریع	سرعت کمتر نسبت به 7200 دور در دقیقه	تغییر سرعت
  مصرف انرژی پایین	مصرف انرژی بهینه	مصرف انرژی قابل تنظیم
  بهترین گزینه برای سیستم های دسکتاپ	بهترین گزینه برای لپ تاپ ها	بهترین گزینه برای RAID هایی که به صورت 24 ساعته و 7 روز هفته فعال هستند

  حافظه کش هارد اینترنال

  حافظه کش به رم با سرعت بالا (حافظه دسترسی تصادفی) که روی PCB یک هارد تعبیه شده است اشاره دارد. کش به عنوان بافر میان پردازنده، حافظه و هارد استفاده می شود. درایوهای با حافظه کش بیشتر؛ به طور کلی در سطح بالاتری عمل می کنند. حافظه کش 2 مگابایت، 8 مگابایت و 16 مگابایت در حال حاضر گزینه های استاندارد برای هاردهای اینترنال 2.5 اینچ و 3.5 اینچ هستند در حالی که محصولات 1.0 اینچی ممکن است فقط به 128 کیلوبایت کش مجهز شده باشند.

  رابط اتصال هارد اینترنال

  رابط اتصال همانطور که از نامش پیداست برای اتصال هارد به کامپیوتر استفاده می شود. در ادامه در مورد پرکاربردترین رابط های اتصال هارد اینترنال صحبت می کنیم:

  PATA (IDE)

  ATA مخفف Advanced Technology Attachment است. این رابط 15 سال به عنوان رابط هارد استاندارد صنعتی استفاده شد. ATA از یک اتصال موازی 16 بیتی برای ایجاد ارتباط بین دستگاه های ذخیره سازی و مادربرد استفاده می شود. به این رابط همچنین PATA هم گفته می شود تا از استاندارد جدید SATA متمایز شود. علاوه بر این، ATA با نام های IDE یا EIDE (Enhanced Integrated Drive Electronics) نیز شناخته می شود.

  در حال حاضر دو استاندارد محبوب برای هاردهای ATA عبارتند از ATA-6 (که به Ultra ATA 100 یا Ultra DMA 100 نیز معروف است) و ATA 133. حداکثر پهنای باند برای اولی 100 مگابایت در ثانیه و برای دومی 133 مگابایت است. اکثر درایوهای نوری امروزی از رابط IDE/PATA استفاده می کنند.

  SATA

  رابط جدید SATA همچنین یک استاندارد صنعتی برای اتصال هاردها به سیستم های کامپیوتری است و بر اساس فناوری سیگنال دهی سریال ساخته شده است. از مزایای که ساتا نسبت به پاتا دارد می توان به کابل های باریک تر و بلندتر برای جریان هوای کارآمدتر در یک شاسی کامپیوتر؛ تعداد کمتر هادی پین برای کاهش تداخل الکترومغناطیسی و ولتاژ سیگنال کمتر برای به حداقل رساندن نویز اشاره کرد. پنهای پاند SATA نسبت به PATA خیلی بهبود داشته است؛ SATA 1.0 می تواند به حداکثر 1.5 گیگابایت بر ثانیه (1500 مگابایت در ثانیه) برسد، در حالی که استاندارد SATA 2.5 می تواند تا 3 گیگابایت در ثانیه (3000 مگابایت در ثانیه) برسد. رابط ساتا به تدریج جایگزین پاتا شد.

  SCSI

  SCSI داراری قابلیت فوق العاده ای برای تقسیم بندی عملیات مختلف است و SCSI را برای محیط های عملیاتی مالتی تسکینگ مناسب تر می کند. علاوه بر این، SCSI در مواردی که بیش از یک هارددیسک استفاده می شود (مانند محیط های ورک استیشن، سرور یا RAID) عملکرد را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. هاردهای SCSI معمولا با زمان جستجوی کمتر، تاخیر کمتر و سرعت انتقال بسیار بالاتر از درایوهای ATA با ظرفیت مشابه را ارائه می دهد.

  SAS (Serial Attached SCSI)

  با استفاده از فناوری سیگنالینگ سریال، SAS به عنوان نسل بعدی رابط ذخیره سازی سازمانی برای پهنای باند بالا و عملکرد بالا برای برنامه های کاربردی سازمانی در نظر گرفته شد. به لطف سازگاری SAS با SATA، ممکن است رابط انتخابی برای ذخیره سازی دسکتاپ با کارایی بالا در آینده باشد.

  CF (Compact Flash) Compatible

  در ابتدا به عنوان رابط کارت ذخیره سازی فلش استفاده می شد؛ رابط CF روی هارد 1.0 اینچی استفاده شده است تا با محصولات الکترونیکی مصرفی سازگاری داشته باشد. دو نوع CF وجود دارد که عبارتند از CF Type I و CF Type II. تفاوت اصلی بین آنها ضخامت بیشتر CF Type II است. میکرو درایوها معمولا از CF Type II استفاده می کنند.

• 

  پاور (منبع تغذیه) /...

  پاور کامپیوتر که با نام های دیگر منبع تغذیه کامپیوتر، PS، P/S یا PSU (مخفف Power Supply Unit) شناخته می شود یک قطعه سخت افزاری کامپیوتر است که قدرت و انرژی مورد نیاز همه قطعات دیگر را تامین می کند. منبع تغدیه یک جریان متناوب AC با ولتاژ 110 تا 115 یا 220 تا 230 ولت را به یک جریان مستقیم DC با ولتاژ پایین ثابت قابل استفاده توسط کامپیوتر تبدیل می کند.

  با خرید UPS (منبع تغذیه بدون وقفه) می توانید پاور و کامپیوتر را در برابر نوسانات ولتاژ محافظت کنید. اگر نمی توانید UPS خریداری کنید؛ مطمئن شوید که کامپیوتر حداقل به یک محافظ برق متصل شده است.

  پاور کامپیوتر کجاست؟

  منبع تغذیه در پشت کامپیوتر و معمولا در سمت بالا قرار دارد. با این حال، بسیاری از کیس های جدید کامپیوترهای تاور دارای منبع تغذیه در قسمت پایین کیس هستند. در یک کامپیوتر دسکتاپ All-in-One منبع تغذی در قسمت پشت و در سمت چپ یا راست قرار دارد.

  قطعاتی که در پشت منبع تغذیه یافت می شود

  در ادامه لیستی از قطعاتی که ممکن است در پشت پاور کامپیوتر پیدا کنید آورده شده است:

  •         اتصال کابل برق به کامپیوتر
  •         یک فن برای خارج کردن گرما
  •         یک کلید قرمز برای تغییر ولتاژ منبع تغذیه
  •         یک کلید برای روشن و خاموش کردن منبع تغذیه

  جلوی منبع تغذیه قابل مشاهده نیست مگر اینکه کیس کامپیوتر خود را باز کرده باشید که در این صورت چندین کابل را مشاهده خواهد کرد. این کابل ها به مادربورد کامپیوتر و دیگر اجزای داخلی متصل می شوند. منبع تغذیه با استفاده از کانکتور ATX به مادربرد متصل می شود و ممکن است یک یا چند کابل را برای انتقال برق به سایر دستگاه ها داشته باشد.

  •         کانکتور AUX
  •         کانکتور Berg
  •         کانکتور Molex
  •         کانکتور P4

  قطعات موجود در پاور کامپیوتر

  در ادامه لیستی از قطعات داخل PSU آورده شده است:

  •         یکسو کننده که جریان AC را به DC تبدیل می کند.
  •         فیلترکه وظیفه فیلتر کردن جریان توسط خازن را به عهده دارد.
  •         ترانسفورماتور که برق شهر با ولتاژ 220 یا 110 ولت را به ولتاژ 12 ولت تبدیل می کند.
  •         یک تنظیم کننده ولتاژ که خروجی DC را کنترل می کند و اجازه می دهد مقدار صحیح جریان، ولتاژ به سخت افزار کامپیوتر عرضه شود.

  ترتیب عملکرد این اجزای منبع تغذیه به شرح زیر است:

  •         تبدیل کننده
  •         یکسو کننده
  •         فیلتر کردن
  •         تنظیم کننده ولتاژ

  انواع پاور کامپیوتر بر اساس فرم فاکتور

  فرم فاکتور یا شکل PSU به شما ویژگی های مهمی در مورد واحد از جمله اندازه و ویژگی های پشتیبانی شده را می گوید. درک این فرم فاکتورهای رایج می تواند به شما در انتخاب منبع تغذیه کمک کند.

  پاور ATX

  در گذشته، پاور ATX دارای یک کانکتور 20 پینی بود اما در حال حاضر از یک کانکتور برق 24 پین که هنوز با مادربردهای قدیمی 20 پین سازگار است استفاده می کند. منبع تغذیه ATX همچنین دارای یک ریل اضافی است که 3.3 ولت است. نمونه ای از ویژگی های پشتیبانی شده توسط ATX نرم افزاری است که به برنامه های خاص اجازه می دهد منبع تغذیه را خاموش کنند.

