مبدل 

زیرشاخه ها

  • تبدیل HDMI

    تبدیل HDMI یکی از کاربردی ترین مبدل های صوتی و تصویری بازار به شمار می آید. پورت اچ دی ام آی (HDMI) به دلیل ویژگی های خاص و قابلیت انتقال تصویر و صدا به صورت همزمان و با کیفیت بالا امروزه مورد توجه کاربران است. از گذشته تا امروز پورت های صوتی و تصویری گوناگونی در دستگاه های دیجیتال مورد استفاده قرار گرفته است که امروزه بسیاری از آن ها با پورت HDMI جایگزین شده اند. برای استفاده از پورت اچ دی ام آی در کنار این وسایل، امروزه از مبدل HDMI استفاده می شود. با خرید مبدل HDMI می توانید اقدام به تبدیل پورت HDMI به انواع پورت های صوتی و تصویری کنید.

    تبدیل HDMI به DVI یکی از کاربردی ترین مبدل های HDMI است. با خرید تبدیل HDMI به DVI می توانید پورت HDMI را به پورت DVI تبدیل کنید. با توجه به اینکه پورت DVI هم مانند HDMI از انتقال همزمان صدا و تصویر برخوردار است، با خرید تبدیل HDMI به DVI نیازی به پورت جداگانه برای انتقال صدا ندارید.

    تبدیل HDMI به VGA، از دیگر مبدل های رایج در بازار است. با استفاده از این تبدیل می توانید پورت خروجی HDMI دستگاه دیجیتال خود را به پورت VGA تبدیل کنید. پورت VGA کیفیتی پایین تر از پورت HDMI را پشتیبانی می کند و به همین دلیل، حداکثر کیفیت قابل انتقال با تبدیل HDMI به VGA برابر با کیفیت انتقالی پورت VGA است. همچنین به دلیل عدم پشتیبانی پورت VGA از انتقال صوت به همراه تصویر، برای انتقال صدا در کنار تبدیل HDMI به VGA، نیاز به پورت صدای جداگانه نیز دارید. البته برخی از مبدل های HDMI به VGA خروجی صدا (مانند جک 3.5 میلی متری) را نیز در کنار خروجی VGA دارند.

    پورت AV یکی از قدیمی ترین پورت های صوتی و تصویری است که امروزه کمتر در دستگاه های دیجیتالی مورد استفاده قرار می گیرد. تبدیل HDMI به AV یکی از کاربردی ترین مبدل های صوتی و تصویری به شمار می رود که به شما این امکان را می دهد تا پورت HDMI را به پورت سه فیش AV تبدیل کنید. پورت AV دارای سه فیش است که دو رابط آن برای صدا و یک رابط برای تصویر مورد استفاده قرار می گیرد. به همین دلیل تبدیل HDMI به AV می تواند صدا و تصویر را به صورت همزمان برای شما منتقل سازد.

    تبدیل HDMI به HDMI نیز در انواع مختلفی در بازار وجود دارد. تبدیل HDMI به HDMI، برای افزایش طول یا انتقال تصویر و صدا بین دو دستگاه پشتیبانی کننده از HDMI استفاده می شود. تبدیل HDMI به HDMI mini نیز به شما این امکان را می دهد تا تصویر را از تبلت ها و دستگاه های دیجیتال کوچک که دارای پورت Mini HDMI هستند، به نمایشگرهای بزرگتر دارای پورت HDMI استاندارد تبدیل کنید.

    انواع تبدیل HDMI را می توانید از فروشگاه آسارایان خریداری کنید. برای خرید تبدیل HDMI از آسارایان می توانید از دسته بندی متنوع این فروشگاه اشاره کنید که شامل موارد زیر است. بر اساس برند می توانید محصول موردنظر خود را از برند های تسکو (Tscoاوریکو (Oricoکی نت (KNETباسئوس (Baseusفرانت (Faranetوی پرو (Wiproپی نت (P-netلنکنگ (lenkengیونیتک (UNITEK) و .... خریداری کنید. بر اساس تعداد پورت، تبدیل HDMI یک پورت تا 8 پورت در دسترس است. بر اساس نوع ورودی، می توانید HDMI، MICRO USB، MINI HDMI و... را انتخاب کنید. پشتیبانی از کیفیت های تصویری Full HD، 4K، 2K و 3D نیز از دیگر ویژگی های قابل انتخاب تبدیل HDMI است.

