پاورها از نظر نوع اتصال سیم و کابل به بدنه پاور و قابلیت جداسازی به دو دسته کلی تقسیم می شوند؛ پاور غیر ماژولار و پاور ماژولار.
پاورهای غیر ماژولار، پاورهایی هستند که یک مجموعه سیم به بدنه پاور لحیم شده و کابل‌های مختلفی برای اتصال به مادربرد، پردازنده، کارت گرافیک، هارد و … دارند. پاورهای غیر ماژولار، قابلیت جداسازی سیم‌های اضافی از بدنه خود را ندارند و همچنین نمی‌توان به آنها کابلی اضافه کرد. این نوع پاورها از نظر قیمتی نیز از سایر مدل‌ها ارزان‌تر هستند و بیشترین سهم فروش در بازار را در اختیار دارند.
پاورهای ماژولار، پاورهایی هستند در آنها تمام کابل‌ها و کانکتورها اعم از کابل مادربرد، CPU و کارت گرافیک قابل جداسازی هستند و فرد می تواند سیم‌ها و کابل‌های اضافی داخل کیس خود را آسان‌تر مدیریت و ساماندهی کند.
مهم‌ترین تفاوت پاور ماژولار با پاور غیر‌ماژولار، قابلیت جداسازی و امکان مدیریت کابل‌های متصل به یک پاور است که در نهایت منجر به حذف کابل‌های اضافی از داخل کیس و خلوت‌تر شدن فضای داخل کیس می‌شود.
معمولاً در سیستم‌های اقتصادی از پاورهای غیر ماژولار استفاده می شود، در حالی که در سیستم‌های گران‌تر و مخصوصاً سیستم‌های گیمینگ که افراد به ظاهر کیس اهمیت زیادی می‌دهند، از پاورهای ماژولار استفاده می‌شود.
البته پاورهای ماژولار نسبت به پاورهای غیر ماژولار، قیمت بیشتری دارند و به همین دلیل افراد کمی حاضر به پرداخت هزینه بیشتر برای این قطعه هستند.
اگر شما بودجه‌ای محدود دارید و باید میان یک پاور خوب غیر ماژولار یا یک پاور معمولی ولی ماژولار انتخاب کنید، به دنبال پاوری بروید که قابل اتکاتر است. پس پاور غیر ماژولار در این شرایط، انتخاب هوشمندانه‌ای است.
به یاد داشته باشید که هر قطعه‌ی دیگرِ کامپیوترِ شما به این قطعه وابسته است.
پاورهای غیر ماژولار نیازی به این کابل‌ها و کانکتورهای داخلی ندارند و به همین سبب فضای کمتری اشغال می‌کنند. این موضوع باعث می‌شود تا پاورهای غیر ماژولار، کوچک‌تر باشند.
بعضی از کاربران وجود دارند که تک تکِ پورت‌های کامپیوتر خود را استفاده می‌کنند، چه پورت‌های مادربرد باشد، چه پورت‌های پاور. اگر شما یکی از این افراد هستید، نیاز نیست به دنبال پاورهای ماژولار بروید زیرا شما در هر صورت قرار است تک تکِ کابل‌های پاور خود را وصل کنید.
استانداردهای پاور
استاندارد RoHS : در واقع مخفف عبارت انگلیسی «Restriction of Hazardous Substances» به معنی محدودیت استفاده از مواد خطرناک می‌باشد. منظور از مواد خطرناک استفاده از مواد اولیه خطرناکی است که در زمینه تولید محصولات سخت افزاری مثل قطعات الکترونیکی و کامپیوتری به کار گرفته می‌شود و منظور از مواد اولیه خطرناک نیز استفاده از عناصری مانند کادمیوم، جیوه، سرب و … است. این عناصر می توانند سلامتی انسان و طبیعت را به خطر بیندازند. با وضع این استاندارد از طرف پارلمان اروپا تمامی صنایع مرتبط با تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی ملزم به استفاده از این دستورالعمل در ساخت تمامی محصولات خود هستند.
گواهی EAC : گواهی مطابقت اوراسیا (EAC) یک گواهی برای نشان دادن محصولاتی است که مطابق با تمام مقررات فنی اتحادیه گمرکی اوراسیا می‌باشد. این بدان معناست که محصولات با گواهینامه EAC تمام الزامات مقررات فنی مربوطه را برآورده می‌کنند و کلیه مراحل ارزیابی انطباق را پشت سر گذاشته‌اند.
گواهی CE : علامت CE نشان می دهد که محصولاتی که در EEA (بازارهای منطقه اقتصادی اروپا) به فروش می‌رسند، مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند تا شرایط ایمنی، سلامتی و حفاظت از محیط زیست را بالا ببرند.
نماد بازیافت : این نماد نشان دهنده آن است که محصول قابل بازیافت و استفاده مجدد است.
نماد سطل آشغال : نماد سطل آشغال که ضربدری روی آن کشیده شده است نمایانگر آن است که این محصول نباید در زباله های عمومی قرار بگیرد.
گواهی RCM : تمامی محصولاتی که به استرالیا صادر می‌شوند باید دارای گواهینامه RCM باشند.
نماد با چاقو باز نشود : بعضی از مشتریان برای باز کردن ساده‌ترِ جعبه‌ی محصولِ خود، از چاقو استفاده می‌کنند. بعضی از اقلام داخل بسته‌بندی، ماهیت حساسی دارند و ممکن است در اثر استفاده از چاقو آسیب ببیند.