  پاور ATX12V

  مشخصات ATX12V از لحاظ فنی از استاندارد ATX فراتر رفته است اما هر دو منبع تغذیه از شکل و اندازه فیزیکی یکسانی برخوردار هستند. در حال حاضر منبع تغذیه ATX12V در چندین نسخه وجود دارد که در طول زمان ارتقاء یافته اند. ATX12V 2.1 و ATX12V 2.2 آخرین نسخه ها هستند. این نسخه ها دارای کانکتور اصلی تغذیه 24 پین است و برای به حداکثر رساندن کارایی تنظیم شده اند.

  پاور SFF

  در طی سال های گذشته؛ تعدادی منبع تغذیه کوچک برای کیس های جمع و جور طراحی شد. این پاورهای کامپیوتر کوچکتر از ATX استاندارد هستنند؛ اما هنوز همان کار خود را انجام می دهند و می تواند برای افرادی که دارای میز کار کوچک هستند مناسب باشند. نمونه هایی از پاورهای SFF عبارتند از: CFX12V (Compact Form Factor), LFX12V (Low Profile Form Factor), TFX12V (Thin Form Factor).

  پاورهای EPS12V

  منبع تغذیه های EPS12V که برای ایجاد یک محیط پایدارتر برای سرورها طراحی شده است؛ علاوه بر 4 پینی که در واحدهای ATX12V استاندارد است، دارای کانکتور برق 8 پین پردازنده است. هنگام انتخاب منبع تغذیه خود مراقب باشید؛ چون اکثر قطعات کامیپوتر خانگی با منبع تغذیه EPS12V سازگار نیستند.

  انواع پاورهای کاملا ماژولار ، نیمه ماژولار، غیر ماژولار

  منبع تغذیه غیر ماژولار مانند سایر پاورهای کامپیوتر ظاهر می شود و عمل می کند به غیر از اینکه کابل ها همه در یک برد مدار داخلی لحیم شده اند. این امر باعث سرعت بخشیدن به تولید می شود و این دسته از محصولات را ارزانتر می کند.

  پاور نیمه ماژولار دارای برخی کابل های متصل به برد است در حالی که برخی دیگر قابلیت جدا شدن دارند. منبع تغذیه نیمه ماژولار دارای کابل های اصلی (مانند پردازنده 24 پین، 8 پین و کابل PCIe) است که همه به برد مدار لحیم شده اند. در کنار این کابل ها، کابل های ساتا و گاهی اوقات یک کابل PCIe اضافی وجود دارند که گزینه های ماژولار شما هستند.

  در نهایت ما پاورهای ماژولار را داریم و همانطور که انتظار دارید همه کابل ها قابلیت جدا شدن را دارند. اگر از لحاظ بودجه مشکلی ندارید حتما این دسته از محصولات را انتخاب کنید چون مزایای زیر را ارائه می دهند:

  به دلیل انعطاف پذیری بهتر در مدیریت کابل و چند سوکت اضافی برای قرار دادن کابل ها در PSU جریان هوار بسیار بهبود پیدا می کند. شما می توانید تنها از کابل های مورد نیاز خود استفاده کنید و شلوغی کابل را از بین ببرید.

  به دلیل کاهش تعداد کابل های داخل کیس، گرد و غبار کمتری جمع می شود. کاهش کابل ها و داشتن فضای اضافی نیاز به خنک کنندگی را کاهش داده؛ اجزای شما فرسوده نخواهند شد و حتی هزینه های برق شما کاهش پیدا می کند.

  انواع اتصالات منبع تغذیه

  علاوه بر فرم فاکتور درک تفاوت بین انواع مختلف اتصال دهنده های موجود در منبع تغذیه حائز اهیمت است. این کانکتورها یا اتصال دهنده ها در انتهای کابل هایی هستند که به همه اجزای مختلف شما متصل می شوند. هر یک از قطعات کامپیوتری شما از کابل های خاصی استفاده می کنند.

  SATA Power

  این کابل ها به دستگاه های ذخیره سازی SATA مانند هارددیسک های 3.5 اینچی برق می رسانند. اتصالات متعدد SATA اغلب روی یک کابل یافت می شود تا نیازی به کابل کشی بیشتری نباشد.

  4/8 PIN CPU

  در حالی که مادربرد به طور مستقیم روی مادربرد نصب می شود؛ اتصال 24 پینی قدرت کافی برای پردازنده های مدرن و سایر ویژگی های مادربرد تامین نمی کند. به همین دلیل در حال حاضر از اتصالات 8/4 پین برای تغذیه CPU استفاده می شود.

  6/8 PIN GPU

  کابل های 6/8 PIN GPU به کارت گرافیک یا GPU شما متصل می شوند. پردازنده های گرافیکی با قدرت متغییر به تنظیمات خاصی نیاز دارند. به همین دلیل، اتصالات 8/6 پین اغلب دارای چندین پیکریندی در یک کابل واحد هستند (مانند 6, 8, 6+8, 8+6, 8+8).

  24 Pin Motherboards

  هر مادربرد از قدرت متفاوتی استفاده می کند. کابل های مادربرد 24 پین معمولا قطعات مادربرد مانند PCIe و سایر قطعاتی که مستقیما فقط به مادربرد متصل می شوند را تغذیه می کنند.

  4 Pin Molex

  کانکتورهای 4 پین مولکس که به ندرت در سیستم های مدرن دیده می شوند؛ امروزه سخت افزاری قدیمی محسوب می شود. کابل های 4 پین مولکس که معمولا با اتصالات SATA جایگزین می شوند هنوز در برخی از پمپ های خنک کننده مایع یافت می شوند.

  نکاتی در مورد ریل های پاور کامپیوتر

  ریل چیزی است که PSU برای تامین برق از طریق کابل به قطعات کامپیوتر استفاده می کند. منبع تغذیه می تواند یک یا چند ریل داشته باشد و ریل های جداگانه می توانند خروجی های آمپر متفاوتی داشته باشند. ریل های PSU ماژولار و نیمه ماژولار مانند ردیف پورت ها یا کابل هایی هستند که به قطعات مختلف کامپیوتر متصل می شوند.

  در حالی که بحث در مورد ریل ها و آمپر می تواند فوق العاده تخصصی باشد اما این نکته را به خاطر داشته باشید که یک ریل +12 ولت می تواند برق را برای همه اجزای کامپیوتر شما تامین کند. تنها نکته ای که باید بدانید این است که هنگامی که یک سیستم ریلی از کار می افتد همه قطعات در معرض خطر قرار می گیرند. با این حال، هنگامی که یک سیستک چند ریلی خراب می شود؛ فقط دستگاه های متصل به ریل خراب در معرض خطر قرار می گیرند. به طور خلاصه، سیستم های چند ریلی می توانند در صورت خرابی محافظت بهتری از قطعات شما ارائه دهند.

  رتبه بهره روی پاور کامپیوتر (PSU)

  درک مشخصات بهره وری منبع تغذیه می تواند در هزینه های قبض برق شما صرفه جویی کند. بهره وری هنگام خرید پاور کامپیوتر آنقدر مهم است که کل صنعت از استانداردی یکسان که 80 Plus نامیده می شود پیروی می کند. پایین ترین گواهینامه 80 Plus تایید می کند که منبع تغذیه 80 درصد از کل توان خود را در اختیار سیستم شما قرار می دهد در حالی که 20 درصد دیگر اتلاف گرما است. با بالا رفتن رتبه، قیمت و بهره وری کلی هم افزایش پیدا می کند.

• 

  خنک کننده پردازنده /...

  خنک‌کننده پردازنده یا فن CPU یکی از اساسی ترین لوازم جانبی کامپیوتر است. خنک‌کننده سی پی یو در دسته لوازم جانبی خنک‌کننده قرار می گیرد و استفاده از آن برای حفظ سلامت سی پی یو بسیار ضروری است. پردازنده یا سی پی یو (CPU) به معنای واحد پردازش مرکزی و اصلی ترین قطعه پردازشی هر کامپیوتر به شمار می رود. معمولا به دلیل فعالیت دائمی پردازنده در حین کار کامپیوتر، این قطعه همواره گرما تولید می کند. برای جلوگیری از افزایش دمای بیش از حد سی پی یو، خرید خنک‌کننده پردازنده امری ضروری به شمار می رود.

  خرید خنک‌کننده پردازنده برای کامپیوتر گیمینگ و کامپیوتر رندرینگ امری بسیار ضروری است. زیرا کامپیوترهای گمینیگ و رندرینگ معمولا دارای توان پردازشی بالاتری هستند و بیشتر گرما تولید می کنند. در نتیجه عدم نصب خنک‌کننده سی پی یو مناسب می تواند باعث آسیب دائمی به سی پی یو شود. به همین دلیل خرید خنک‌کننده CPU حرفه ای برای کاربران گیمینگ توصیه می شود.