  • مبدل AV

    فروش آنلاین مبدل AV

    فروش و مشخصات کامل فنی انواع کابل و مبدل های AV آنالوگ به آنالوگ و دیجیتال به انواع خروجی و ورودی HDMI ،VGA ،Component

  • مبدل VGA و DVI

    فروش آنلاین مبدل VGA ‌و DVI

    مشخصات کامل انواع کابل و مبدلهای تصویری، صوتی، شبکه ورودی و خروجی VGA و DVI به تمامی خروجی و ورودی های تصویری از قبیل HDMI ،Display Port ،USB و...

  • تبدیل USB 2.0 و USB 3.0

    تقریبا در تمامی دیوایس های الکترونیکی همچون رایانه ، لپ تاپ، اسمارت فون ها و دیگر دستگاه های موجود درگاه USB وجود دارد. USB یک پروتکل جهانیست که در لوازم الکترونیکی بکار می رود و انواع مختلفی دارد. از آن ها برای انتقال اطلاعات مختلفی چون فایل های چندرسانه ای، اسناد و... استفاده شده و یا وظیفه دریافت یا انتقال جریان برق را برعهده دارند. ایجاد ارتباط با پورت های USB به خودی خود امکان پذیر نبوده و برای این کار از کابل های USB استفاده می شود. کابل های USB انواع مختلفی دارد و هرکدام از آن ها قابلیت های خاصی را به ارمغان می آورد. لذا در تهیه و استفاده از این کابل ها لازم است کاربران با هریک از این کابل ها آشنایی داشته باشند. در ادامه با انواع کابل های USB آشنا می شویم:

    USB Type-A: کابل های Type-A ظاهری تخت داشته و مستطیل شکل است. اکثر کامپیوترها جهت اتصال به لوازم جانبی مختلف دارای چند پورت USB Type-A می باشند. این اتصال از طریق کابل های رابط Type-A صورت می گیرد. معمولا کابل های استاندارد مخصوص رایانه از یک طرف بصورت USB Type-A می باشد. علاوه بر رایانه ها، دستگاه های دیگری چون نمایشگرها، کنسول های بازی و... از پورت USB Type-A پشتیبانی می کنند.

    USB Type-B: کابل های Type-B یک رابط مربع مانند می باشند. تا چند سال پیش از این کابل جهت اتصال دستگاه های مختلفی همچون انواع چاپگر به رایانه ها استفاده می شد اما در سال های اخیر استفاده از این نوع کابل ها منسوخ شده و جای خود را به نمونه های کوچتر داده است. Mini-USB: گفتیم که کابل های کوچکتر جایگزین کابل Type-B شدند. کابل Mini-USB نمونه ای از این کابل ها می باشد. این کابل درواقع از زیرشاخه های کابل USB Type-B محسوب می شود و تا پیش از عرضه کابل های micro-USB در اغلب گوشی های تلفن همراه مورد استفاده می گرفتند. اما امروزه دیگر در گوشی ها کاربرد نداشته و تنها در ابزارهایی مانند انواع دوربین، پخش کننده های موسیقی، دسته های بازی پلی استیشن و چند دستگاه دیگر به کار گرفته می شوند.

    micro-USB: در دهه اخیر با گسترش گوشی های هوشمند استفاده از میکرو یو اس بی ها بسیار افزایش یافت. تقریبا در تمامی گوشی های هوشمند شاهد استفاده از پورت و کابل micro-USB می باشیم. با این حال با عرضه یو اس بی های نسل جدید امروزه دیگر تنها در گوشی های میان رده و گوشی های اقتصادی تر از micro-USB استفاده می شود. در کنار گوشی های تلفن همراه، میکرو یو اس بی ها در دیوایس های دیگری نظیر تبلت ها، هدفون و هدست های بی سیم، کنترلر های دستگاه های گیمینگ و... کاربرد دارند.