  امروزه انواع مختلفی از خنک‌کننده های پردازنده به بازار عرضه شده است. خنک‌کننده سی پی یو معمولی دارای یک فن و یک بخش فلزی رسانای گرما است که با ایجاد گردش هوا، گرما را از سی پی یو گرفته و به خارج منتقل می کند. اما خنک‌کننده های نسل جدید، خنک‌کننده پردازنده مایع است که در آن ها مایعات خنک‌کننده نقش حامل گرما را ایفا می کنند و گرما را از پردازنده خارج می کند. خنک‌کننده CPU مایع، دارای مزایایی مانند سر و صدای کمتر، توان خنک‌کنندگی بیشتر و طراحی زیباتر است که آن ها را نسبت به خنک‌کننده های معمولی بسیار کاربردی تر می کند.

  یکی از مهم ترین نکات خرید خنک‌کننده پردازنده، تعداد پین است. بیشتر محصولات خنک‌کننده پردازنده، خنک‌کننده پردازنده 4 پین هستند. همچنین برخی دیگر از خنک‌کننده های پردازنده، خنک‌کننده های 3 پین هستند. در هنگام خرید حتما به نوع سوکت فن توجه داشته باشید.

  به دلیل تخصصی بودن ساخت خنک‌کننده پردازنده، معمولا شرکت های زیادی را در این زمینه پیدا نمی کنید که اقدام به تولید خنک‌کننده پردازنده کنند. برند دیپ کول (DEEPCOOL) مشهورترین برند تولیدکننده خنک‌کننده پردازنده است. خنک‌کننده پردازنده دیپ کول تعداد بیشتری از محصولات بازار را در بین تمامی برندهای خنک‌کننده پردازنده شامل می شوند و از کیفیت مناسبی برخوردارند. برند گرین (Green) نیز یکی دیگر از برندهای تولیدکننده خنک‌کننده لپ تاپ است. خنک‌کننده پردازنده گرین نیز در بازار در مدل های گوناگون یافت می شود. دو برند مشهور دیگر که در زمینه تولید و عرضه خنک‌کننده پردازنده فعال هستند، برند های اینتل (intel) و کولر مستر (Cooler Master) را می توان نام برد. قیمت فن پردازنده به عوامل مختلفی بستگی دارد.

  از مهم ترین عوامل تعیین قیمت فن پردازنده می توان به نوع فن، نوع سوکن فن، تعداد فن ها، فناوری خنک‌کننده و ... اشاره کرد. اگر قصد خرید خنک‌کننده پردازنده را دارید، حتما پیش از خرید نیاز خود را شناسایی کنید و بر اساس نوع سی پی یوی خود، اقدام به خرید خنک‌کننده سی پی یو کنید.

• 

  اس اس دی / SSD

  حافظه های اس اس دی (SSD مخفف Solid-State Drive) امروزه در هر لپ تاپ یا سیستم دسکتاپ مدرنی استفاده می شوند. با نگاهی به پارامترهای فنی مشخص می شود که ما با تعداد زیادی از انواع مختلف SSD سر و کار داریم که مزایا و معایب آنها برای کاربر مشخص نیست. در حقیقت اس اس دی ها در درجه اول با فرم فاکتور و پروتکل های استفاده شده (NVMe, AHCI) متمایز می شوند. در ادامه رایج ترین فرم فاکتورهای حافظه اس اس دی را به شما معرفی خواهیم کرد. پارامترهایی مانند سرعت انتقال داده یا زمان دسترسی بستگی زیادی به فرم فاکتور مربوطه دارد و در نهایت قیمت SSD ها را تعیین می کند.

  حافظه اس اس دی / SSD چیست؟

  اس اس دی که با نام های دیگر درایو حالت جامد، SSD و Solid-State Drive شناخته می شود نوعی دستگاه ذخیره سازی است که در سیستم های کامپیوتری استفاده می شود. این رسانه ذخیره سازی غیرفرار (مانا) داده ها را به طور دائم روی حافظه فلش ذخیره می کند.

  تفاوت SSD با HDD

   اس اس دی ها جایگزینی برای هارددیسک ها (HDD) هستند. SSD در مقایسه با HDD سرعت بالاتری دارد و باعث می شود که سیستم عامل سریعتر بوت شود؛ برنامه ها سریعتر بارگیری شوند و فایل ها می توانند سریعتر ذخیره شوند.

  یک هارددیسک سنتی شامل یک دیسک در حال چرخش با هد خواندن و نوشتن است که روی بازوی مکانیکی به نام اکولاتور یا محرک است. HDD داده ها را به طور مغناطیسی می خواند و می نویسد اما خواص مغناطیسی می تواند منجر به خرابی مکانیکی شود.

  در عوض؛ اس اس دی ها هیچ قطعه متحرکی برای شکستن یا چرخش ندارند. دو عنصر مهم SSD شامل کنترلر فلش و تراشه های حافظه فلش می باشد.

  حافظه های اس اس دی از انرژی کمتری استفاده می کنند و به دلیل عدم وجود قطعات مکانیکی سایش و فرسودگی کمتری را تجربه می کنند.

  قیمت SSD در مقایسه با HDD بالاتر است.

  با این حال این نوع حافظه ها در ظرفیت محدودی تولید می شوند و در حال حاضر موفق به دستیابی به بالاتری ظرفیت هارددیسک ها نشده اند.

  کاربرد حافظه SSD

  اس اس دی ها در هر مکانی که هارددیسک ها قابل نصب هستند استفاده می شوند. به عنوان مثال در محصولات مصرفی؛ در کامپیوترهای شخصی، لپ تاپ ها، سیستم های گیمینگ؛ دوربین های دیجیتال، پخش کننده های موسیقی دیجیتال؛ گوشی های هوشمند، تبلت ها و غیره استفاده می شود. این حافظه ها با کارت های گرافیک هم ادغام شده اند.

  انواع حافظه های اس اس دی

  در ادامه انواع حافظه های SSD را به شما معرفی خواهیم کرد:

  SATA SSD

  SATA (مخفف Serial Advanced Technology Attachment) متداول ترین رابط برای انتقال داده بین هارددیسک ها و دستگاه های ذخیره سازی است. اکثر SATA SSD ها دارای فرمت 2.5 اینچی هستند که با اندازه هارددیسک های لپ تاپ ها مطابقت دارد. این اندازه به آنها اجازه می دهد تا به راحتی در برخی از کامپیوترهای دسکتاپ و نوت بوک ها ادغام شوند. اگر می خواهید یک درایو را در یک محفظه 3.5 اینچی قرار دهید و در سیستم خود نصب کنید قابل های مخصوص وجود دارد که از قیمت مناسبی هم برخوردار هستند. لازم است توجه داشته باشید که در بازار می توانید SATA SSD های 1.8 اینچ و 3.5 اینچ را هم پیدا کنید اما انتخاب محدودی خواهید داشت.

  از سال 2002 به بعد؛ چندین استاندارد SATA تولید شده است که در ادامه می توانید اطلاعات مختصری را در مورد آنها بدست آورید.

  نام رسمی	نام غیر رسمی	حداکثر سرعت انتقال
  		Gbit/s	MB/s
  SATA 1.5 Gbit/s	SATA-I, SATA-150	1.5	150
  SATA 3.0 Gbit/s, SATA Revision 2.x	SATA-II, SATA-300	3.0	300
  SATA 6.0 Gbit/s, SATA Revision 3.x	SATA-III, SATA-600, SATA-6G	6.0	600

  سریعترین فناوری در حال حاضر SATA-III یا SATA 6G است چون سرعت انتقال آن 6 گیگابیت در ثانیه است. بنابراین SATA SSD با این اتصال حداکثر سرعت خواندن 600 مگابایت در ثانیه را ارائه می دهد. با این حال؛ این سرعت بسیار کمتر از اس اس دی هایی است که از رابط های دیگری مانند PCIe استفاده می کنند. دلیل این امر پروتکل انتقال AHCI مورد استفاده SATA است. مدل های NVMe بسیار قدرتمندتر هستند اما از قیمت بالایی برخوردار هستند و این یکی از دلایلی است که هنوز SATA SSD ها در میان کاربران خانگی محبوبیت دارد.

  mSTA SSD

  mSATA SSD (مخفف Mini-SATA) نسخه کوچکتری از اس اس دی های SATA است.از نظر عملکرد هیچ چیز تغییر نکرده است چون درایوهای mSATA همچنین حداکثر توان 6 گیگابیت در ثانیه را ارائه می دهند. تنها تفاوت مربوط به اندازه و حوزه های کاربردی مربوطه است. mSATA SSD حدود 8 برابر کوچکتر از درایوهای معمولی 2.5 اینچی SATA می باشد. آنها برای دستگاه هایی مانند لپ تاپ و تبلت مناسب می باشند. حتی در کامپیوترهای دسکتاپ استفاده از mSATA مشکلی ایجاد نمی کند (با توجه به مشخصات رابط کاربری یکسان؛ پورت های معمولی SATA را می توان از طریق یک مبدل ساده به پورت mSATA تبدیل کرد). این دسته از محصولات توسط استاندارد مدرن M.2 جایگزین شده اند.

  M.2 SSD

  تقریبا همزمان با SATAe، فرم فاکتور M.2 معرفی شد. M.2 SSD ها هنوز در قالب نام NGFF  (Next Generation Form Factor  به معنای فرم فاکتور نسل بعدی) شناخته می شود. M.2 SSD در قالب کارت های بسیار مسطح و جمع و جور عرضه می شوند و در نتیجه در دستگاه های تلفن همراه استفاده می شوند. رابج ترین فرمت 2280 است که به معنای 22 میلیمتر در 80 میلیمتر است.

  درایو M.2 می تواند دو کانکتور SATA و PCIe و همچنین USB 3.0 را در خود جای دهد. با پروتکل AHCI یا پروتکل NVMe کار می کند. M.2 SSD ها که مبتنی بر PCIe هستند و از پروتکل NVMe استفاده می کنند تا چهار لاین PCIe را پشتیبانی می کنند و در نتیجه سرعت انتقال داده بسیار بالاتر از 6 گیگابیت در ثانیه SATA یا mSATA را ارائه می دهد.

  به همین دلیل؛ M.2 نه تنها mSATA بلکه SATAe را نسبتا سریع پشت سر گذاشته است و حالا در همه اولترابوک های جدیدتر و نوت بوک های باریک استفاده می شود. در اصل درایوهای M.2 (اعم از اتصال SATA III یا PCIe) هم می توانند در سیستم های دسکتاپ ادغام شوند؛ به شرطی که فرمت و طول اسلات مطابقت داشته باشند.

  PCIe SSD

  SSD های مبتنی بر فرم فاکتور PCIE از فناوری PCIe و پروتکل NVMe استفاده می کنند. درایوهای PCIe بزرگتر از درایوهای M.2 هستند و در هر کارت تراشه های بیشتری را استفاده می کنند. در نتیجه PCIe SSD ها مخصوصا برای دستگاه های بزرگتر مانند دسکتاپ و سرورها جالب هستند چون ظرفیت های بالاتری را ارائه می دهند. اندازه دقیق بستگی به لاین های مورد استفاده دارد. به عنوان مثال اگر x1 باشد یک لاین؛ x4 باشد 4 لاین قابل استفاده است.

  به دلیل عملکرد فوق العاده بالا، رابط های PCIe حتی در کارت های صدا و گرافیک استفاده می شود. البته باید اشاره کنیم که PCIe SSD ها گران ترین مدل های ارائه شده هستند. مشخصات فعلی PCIe 5.0 است اما استفاده از نسخه 6.0 هم به زودی شروع می شود. با این حال، دستگاه های موجود در بازار از PCIe 4.0 استفاده می کنند.

  U.2 SSD

  از نظر انواع اس اس دی باید به U.2 SSD هم اشاره کنیم. U.2 SSD یک اس اس دی با رابط U.2 است (U.2 قبلا به عنوان SFF 8639 شناخته می شد) که یک استاندارد رابط است که توسط گروه کاری SFFWG تعریف شده است. U.2 برای کاربردهای سازمانی توسعه یافته است و هدف آن سازگاری با استانداردهای رابط PCI-E، SATA، SATA-E و SAS است.

  U.2 SSD ها شبیه به هارددیسک های سنتی SATA هستند اما از کانکتورهای متفاوتی استفاده می کنند و داده ها را از طریق رابط سریع PCIe ارسال می کنند و معمولا ضخیم تر از هارددیسک های 2.5 اینچی هستند.

  NVMe SSD

  انواع مختلف اس اس دی دارای رابط های متفاوتی هستند. NVMe SSD یک اس اس دی با رابط NVMe است. NVM Express (NVMe) مخفف عبارت Non-Volatile Memory Host Controller Interface Specification (NVMHCIS) است که بک رابط کاربری منطقی برای دسترسی به رسانه های ذخیره سازی غیر فرار متصل از طریق باس PCIe است.

  NVM Express سخت افزار و نرم افزار میزبان را قادر می سازد تا از مزیت موازی SSD های مدرن نهایت استفاده را ببرند. در نتیجه در مقایسه با رابط کاربری منطقی قبلی، NVMe سربار ورودی / خروجی را کاهش می دهد و عملکردهای مختلفی را بهبود می بخشد که از این بین می توان به کاهش تاخیر و صف های طولانی اشاره کرد.

• 

  کارت پی سی آی / PCI CARD

  پی سی آی یا PCI (مخفف Peripheral Component Interconnect) یک رابط اتصال متداول برای اتصال لوازم جانبی کامپیوتر به مادربرد است. PCI بین سال های 1995 تا 2005 محبوب بود و بیشتر برای اتصال کارت های صدا، کارت های شبکه و کارت های ویدیو استفاده می شد.

  PCI که در سال 1990 توسط اینتل توسعه یافته بود فقط در سرورها استفاده می شد. بعدا از 1995 تا 2005، پی سی آی به طور گسترده در کامپیوتر و سایر تجهیزات شبکه مانند سوئیچ شبکه پیاده سازی شد. معمولا از PCI به عنوان کارت توسعه مبتنی بر پی سی ای برای درج در اسلات PCI مادربرد میزبان یا سرور استفاده می شود. در بازار کارت های پی سی آی محبوب عبارتند از کارت NIC یا کارت شبکه؛ کارت گرافیک و کارت صدا.

  آیا هنوز از کارت پی سی آی استفاده می شود؟

  کامپیوترهای مدرن عمدتا از فناوری های رابط دیگر مانند USB یا PCIe (PCI Express) استفاده می کنند. برخی از کامپیوترهای دسکتاپ ممکن است دارای اسلات PCI در مادربرد خود باشند تا سازگاری قبلی را حفظ کنند. با این حال دستگاه هایی که به عنوان کارت های توسعه PCI متصل شده بودند، حالا یا بر روی مادربردها وصل شده اند یا توسط اتصالات دیگری مانند PCIe متصل شده اند.

  نام  های دیگر پی سی آی

  واحد PCI، باس پی سی آی هم نامیده می شود. باس اصطلاحی برای تعریف مسیر بین قطعات کامپیوتر است. همچنین ممکن است این اصطلاح را به عنوان PCI معمولی توصیف کنید. با این حال، PCI را با PCI compliance که به معنی سازگاری صنعت کارت های پرداخت یا PCI DSS که به معنی استاندارد امنیت داده های صنعت کارت پرداخت است، اشتباه نگیرید.

  نحوه کار پی سی آی چگونه است؟

  یک باس PCI به شما امکان می دهد لوازم جانبی مختلف متصل به سیستم کامپیوتری را تغییر دهید. معمولا 3 یا 4 اسلات PCI روی مادربرد وجود دارد. با PCI، می توانید قطعه ای را که می خواهید عوض کنید را جدا کنید و قطعه جدید را در اسلات PCI وصل کنید. اگر یک اسلات خالی دارید می توانید یک دستگاه جانبی دیگر مانند هارد دوم را اضافه کنید.

  کامپیوترها ممکن است بیش از یک نوع باس داشته باشند تا انواع مختلف ترافیک را مدیریت کنند. باس PCI در دو نسخه 32 و 64 بیتی ارائه می شود. PCI با فرکانس 33 مگاهرتز یا 66 مگاهرتز اجرا می شود. در ادامه در این مورد بیشتر صحبت خواهیم کرد.

  انواع PCI

  در سال های گذشته انواع مختلفی از باس PCI برای کامپیوترهای دسکتاپ و سرورها تعریف شد. این انواع عمدتان از نظر پهنای باس و ولتاژ سیگنال استفاده شده متفاوت هستند:

  انواع پی سی ای بر اساس پهنای باس

  •         PCI 2.x/3.0 که دارای پهنای باس 32 بیتی است.
  •         PCI-X که دارای پهنای باس 64 بیتی است.

  انواع پی سی ای بر اساس ولتاژ سیگنال

  •         3.3 ولت
  •         5 ولت

  از این پارامترها سه نوع باس اصلی PCI استفاده می شود:

  32bit PCI with 5V signal voltage

  این اسلات PCI معمولی است که در مادربردهای کامپیوتر یافت می شود. سرعت کلاک برای انتقال داده ها 33 مگاهرتز است. بنابراین حداکثر ظرفیت انتقال 1 گیگابایت در ثانیه برای آن محاسبه می شود.

  64bit PCI with 5V signal voltage

  این اسلات PCI معمولا در برد دسکتاپ و سرورهای دو پردازنده ای بافت می شود. سرعت کلاک برای انتقال داده ها 33 مگاهرتز است. بنابراین حداکثر ظرفیت انتقال 2.1 گیگابیت در ثانیه خواهد بود.

  64bit PCI with 3.3V signal voltage

  این اسلات PCI در سرورهای مین استریم مدرن یافت می شود. اغلب عبارت PCI-X را در مشخصات فنی این دستگاه ها پیدا خواهید کرد. سرعت کلاک برای انتقال داده ها از 66 مگاهرتز تا 533 مگاهرتز متغییر است. بنابراین حداکثر ظرفیت انتقال با استفاده از سرعت کلاک 533 مگاهرتز 4.3 گیگابایت بر ثانیه محاسبه می شود. حداکثر سرعت کلاک اسلات بعد از PCI-X با یک عدد نشان داده می شود؛ به طور مثال PCI-X 133.

  انواع باس های ذکر شده در بالا ممکن است در یک برد ترکیب شوند چون چیپست ها (مخصوصا در دستگاه های سرور) از انواع مختلف باس PCI به طور همزمان پشتیبانی می کنند.