    USB Type-C: درگاه Type-C استاندارد جدید در پورت های USB می باشد. این ورودی را در اغلب اسمارت فون ها، لپ تاپ ها، تبلت ها و سایر دستگاه های الکترونیکی جدیدی که تولید شده اند، می توان مشاهده کرد. همچنین مشکل یک طرفه بودن در کابل Type-C برطرف شده و به دلیل امکان اتصال از هر دو سمت نسبت به رابط های USB نسل پیشین خود قابلیت اتصال آسان تری دارد. توان بالا در انتقال جریان و سرعت بالای آن در انتقال اطلاعات از قابلیت های قابل توجهی است که این کابل از آن ها برخوردار است. اسمارت فون های جدید بالارده و پرچمدار مانند گوشی های سامسونگ و سری پیکسل گوگل، لپ تاپ های نسل جدید و مک بوک ها از محصولاتی هستند که به استفاده از USB Type-C روی آورده اند.

    همانطور که دیدید کابل های USB براساس ویژگی هایی که داشتند به انواع مختلفی تقسیم می شوند. اما افزون بر این این کابل ها باتوجه به فاکتور سرعت انتقال اطلاعات که درواقع مهمترین ویژگی یک کابل USB به شمار می رود به سه دسته دیگر تقسیم می شوند که با آن ها می پردازیم: USB 1.0: استاندارد اصلی و قدیمی نسل های اولیه کابل های USB می باشد. امروزه دیگر کابل یو اس بی با چنین استانداردی را نمی توان در بازار پیدا کرد.

    USB 2.0: نخستین بار در سال 2000 میلادی شاهد عرضه آن بودیم. کابل های mini USB، micro USB و USB OTG از این پروتکل پیروی می کنند. سرعت انتقال داده ها در این نوع از یو اس بی به 480 مگابیت در ثانیه می رسد. امروزه از USB 2.0 در فلش مموری ها، لپ تاپ های اقتصادی و برای اتصال ماوس و کیبورد استفاده می شود.

    USB 3.0: نسل جدید یو اس بی ها هستند که نسبت به نسل پیشین خود یعنی USB 2.0 سرعت بیشتری داشته و قادر به انتقال اطلاعات با سرعت 3.2 گیگابیت در ثانیه می باشند. رایانه ها و لپ تاپ های جدید، هارد دیسک های خارجی و فلش مموری های نسل جدید ازجمله دیوایس هایی هستند که به USB 3.0 مجهز می باشند. جالب است بدانید که پورت ها و کانکتورهای USB 3.0 با رنگ آبی متمایز شده اند و می توان به راحتی آن ها را از سایر کلاس های یو اس بی تشخیص داد. رنگ آبی نماد SS (Super Speed) می باشد.

    در ادامه به سراغ مبدل های USB خواهیم رفت. این وسیله برای اتصال دیوایس های مختلفی که پورت های متفاوت از یکدیگر دارند استفاده می شود. مبدل ها انواع مختلفی دارند و بطور کلی به سه دسته ساده، تک کاره و چندکاره دسته بندی می شوند. کابل های OTG دسته جدیدی از رابط ها هستند. به کمک این کابل ها دستگاه هایی مانند گوشی های هوشمند و تبلت دارای یک پورت USB موقتی می شوند. تا پیش از عرضه کابل OTG اتصال فلش مموری به انواع اسمارت فون و تبلت امکان پذیر نبود. درواقع این کابل ها نقشی به عنوان یک واسط دارند که به دستگاه اجازه می دهد تا میزبان دیوایس هایی با ورودی USB باشد.

    دسته دیگر کابل های MHL می باشند. این کابل ها درواقع همان مبدل Micro USB به HDMI می باشند. کابل های MHL به منظور اتصال اسمارت فون یا تبلت به تلوزیون های خانگی مورد استفاده قرار می گیرد. البته این امکان تنها در تلوزیون های جدید هوشمند که دارای پورت HDMI می باشند، وجود دارد. نکته دیگر این است که باید گوشی یا تبلت نیز با کابل های MHL سازگار باشد. برای اینکه متوجه شوید که آیا گوشی شما از رابط Micro USB به HDMI پشتیبانی می کند یا خیر؛ کافیست به دفترچه راهنمای دستگاه خود مراجعه کنید. برای استفاده از مبدل های USB Type-C به USB 2.0 و نیز USB Type-C به USB 3.0 لازم است دستگاه شما با OTG سازگاری داشته باشد. این مبدل ها برای دستگاه هایی همچون اسمارت فون ، تبلت و سایر دستگاه های مجهز به درگاه Type-C مناسب هستند و عمدتا جهت انتقال فایل ها و شارژ دستگاه به کار می روند. البته سرعت انتقال اطلاعات در استاندارد USB 3.0 بسیار بیشتر از USB 2.0 می باشد.