  کارت های پی سی آی

  کارت های پی سی ای دارای اشکال و اندازه های مختلفی هستند که به آنها فرم فاکتور هم گفته می شود. کارت های پی سی آی اندازه کامل دارای طول 312 میلی متری هستند. کارت های پی سی آی کوتاه دارای طول متغییر 119 تا 167 میلی متر هستند و در اسلات های کوچکتر قرار می گیرند. تغییرات دیگری هم وجود دارد، مانند compact PCI, Mini PCI, Low-Profile PCI و غیره.

  کارت های پی سی آی از 47 پین برای اتصال استفاده می کنند و PCI از دستگاه هایی استفاده می کند که 5 ولت یا 3.3 ولت را به کار می گیرند.

  تاریخچه Peripheral Component Interconnect (PCI)

  اینتل باس PCI را در اوایل دهه 1990 توسعه داد. این رابط دسترسی مستقیم به حافظه سیستم دستگاه های متصل را از طریق یک پل متصل به باس و در نهایت به پردازنده فراهم می آورد. PCI 1.0 در سال 1992، PCI 2.0 در سال 1993، PCI 2.1 در سال 1995، PCI 2.2 در سال 1998، PCI 2.3 در سال 2002 و PCI 3.0 در سال 2004 عرضه شدند.

  PCI زمانی رایج شد که ویندوز 95 ویژگی  زمانی رایج شد که ویندوز 95 ویژگی Plug & Play (PnP) خود را در سال 1995 معرفی کرد. اینتل استاندارد PnP را در PCI گنجانده بود که برتری آن نسبت به ISA بود.

  PCIe نسخه بهبود یافته PCI است و دارای حداکثر باس سیستم بیشتر، تعداد پین های ورودی / خروجی کمتر و از نظر فیزیکی کوچکتر است. این رابط توسط اینتل و گروه کاری Arapaho توسعه یافته است. این رابط در سال 2012 به عنوان اصلی ترین اتصال مادربرد برای کامپیوترها تبدیل شد و جایگزین Accelerated Graphics Port (به عنوان رابط پیش فرض کارت های گرافیکی) برای سیستم های جدید شد.

  PCI-X فناوری مشابه PCI است. PCI-X که مخفف Peripheral Component Interconnect eXtended است، پهنای باند را در باس پی سی آی 32 بیتی برای سرورها و ورک استیشن ها افزایش می دهد.

• 

  دی وی دی رایتر / DVD RW

  اگر کامپیوتر شما دارای یک دی وی دی درایو است یا یک دستگاه اکسترنال خریداری کرده اید خوب است بدانید که آیا این دستگاه قابلیت رایت دی وی دی را دارد یا فقط یک دی وی دی خوان است. تفاوت در این است که از دستگاه دی وی دی خوان فقط برای دسترسی به داده و اطلاعاتی که در DVD وجود دارد استفاده می شود در حالی که یک دی وی رایتر می تواند اطلاعات جدید را در DVD بنویسد. اگر دی وی دی رایتر ندارید یا نمی خواهید با DVD کار کنید؛ ممکن است بتوانید به جای آن از حافظه USB یا سیستم انتقال فایل ابر استفاده کنید.

  DVD Writer چیست؟

  بسیاری از کامپیوترها دارای درایوهایی هستند که می توانند داده ها را بخوانند یا از دیسک های دیجیتال چند منظوره استفاده کنند. اغلب این درایوها می توانند انواع دیگر رسانه های نوری را پخش کنند؛ این بدان معناست که دیسک ها توسط نور لیزر خوانده می شوند. اگر کامپیوتر شما دارای چنین درایوی نیست می توانید یکی را برای نصب خریداری کنید یا یک دستگاه اکسترنال متصل به کابل را خریداری کنید.

  برخی از این درایوها؛ نه همه آنها دی وی دی رایتر هم هستند. دستگاه دی وی دی رایتر می تواند داده ها یا فیلم ها را در DVD های سازگار ذخیره کند. همچنین ممکن است بتواند داده ها و فیلم ها را روی دیسک های بلو-ری ذخیره کند یا داده ها یا موسیقی ها را روی CD ها ذخیره کند.

  DVD ها می توانند روشی مفید برای بکاپ گیری از فایل های هارد کامپیوتر یا انتقال داده ها به شخص دیگر می باشند. آنها نازک و سبک هستند؛ بنابراین به طور کلی قابلیت حمل ساده ای دارند.

  دی وی دی رایتر یک رکوردر دیسک نوری است که با استفاده از فناوری ضبط دیسک های نوری برای ضبط سیگنال های دیجیتال و یا آنالوگ روی رسانه های DVD خالی اقدام می کند. چنین دستگاه هایی به عنوان درایوهای قابل نصب برای کامپیوترها یا به عنوان اجزای مستقل برای استفاده در استودیوهای تلویزیونی یا سیستم های سینمای خانگی استفاده می شود. اولین دی وی دی رایترها در سال 1999-2000 در بازار ظاهر شدند.

  انواع DVD های قابل نوشتن

  اگر دی وی دی رایتر دارید می توانید انواع DVD های قابل نوشتن را برای ذخیره داده ها خریداری کنید. به طور کلی دیسک های DVD-R و DVD+R وجود دارند که فاقد داده هستند و می توان دقیقا روی آنها یک بار رایت انجام داد. همچنین دیسک های DVD-RW و DVD+RW وجود دارد که می تواند داده ها را چندین بار روی آنها رایت کند. در اصل دیسک پاک می شود و با داده های جدید بازنویسی می شود.

  اطلاعاتی فنی در مورد دی وی دی رایترها

  در ایتدا، دستگاه های دی وی دی رایتر یکی از سه استاندارد DVD-RAM، DVD-RW (با استفاده از DVD-VR) و DCD+RW (با استفاده از DVD+VR) را پشتیبانی می کردند. اکثر دی وی دی درایوهای فعلی استانداردهای + و – را پشتیبانی می کنند؛ در حالی که تعداد کمی از آنها از استاندارد DVD-RAM پشتیبانی می کنند. سرعت رایت معمولا توسط عددی که کنار X قرار می گیرد نشان داده می شود به طور مثال 1X استفاده شده در DVD معادل 1321 مگابایت در ثانیه است. این امر تا حد زیادی محدود به دستگاه های دی وی دی رایتر کامپیوتر است چون واحدهای مستقل عموما در زمان واقعی (یعنی با سرعت 1X) رایت می کنند.

  دستگاه های رایتر از لیزر برای خواندن و نوشتن DVD استفاده می کنند. لیزر خواندن معمولا قوی تر از لیزر نوشتن نیست. هر چه سرعت نوشتن سریعتر باشد؛ لیزر قوی تر است. لیزرهای دی وی دی رایتر اغلب در موج های پیوسته 100 تا 400 میلی وات هستند.

  انواع دی وی دی رایتر

  در ادامه انواع دی وی رایترهای عرضه شده به بازار را به شما معرفی خواهیم کرد:

  دی وی دی رایتر مبتنی بر کامپیوتر

  دی وی دی رایترها تجهیزات استاندارد اکثر سیستم های کامپیوتری موجود در بازار هستند. دستگاه های دی وی دری رایتر مبتنی بر کامپیوتر می توانند از رسانه های CD-R و CD-RW هم استفاده کنند. در واقع تعداد از دستگاه های رایت دی وی دی مستقل از درایوهای طراحی شده برای کامپیوتر استفاده می کنند. به تازگی تولیدکنندگان شروع به حذف دی وی دی درایوها از لپ تاپ ها کرده اند که این به نفع قابلیت حمل و رسانه های دیجیتال می باشد.

  اکثر درایوهای اینترنال با رابط های SATA طراحی شده اند در حالی که درایوهای اکسترنال از استاندارد USB برای اتصال استفاده می کنند.

  کامپیوتر شما ممکن است دارای یک سی دی یا دی وی دی رایتر باشد که به شما امکان می دهد CD یا DVD خود را با داده ها، موسیقی یا فیلم پر کنید. به طور کلی شما می توانید 5 نوع درایو زیر را پیدا کنید:

  •         CD-R/CD-RW drives– می تواند 700 مگابایت داده را در سی دی ذخیره کند.
  •         DVD-R/DVD-RW drives– می تواند 4.7 گیگابایت را در یک دی وی دی ذخیره کند.
  •         DVD-RAM drives– می تواند 9.4 گیگابایت را در یک دی وی دی دو طرفه ذخیره کند.
  •         DVD+R/DVD+RW drives– می تواند 4.7 گیگابایت داده را در یک دی وی دی ذخیره کند.
  •         Dual Layer (DL) DVD+R drives– می تواند 8.5 گیگابایت داده را در یک دی وی دی ذخیره کند.

  RW در نام درایو مخفف عبارت rewriteable است و بدین معناست که می تواند بارها و بارها از CD-RW ، DVD-RW یا DVD+RW استفاده کنید. همه این رایترها می توانند سی دی های صوتی و سی دی و دی وی دی استاندارد را تولید کنند اما تنها درایوهایی که می توانند فرمت های DVD-R و DVD+R را رایت  کنند به احتمال زیاد فیلم های دی وی دی ایجاد می کنند که می توانند در دستگاه های پخش دی وی دی مستقل پخش شوند.

  دی وی دی رایتر مستقل

  هنگامی که دستگاه دی وی دی رایتر مستقل برای اولین بار در سال 1999 در بازار مصرف ژاپن ظاهر شد؛ از قیمت بالایی برخوردار بوند. اخیرا قیمت دی وی دی رایترهای برند کاهش یافته است. واحدهای اولیه فقط از دیسک های DVD-RAM و DVD-R پشتیبانی می کردند اما واحدهای جدیدتر می توانند روی DVD-R ، DVD-RW ، DVD+R ، DVD+RW ، DVD-R DL و DVD+R DL رایت کنند.

  در سال 2009، پاناسونیک اولین رایترهای Blu-ray در جهان را معرفی کرد که قادر به رایت دی وی دی و دیسک های بلو-ری بود و دارای تیونرهای HDTV ماهواره ای بود. یک سال بعد پاناسونیک دستگاه های رایتر بلو ری را با تیونرهای HDTV زمینی معرفی کرد.

  دی وی دی رایتر مستقل ATSC

  بعد از وارد شدن دستگاه های مجهز به تیونر در ایالات متحده؛ اکثر دستگاه های رکورد VHS جدبد به عنوان واحدهای ترکیبی DVD/VCR اجرا شدند یا بدون تیونر ساخته شدند. الزام ایالات متحده مبنی بر سازگاری ATSC شامل سخت افزار دیکدینگ <PEG-2 است که در حال حاضر بخشی از همه دستگاه های DVD پلیرها است.

  دی وی دی رایترهای با قابلیت ATSC می توانند جایگزینی قوی تر برای آداپتورهای تلویزیون دیجیتال باشند که امکان دریافت DTV را برای تلویزیون های آنالوگ قدیمی NTSC فراهم می کند. دستگاه های دی وی دی رایتر قابلیت های بیشتری مانند تغییر زمان برنامه ریزی به سبک VCR خودکار و انواع فرمت های خروجی را ارائه می دهند که در رایج ترین مبدل های ATSC گنجانده نشده بود.

  تعدادی از دستگاه های دی وی دی رایتر قادر به ضبط اطلاعات در فرمت های SVCD، VCD و Audio CD هستند. ضبط روی DVD ها می تواند با سرعت های متفاوتی انجام شود که ممکن است بین 1 تا 6 ساعت روی یک DVD خالی استاندارد طول بکشد. بین زمان رایت و کیفیت ویدیو رابطه وجود دارد.

  دی وی دی رایترهای miniDVD

  miniDVD های 8 سانتیمتری در برخی از دوربین ها یفیلمبرداری دیجیتال استفاده می شوند. چنین دستگاه های پخش دی وی دی با اندازه کامل قابل پخش هستند اما ممکن است در یک سیستم دی وی دی رایتر با اندازه کامل ضبط نشوند. دوربین های فیلمبرداری DVD به دلیل سطوح فشرده سازی بالاتر و مشکل در ویرایس ویدیو MPEG-2 برای استفاده حرفه ای مناسب نیستند.

  جایگزین های DVD Writer

  اگر دی وی دی رایتر ندارید برخی از گزینه های جایگزین را می توانید در نظر بگیرید. اگر قصد پشتیبان گیری یا انتقال فایل ها را دارید ممکن است بتوانید این کار را با استفاده از سیستم مبتنی بر ابر مانند Drive ، Dropbox یا Microsoft OneDrive انجام دهید. اگر فایلها حجم کمی دارند، ممکن است بتوانید به سادگی آنها را ایمیل کنید.

  از طرف دیگر اگر کامپیوتر شما دارای پورت USB است می توانید از یک کارت حافظه USB برای انتقال یا ذخیره فایل ها استفاده کنید.

• 

  کیس کامپیوتر /...

  در بازار انوع مختلفی از کیس های کامپیوتری وجود دارد. به دلیل اهمیت اندازه، وقتی صحبت از کیس های کامپیوتری می شود، فرم فاکتور تعیین می کند که قطعات مهم داخلی مانند کارت های گرافیک؛ رم در چه سایزی باید استفاده شوند. در ادامه ما به تعریف کیس کامپیوتر خواهیم پرداخت و سپس انواع کیس کامپیوتر را به شما معرفی خواهیم کرد تا گزینه مناسب خود را انتخاب کنید.

  کیس کامپیوتر چیست؟

  کیس کامپیوتر (Computer Case) بخش قابل مشاهده ای از سیستم کامپیوتری ما است که به عنوان یک ساختار محافظتی برای بقیه قطعات داخلی که در آن مونتاژ می شوند عمل می کند.

  انواع مختلفی از کیس های کامپیوتر وجود دارند. ویژگی اصلی هر یک از آنها شکل و فرم فاکتوری است که ارائه می دهند. این بدان خاطر است که مادربرد باید از اندازه سازگار با کیس برخوردار باشد تا کاملا جا شود.

  سیستم خنک کننده یکی از قطعات اصلی هر کیس کامپیوتری است و در قسمت داخل کیس باید فضای کافی برای گردش هوا و رادیاتورهای بزرگی که یک کامپیوتر قدرتمند به آن نیاز دارد؛ وجود داشته باشد.

  باید درک کرد که کیس کامپیوتر یک جزء ضروری برای محافظت از قطعات داخلی در برابر عوامل خارجی است. همراه با ویژگی ها لازم است و باید اندازه و نوع استفاده (عمودی یا افقی) را مشخص کند. در ادامه رایج ترین کیس های کامپیوتری را به شما معرفی خواهیم کرد.

  انواع کیس کامپیوتر

  کیس فول تاور / Full Tower

  Full Tower ها برای قرار دادن مادربردهای E-ATX یا  CEBاستفاده می شوند. این نوع کیس برای سرورهای با عملکرد بالا که می توانند از دو پردازنده و رم بزرگ و سایر واحدهای ذخیره سازی به طور همزمان استفاده کنند بسیار مفید است.

  ارتفاع این دسته از کیس ها 55 تا 75 سانتیمتر و عرض آنها 22 تا 32 سانتیمتر می باشد. می تواند از 4 تا 9 بی 5.25 اینچی (برای درایو نوری اضافی) پشتیبانی کند. این کیس به شما اجازه می دهد 7 کارت توسعه مانند کارت صدا را نصب کنید.

  کیس های فول تاور دارای اندازه و وزن مناسبی هستند و معمولا از خنک کننده داخلی بهتری برخوردار هستند. البته قیمت آنها کمی بالا است. به همین دلیل؛ مدیران و گیمرهای حرفه ای همیشه از کیس های Full Tower استفاده می کنند.

  آیا می خواهید کامپیوتر گیمینگ قدرتمندی داشته باشید و می خواهید از 3 مانیتور استفاده کنید و بازی های 4K را اجرا کنید؟ پس چنین کیس هایی فضای لازم برای انجام این کار را برای شما فراهم می آورند.

  کیس های فول تاور خنک کنندگی بهتری را برای دو کارت گرافیک رده بالا و پردازنده هایی مانند Intel Core i9-9900K فراهم می آورند و به شما امکان می دهند یک سیستم خنک کننده سفارشی با فن های 230 میلیمتری را نصب کنید. خرید کیس Full Tower ارزشش را دارد اما تنها در صورتی که به تعداد زیادی فضا برای نصب قطعات نیاز داشته باشید یا برای خنک کردن پردازنده و کارت های قدرتمند به جریان هوای زیاد نیاز داشته باشید. یکی از معایب بزرگ کیس های فول تاور این است که فضای زیادی را اشغال می کنند.

  کیس مید تاور / Mid Tower

  فرمت Mid Tower یا ATX محبوب ترین و پرکاربردترین کیس کامپیوتری است که به شما امکان می دهد از درایوهای زیادی و تقریبا همه انواع مادربردها استفاده کنید.

  این دسته از محصولات دارای ارتفاع 35 تا 55 سانتیمتر و عرض 15 تا 25 سانتیمتری است. در داخل محفظه کیس Mid Tower فضای کافی برای نصب قطعات در اندازه کامل وجود دارد؛ مثل کارت های گرافیک با طول بیش از 300 میلیمتر. این کیس قارد است تا از فن های 120، 140 یا حتی 200 میلی متری استفاده کند.

  اگر می خواهید یک کیس کامپیوتری معمولی داشته باشید (نه گزینه ای که برای گیمرهای حرفه ای استفاده می شود) کیس کامپیوتر Mid Tower انتخاب مناسبی برای شما است. با طول 31 سانتیمتر به راحتی می توان کارت های گرافیک فول سایز (Full Size) را نصب کرد.

  علاوه بر این، قطعات داخلی کیس Mid Tower تهویه هوای کافی را دریافت می کند. با استفاده مناسب از فن ها و نظافت منظم آنها، دمای کارت گرافیک و پردازنده حتی در سخت ترین شرایط هرگز از 70 تا 80 درجه سانتیگراد بالاتر نمی رود.