    همچنین برای اتصال مموری کارت و فلش مموری های دارای پورت Micro USB به دستگاهی با پورت Type-C، می توان از مبدل های Type-C به Micro USB استفاده کرد. بسیاری از صاحبان گوشی های آیفون به دلیل ناسازگاری ورودی شارژر دستگاه آن ها با گوشی های دیگر ممکن است دچار مشکل شوند. اما جای نگرانی نیست. شما اگر صاحب یک دستگاه آیفون هستید و به کابل لایتنینگ خود دسترسی ندارید می توانید با استفاده از یک مبدل Lightning به Micro USB مشکل خود را حل کنید. از انواع مبدل های USB می توان به مبدل های USB مانند کابل دوسرماده USB ، تبدیل USB3.0 به شبکه ، تبدیل USB به PS/2 ، تبدیل USB به LAN و هاب ، مبدلUSB به PARALLEL و ... اشاره کرد.

  • مبدل صدا آنالوگ و دیجیتال

    اخیرا دستگاه های نوین همچون تلویزیونهای HD و یا پخشکنندههای DVD، بلوری و دستگاههای بازی دارای تکنوژی صوت دیجیتال هستند و اغلب برای وصل کردن این دستگاه ها به سیستم های صدایی مثل سینمای خانگی، بلندگو، هدفون و هدست و آمپلی فایرها که ورودی صوت به شکل AUX تک فیش یا RCA دو فیش دارند، نیازمند بکار بردن تبدیل اپتیکال به آنالوگ است.

    در بعضی از دستگاه های نوین به خصوص تلویزیون های HD در مارکهای مختلف یا کنسول بازی PS4 و XboX و… به غیر از درگاه خروجی صوت اپتیکال (برای وصل شدن به سیم نوری)، هیچ خروجی صوت دیگری نیست. این مسئله برای کاربرانی که سینمای خانگی، هدست، هدفون و یا بلندگو و… با ورودی تک فیش هدفونی AUX 3.5 میلی متری یا ورودی ۲ فیش AV دو رنگ یا همان RCA دارند، مشکل بوجود میآورد؛ چون خروجی سیم اپتیکال را نمی توان به این دستگاه ها وصل کرد. در این زمان، کاربر یا باید سینمای خانگی و بلندگو و.. خود را به فروش رسانده و یک گونه جدید با ورودی صوت اپتیکال بخرد و یا از روش با هزینه پایینتری بهره ببرد و آن بکار بردن مبدل صوت اپتیکال دیجیتال به آنالوگ است.

    این مبدل با جنس بدنه فلزی، ورودی صوت اپتیکال و Coaxial و نیز خروجی صوت آنالوگ (RCA) دارد که برای تلویزیون های LCD، سینمای خانگی، گیرنده و دستگاه هایی که خروجی صوت دیجیتال دارند، خوب است. بیان این نکته ضروری است که برای وصل کردن این مبدل به بلندگو و یا هدفون، باید سیم تبدیل 2 سر نر RCA به مادگی استریو AUX 3.5 را بکار ببرید. در ادامه با آسارایان همراه باشید.

    مبدل صوت آنالوگ به دیجیتال

    هر دو مدل مبدلهای آنالوگ به دیجیتال و دیجیتال به آنالوگ، بخشهای حیاتی و خیلی بااهمیتی در سیستمهای صوت کاملا دیجیتال هستند. با این وجود، دقت زیادی متوجه آنها نمیشود. کارت صوت شما صدا را به نرمافزار آهنگسازی میفرستد و همین برای شما اهمیت دارد؛ پس ممکن است ذهن شما اسیر تفکر درباره تبدیل آنالوگ به دیجیتال (یا تبدیل دیجیتال به آنالوگ که بلندگوهای نظارت شما را تغذیه می-کند) نمیشود. وقتی هم که شما از یک ترکیب کننده (Synthesizer) دیجیتالی بهره میبرید، این مبدلهای دیجیتال به آنالوگ هستند که مجوز فرستادن صوت را به یک امپ به شما میدهند. با این وجود، مبدل ها خیلی اهمیت دارند. کافیست صدای خروجی مینی جک یک لپتاپ و صوت باکیفیتی که از یک مبدل اکسترنال ایجاد میشود را با یکدیگر مقایسه کنید: متوجه فرق زیادی خواهید شد. برای فهمیدن مبدلهای آنالوگ به دیجیتال (ADC) و دیجیتال به آنالوگ (DAC)، باید چند مورد اساسی درباره صدا را بررسی کنیم.

    صدای آنالوگ

    متاسفانه، صوت آنالوگ دارای کمبودهایی است. مثلا صفحه گرامافون اختلالات مازادی مثل پاپها، کلیکها و… را ایجاد میکند که اثر مصنوعی بدی بر صوت پایه میگذارد. فونو کارتریج، شخصیت و رنگ خودش را به صوت میافزاید و اختلالات مازاد به صوت میدهد. بنابراین با اینکه اخطاری که از خروجی بلندگو شنیده میشود، احتمالا به موردی که ضبط شده شباهت دارد؛ ولی نمیتواند کاملا همان صوت باشد و علت آن، خطاهایی است که ذاتا در ضبط، پردازش و پلیبک آنالوگ هست.

    صدای دیجیتال

    صوت دیجیتال با تبدیل صوت به یک سری اعداد، خیلی از متغیرها را از فرآیند ضبط و پلیبک پاک میکند و سپس این اعداد را به زنجیره صوت میفرستد (شرح خواهیم داد که به جه دلیل این فرآیند باعث بهتر شدن کیفیت صوت میشود). مبدل آنالوگ به دیجیتال، یک اخطار آنالوگ را به یک سری از اعداد تبدیل میکند. قبلا و پیش از تکنولوژی دیجیتال، ضبط و ایجاد صوت سختتر بود. با پیدایش تجهیزات دیجیتالی، ایجاد و اصلاح صوت و پراکندگی آن راحتتر شده است. پیش از گسترش فناوری دیجیتال، پخش موزک زنده بوسیله نوازندگان در رادیو و تلویزیون ممکن بود؛ ولی اکنون هر نوازنده بوسیله اینترنت قادر به پخش موزیک خود است.

    همانگونه که در شرح صوت آنالوگ بیان شد، همه اصواتی که مستقیم میشنوید آنالوگ هستند. همین اصوات با کدگذاری در رایانه و یا موبایل به صوت دیجیتال تبدیل میشوند. دیجیتال، تکنولوژیای است که برای ضبط، ذخیره، دستکاری و ایجاد صوت با بکار بردن اخطارهای صدایی آنالوگ رمزگذاری شده و به شکل دیجیتال بکار میرود. صوت دیجیتال بر روی CD یا MP3 و... ایجاد و ضبط می-شود. موزیک دیجیتال بیشتر با بهرهگیری از ابزار الکترونیکی، ساخته شده و اصلاح میشود. این ابزار، کیفیت صوت را عوض کرده و بالا میبرند و آن را تبدیل به اصوات جدید میکند که سازهای عادی قادر به ایجاد آنها نیستند.

    موارد استفاده از مبدل صوت آنالوگ به دیجیتال

    دستگاه با قابلیت تبدیل صوت دیجیتال S/PDIF به صوت آنالوگ RCA L/R برای سیستمهای سینمای خانگی یا تلویزیونهایی که دارای درگاه S/PDIF نیستند، خوب نیست. در صورتی که دارای دستگاهی هستید که خروجی صوت آن فقط درگاه اپتیکال (فیبر نوری / Toslink) است و تمایل دارید بوسیله این خروجی، صوت را بر روی بلندگو و یا باندهایی که دارای ورودی صوت آنالوگ یا همان فیشهای سفید و قرمز رنگ است، بشنوید. این تبدیل به دو حالت است: یک حالت بدون خروجی 3.5 میلیمتری یا همان AUX و حالت دیگر که دارای این خروجی است.

    در حال حاضر، ضبط اخطارهای آنالوگ توسط مهندسان به جریانی از اعداد (یک و صفر) تبدیل میشوند. این مجموعه اعداد، نشاندهنده یک اخطار صدایی دیجیتال هستند و برای شنیدن آن، باید آن را مجددا به اخطار آنالوگ تبدیل کنید. طی روند ضبط، یک هنرمند آهنگ را تنظیم میکند. میکروفونها اصوات و سازها را اخطار صدایی آنالوگ در نظر میگیرند. مهندسان، ضبط اخطارهای آنالوگ را به شکل دیجیتال ذخیره می-کنند. ابزار ضبط، مبدلهای آنالوگ به دیجیتال را برای تبدیل اخطارهای آنالوگ به اخطارهای دیجیتال برای ذخیرهسازی بکار میگیرند. در حال حاضر، به تبدیل صوت به اخطار قابل ذخیرهسازی در دستگاهها گفته میشود. یک DAC در زمان پخش، اخطارهای دیجیتالی ذخیره شده را رمزگشایی میکند. DAC با این کار، اخطارهای دیجیتالی را به صوت آنالوگ تبدیل میکند. DAC، اخطارهای آنالوگ تبدیل شده به دیجیتال را به یک تقویتکننده میفرستد و در آخر، صوت بوسیله هدفون، اسپیکر و … پخش میشود.