  با استفاده از این نوع کیس های کامپیوتری می توانید یک سیستم موثر با تهویه مناسب داشته باشید. این گزینه برای کاربران دسکتاپ گزینه ایده آلی محسوب می شود زیرا می توانید طیف گسترده ای از طرح ها (یک کامپیوتر اداری کم مصرف، یک مرکز رسانه خانگی یا یک سیستم گیمینگ) را مونتاژ کنید.

  کیس Mini Tower

  این نوع کیس های کامپیوتر طوری طراحی شده اند که فضای فیزیکی کمی را اشغال می کنند، این در حالی است که کارت های گرافیک با اندازه مناسب را به همراه ندارند. طول این دسته از کیس های کامپیوتر 30 تا 40 سانتیمتر و عرض آنها 15 تا 25 سانتیمتر می باشد (گاهی اوقات می تواند کوچکتر باشد).

  محفظه های حرارتی این دسته از محصولات، بهترین گزینه موجود در بازار نیستند، بنابراین نصب قطعات کم مصرف برای شما بهتر تر از قطعات پر مصرف است.

  شاسی کیس کامپیوتر Mid Tower به دلیل حجم کم و کوچکترین اندازه را به همراه دارد و در بین مونتاژکاران چندان محبوب نیست چون بدنه کوچک انتخاب انواع لوازم جانبی را محدود می کند. شما می توانید فقط یک مادربرد micro ATX را در این نوع کیس های کامپیوتری نصب کنید.

  Mini Tower ها یکی از رایج ترین گزینه ها برای کامپیوترهای شخصی معمولی است چون هم مقرون به صرفه است و هم برای بازی های ویدیویی معمولی کافی است. در مورد کاربردهای احتمالی آن؛ با توجه به اندازه محدود و قابلیت های توسعه، مزایای بسیار محدودی را به همراه دارد.

  کیس های کامپیوتر HTPC  و  SFF

  HTPC مخفف Home theater PC و SFF مخفف Small Form Factor است، این نوع کیس های کامپیوتری بسیار عالی در نظر گرفته می شدند اما در سال های اخیر به دلیل کوچک سازی قطعات قدرتمندی که می توانند در آنها جا بگیرند محبوبیت پیدا کرده اند.

  HTPC بهترین انتخاب برای کامپیوترهایی است که در سرگرمی چند رسانه ای خانه خود استفاده می کند. می توانید آن را زیر میز تلویزیون قرار دهید یا حتی می توانید آن را به دیوار نصب کنید و قدرت محاسباتی آن برای پخش موسیقی و ویدیو در هر فرمت مدرنی به اندازه کافی مناسب است.

  همچنین؛ چنین سیستم هایی صدا تولید نمی کنند و اغلب می توانید خنک کننده پسیو داشته باشید.

  SFF فضای کمی را اشغال می کند و به دلیل اندازه کوچک و وزن سبک؛ می توانند جایگزینی عالی برای لپ تاپ ها باشند. برخی از SFF ها دارای دسته هستند و حمل و نقل را ساده تر می کنند. همچنین؛ SFF از مزیت قابل توجهی نسبت به لپ تاپ برخوردار هستند چون از قدرت بیشتری با قیمت مناسبی برخوردار هستند.

  بسیاری از SFFها با ارائه گزینه های خنک کننده که با فن های استاندارد موجود در انواع دیگر کیس های کامپیوتر متفاوت است با مادربردعرضه می شوند. این امر بدان خاطر اتفاق می افتد که کارت ویدیو و صدا در چنین مادربردهایی آنبرد است و منجر به تولید گرمای کمی می شود. در نتیحه آنها نیازی به خنک کننده قوی ندارند و همین امر باعث کاهش اندازه می شود.

  کیس های کامپیوتر SFF برای مادربرد mini-ITX و افرادی که دارای محدودیت فضا هستند مناسب است. عیبی که این کیس های کامپیوتری دارند این است که فقط به یک CD درایو محدود می شوند.

  مقایسه اندازه های مختلف کیس کامپیوتر

  امکانات	Full Tower	Mid Tower	Mini Tower	SFF/HTPC
  اندازه	بزرگترین اندازه را به همراه دارد.	رایج ترین اندازه برای کاربران دسکتاپ معمولی.	اندازه Mini Tower کوچکتر از Full Tower و Mid Tower است.	در مقایسه با تمام کیس های کامپیوتر دارای اندازه کوچکتری هستند و وزن سبکی دارند.
  طول برحسب اینچ	ارتفاع بین 22 تا 30 اینچ و عرض بین 9 تا 13 اینچ	ارتفاع بین 15 تا 22 اینچ و عرض بین 6 تا 10 اینچ.	ارتفاع بین 12 تا 18 اینچ و عرض بین 6 تا 10 اینچ	ارتفاع بین 10 تا 14 اینچ و عرض بین 5 تا 8 اینچ
  مادربرد	ATX ، Extended ATX ، Micro ATX ، Micro-ATX ، XL-ATX ، Mini ITX ، SSI EEB	Mini-ITX ، MicroATX ، ATX ، E-ATX ، M-ATX	Micro-ATX و Mini-ATX	Micro-ATX  و Mini-ITX
  موارد استفاده	برای گیمرهای هاردکور و حرفه ای بهترین گزینه است ، بنابراین بعداً کامپیوتر را می توانید ارتقا دهید زیرا اسلات و فضای اضافی را فراهم می کند.	بهترین انتخاب برای کاربران معمولی و حتی برای بازی های معمولی می باشد، همچنین بهترین انتخاب برای کاربران مبتدی دسکتاپ می باشد.	برای کارهای ساده مانند مرور وب ، دسترسی به برنامه های تحت وب ، پخش صدا/تصویر و پردازش اسناد بهترین گزینه است.	به عنوان مرکز رسانه خانگی برای پخش فیلم ها و فایلهای صوتی از طریق اتصال تلویزیون یا مانیتور استفاده می شود.
  معایب	بزرگ و سنگین است و فضای زیادی را اشغال می کند	اگر سعی دارید کارت های گرافیک اضافی را در تاور نصب کنید؛ خنک کننده دردسرساز می شود؛ همچنین برای سیستم هایی که از خنک کننده مایع سفارشی استفاده می کنند قابلیت های چندانی را ارائه می دهند.	برای کارتهای اضافی و اسلات های  RAM و ROM محدودیت وجود دارد.	سفارشی کردن آن متناسب با خواسته ها/نیازهای شما می تواند کار بسیار سختی باشد. همچنین، ارتقاء در سطح عالی نیست
  قیمت کیس کامپیوتر	بسیار گران	در رنج متوسط ​​و مقرون به صرفه موجود است.	ارزان و مقرون به صرفه	این دسته از محصولات می توانند گران باشند یا هزینه متوسطی داشته باشند و این به نیازهای شما بستگی دارد.

• 

  مانیتور ( LCD/LED )

  مانیتور یک دستگاه خروجی الکترونیکی است که به عنوان پایانه نمایش ویدیو (VDT) یا واحد نمایش ویدیو (VDU) هم شناخته می شود. برای نمایش تصاویر، متن، ویدیو و اطلاعات گرافیکی تولید شده توسط کامپیوتر استفاده می شود. گرچه مانیتور تقریبا شبیه به تلویزیون است، وضوح تصویر آن بسیار بیشتر از یک تلویزیون است. اولین مانیتور در 1 مارس 1073 معرفی شد که بخشی از سیستم کامپیوتری زیراکس آلتو بود.

  مانیتورهای قدیمی با استفاده از صفحه فلورسنت و CRT  ساخته شده اند که از وزن زیادی برخوردار بودند و دارای اندازه بزرگی هم بودند به همین دلیل فضای بیشتری روی میز را اشغال می کردند. امروزه همه مانیتورها با استفاده از فناوری صفحه نمایش تخت، معمولا با چراغ های LED در نور پس زمینه ساخته می شوند. این مانیتورهای مدرن در مقایسه با مانیتورهای قدیمی CRT فضای کمتری روی میز را اشغال می کنند.

  انواع مانیتور

  انواع مختلفی از مانیتورها وجود دارد، برخی از آنها به شرح زیر است:

  مانیتور لامپ پرتوی کاتدی (CRT)

  CRT فناوری است که در مانیتورهای اولیه استفاده می شد. از یک پروتون الکترون برای ایجاد تصویر روی صفحه استفاده می کند. این دست از مانیتورها دارای اسلحه هایی هستند که پرتویی از الکترون ها را در داخل صفحه شلیک می کنند. پرتوهای الکترون بارها و بارها به سطح صفحه برخورد می کند. این اسلحه ها وظیفه تولید رنگ های RGB (قرمز، سبز، آبی) را بر عهده دارند و با ترکیب این سه رنگ می توان رنگ های بیشتری را تولید کرد، مانیتورهای صفحه تخت امروزی جایگزین مانیتورهای CRT شدند.

  مانیتورهای صفحه تخت

  این نوع مانیتورها سبک هستند و فضای کمتری را اشغال می کنند. آنها در مقایسه با مانیتورهای CRT انرژی کمتری استفاده می کنند. این مانیتورها موثرتر هستند چون تابش مضر را ایجاد نمی کنند و از قیمت بالاتری از مانیتورهای CRT برخوردار هستند. مانیتورهای صفحه تخت در PDA، نوت بوک ها و گوشی های همراه استفاده می شوند. این مانیتورها در اندازه های مختلف مانند 15 اینچ، 17 اینچ، 18 اینچ و 19 اینچ و بیشتر در دسترس هستند. مانیتورهای صفحه تخت با کمک دو صفحه شیشه ای ساخته شده اند. این صفحه ها حاوی ماده ای هستند که به طرق مختلف فعال می شود.

  مانیتورهای صفحه تخت از دو نوع فناوری زیر استفاده می کنند:

  صفحه نمایش کریستال مایع– صفحه نمایش LCD یا کریستال مایع حاوی ماده ای است که به عنوان کریستال مایع شناخته می شود. ذرات این ماده به گونه ای تراز شده اند که نور در پشت صفحه نمایش قرار گرفته است و به شما اجازه می دهد یک تصویر یا بلوک ایجاد کنید. صفحه نمایش کریستال مایع در مقایسه با صفحه نمایش CRT تصویری واضح ارائه می دهد و اشعه کمتری را ساطع می کند. علاوه بر این، انرژی کمتری مصرف می کند و فضای کمتری را نسبت به صفحه نمایش CRT اشغال می کند.

  صفحه نمایش پلاسما– این صفحه نمایش از فناوری پلاسما استفاده می کند که از لایه ای از گاز بین دو صفحه شیشه استفاده می کند. هنگامی که ولتاژ اعمال می شود، گاز ماوراء بنفش را آزاد می کند. با این نور ماوراء بنفش، پیکسل های روی صفحه می درخشند و تصویری را تشکیل می دهند. این نمایشگرها در اندازه های مختلف (حداکثر 150 اینچ) در دسترس هستند. گرچه در مقایسه با مانیتور LCD رنگ های موثرتری را ارائه می دهد اما از قیمت بالاتری برخوردار است، به همین دلیل کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.

  مانیتورهای لمسی

  این مانیتورها به عنوان دستگاه ورودی هم شناخته می شوند. با استفاده از انگشت یا قلم (به جای استفاده از ماوس یا صفحه کلید) کاربران می توانند با کامپیوتر تعامل داشته باشند. هنگامی که کاربران صفحه را با انگشت خود لمس می کنند یک رویداد رخ می دهد و آن را برای کنترل به کنترلر ارسال می کند. این نوع صفحه ها شامل تصاویر یا نمادهایی هستند که به کاربران در تعامل با کامپیوتر کمک می کند. با لمس منوها یا نمادهای ارائه شده روی صفحه از کاربران ورودی می گیرد. انواع مختلفی از مانیتورهای لمسی وجود دارد که سه نوع رایج آن در زیر آورده شده است:

  صفحه لمسی مقاومتی– عموما این صفحه شامل یک لایه نازک فلزی یا رسانایی الکتریکی و مقاوم است. هنگامی که لمسی انجام می شود تغییر در جریان الکتریکی رخ می دهد که به کنترلر ارسال می شود. امروزه این صفحه نمایش ها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. این مانیتورها از قابلیت های اطمینان بیشتری برخوردارند، چون نمی توانند تحت تاثیر مایعات یا گرد و غبار قرار بگیرند.

  صفحه لمسی موج سطحی– این مانیتورها ورودی را از طریق امواج اولتراسونیک پردازش می کنند. هنگامی که کاربر صفحه را لمس می کند، موج پردازش شده و توسط کامپیوتر جذب می شود. قابلیت اطمینان کمتری دارد چون در اثر آب یا گرد و غبار آسیب می بیند.

  صفحه لمسی خازنی– این دسته از صفحات شامل یک روکش با مواد دارای بار الکتریکی است. این ماده به طور مداوم جریان را روی صفحه نمایش می دهد. بیشتر از انگشت استفاده می شود تا قلم. این مانیتورها وضوح بیشتری دارند و توسط گرد و غبار آسیب نمی بینند. امروزه از صفحه لمسی خازنی بیشتر در گوشی های هوشمند استفاده می شود.

  مانیتورهای LED (ال ای دی)

  مانیتور LED یک نوع مانیتور کامپیوتر صفحه تخت است که از دیودهای ساطع کننده نور استفاده می کند، دارای وزن و عمق کمی است. به عنوان منبع نور، از پنل LED استفاده می کند. امروزه تعداد زیادی از وسایل الکترونیکی اعم از دستگاه های بزرگ و کوچک مانند صفحه لپ تاپ، گوشی همراه، تلویزیون، مانیتور کامپیتور، تبلت و غیره از نمایشگرهای LED استفاده می کنند.

  مزایای مانیتور LED

  • دارای طیف وسیع تری است.
  • قابل اطمینان تر است.
  • ارزان تر است.
  • مصرف برق کمتری دارد (20 وات) و در دمای پایین تری کار می کند.
  • دارای نسبت کنتراست پویاتر است.

  مقایسه بین مانیتورهای LCD و LED

  	مانیتورهای LCD	مانیتورهای LED
  روشنایی	250 cd / m2	250 cd / m2
  دارای گواهی انرژی استار	ندارد	دارد
  وزن	2.4 کیلوگرم	2.4 کیلوگرم
  نسبت کنتراست	12,000,000: 1	100,000,000: 1

  مانیتورهای OLED (اولد)

  این فناوری جدید صفحه نمایش ساطع کننده نور مسطح است که در مقایسه با صفحه نمایش LCD از کارایی بهتر، روشنایی بیشتر، ضخامت کمتر و کنتراست بهتری برخوردار است. این مانیتور از یک سری فیلم های نازک ارگانیک بین دو هادی تشکیل شده است، نیازی به نور پس زمینه ندارند چون پیکسل ها از خود نور ساطع می کنند. علاوه بر این، کیفیت تصویر بهتری را ارائه می دهد و در تبلت ها و گوشی های هوشمند رده بالا استفاده می شود. امروزه از اولد در لپ تاپ، تلویزیون، گوشی همراه، دوربین های دیجیتال، تبلت، هدست VR استفاده می شود.

  مانیتورهای DLP

  DLP مخفف Digital Light Processing است که توسط Texas Instruments توسعه یافته است. این فناوری است که برای ارائه تصاویر در یک صفحه بزرگ استفاده می شود. قبل از توسعه DLP، اکثر سیستم های پخش کامپیوتر تصاویر محو و مات را بر اساس فناوری LCD تولید می کردند. فناوری DLP از یک دستگاه میکرو آینه دیجیتالی استفاده می کند که یک آینه کوچک است که روی نوع خاصی از ریزتراشه قرار دارد. علاوه بر این، تصاویری با کیفیت بهتر ارائه می دهد که به طور معمول در یک اتاق روشن هم قابل مشاهده است.

  مانیتورهای TFT

  این نوع مانیتور صفحه نمایش تخت LCD است که از ترانزیستور فیلم نازک استفاده می کند. در مانیتورهای TFT تمام پیکسل ها با کمک یک تا چهار ترانزیستور کنترل می شوند. LCD های صفحه تخت با کیفیت بالا از این ترانزیستورها استفاده می کنند. گرچه مانیتورهای مبتنی بر TFT وضوح بهتری از تمام تکنیک های صفحه تخت را ارائه می دهند، اما دارای قیمت بالایی هستند. ال سی دی هایی که از فناوری TFT استفاده می کنند به عنوان نمایشگرهای ماتریس فعال شناخته می شوند. نمایشگرهای ماتریس فعال در مقایسه با نمایشگرهای ماتریس غیر فعال قدیمی کیفیت بالاتری را ارائه می دهند.

  مانیتورهای پلاسما

  صفحه نمایش پلاسما یک صفحه نازک، صفحه تخت است و می تواند مانند یک تلویزیون LCD و LED روی دیوار نصب شود. این صفحه نمایش در مقایسه با نمایشگرهای LCD روشن تر و نسبت به نمایشگرهای CRT نازک تر است. می توان از آن برای نمایش حالت های ورودی رایانه دیجیتال یا سیگنال ویدیویی آنالوگ استفاده کرد و گاهی اوقات به عنوان نمایشگرهای نازک به بازار عرضه می شود. نمایشگرهای پلاسما دارای زاویه دید وسیع، نسبت کنتراست بالا و رفرش ریت بالا هستند که برای کاهش تاری تصویر استفاده می شود. علاوه بر این، تصاویر با کیفیت بهتری را ارائه می دهد چون وضوح بالای 1920x1080 پیکسل را پشتیبانی می کند.

  صفحه نمایش پلاسما دارای معایبی مانند پیکسل سوختگی، مصرف برق زیاد، از دست دادن روشنایی با گذشت زمان و وزن بیشتر است.

• 

  مودم دیال آپ / Dial UP...

  فروش آنلاین مودم دیال آپ (Dial UP Modem)

  قیمت فروش انواع مودم دیال آپ اینترنال و اکسترنال، مودم مخصوص ارسال و دریافت فکس، مودم مخصوص برنامه نویسی کامپیوتر و...