    دلیل حفظ کیفیت در صوت دیجیتال چیست؟

    یک CD را در نظر داشته باشید: دادههای دیجیتالی که روی یک صفحه پلاستیکی ذخیره میشوند. یک لیزر، این اطلاعات را میخواند و بعد آن را به یک DAC میفرستد که این DAC دادههای دیجیتالی را مجددا به سیگنال آنالوگ تبدیل میکند. CDها ویرایش خطا را بکار میبرند که اگر خط و خش روی CD بیفتد، قادر به شناسایی دادههای مفقود شده است و جای آن را پر کند؛ به همین دلیل، در CDها کمتر به قطعی موزیک و رد شدن آنها برمیخورید. وقتی که موسیقی را بارگیری میکنید، در صورتی که اتصالتان به اینترنت در زمان بارگیری دچار قطعی شود، موتور بارگیری تارنما باز هم بخشهای بارگیری شده را به حالت یک فایل درمیآورد و شما قادر به پلیبک آن بدون هیچ قطعیای هستید.

    نکتهای که برای موسیقی دانها حتی اهمیت بیشتری پیدا میکند، این است که بهره بردن از صوت دیجیتال باعث میشود هنگامی که صوت از زنجیره صدایی رد میشود، کیفیتش حفظ شود. اشخاص در زمانه ضبط-های چندتِرَکی، موسیقیهای خود را روی یک نوار (tape) دو ترکه آنالوگ درمیآمیختند (mix میکردند) و این امر سبب افزوده شدن پیچیدگی و اختلالات مازاد به صوت میشد. انجام فرآیند مسترینگ روی این نوار (tape)، امکان بوجود آمدن خطا را بالاتر میبرد؛ جابجایی صوت برای انتشار روی صفحات گرامافون هم به همین شکل است. در هر یک از این مراحل جابجایی صوت، کیفیت اخطار کم میشد.

    شما در ضبط دیجیتال، اعداد را به شکل استریو یا surround درمیآمیزید و سری دیگری از اعداد ایجاد می-شوند (که البته این اعداد هم از یک DAC رد میشوند تا شما قادر باشد بر صوت نظارت کنید و فایلی که درمیآمیزید را بشنوید). بنابراین، درآمیختن استریوی پایانی دقیقا همان موردی خواهد بود که هنگام درآمیختن قطعه شنیده اید. سپس شما قادر هستید این سری اعداد که صدای درآمیخته شده شما هستند را بردارید و آن را در اینترنت باگزاری کنید یا روی حافظه تلفنهمراه کپی  کنید یا آن را روی CD بریزید و… در هر یک از این مراحل جابجایی، فقط مجموعهای از اعداد منتقل میشوند و فایلی که در آخر میشنوید، بازتولیدی (و نه رونوشتی) دقیق از صوت اصلی است. به همین دلیل است که صوت دیجیتال دچار کاهش کیفیت نمیشود؛ زیرا با آسیبهایی که اخطار آنالوگ طی فرآیند ایجاد در استودیو تا رسیدن به بلندگوهای خانگی تحمل میکند، روبرو نمیشود.

  • مبدل Mini و Display Port

    دیسپلی پورت (DisplayPort) یکی از رابط های اتصال کامپیوتری می باشد. این رابط قابلیت انتقال همزمان صوت و تصویر را دارا می باشد از این رو پورت های DisplayPort را می توان در دسته رابط های صوتی و تصویری قرار داد. این رابط که از نظر عملکردی شبیه پورت HDMI می باشد، نخستین بار توسط «انجمن استاندارد الکترونیک ویدئو» (VESA) توسعه داده شده است. رابط DisplayPort به عنوان جایگزینی برای پورت های VGA، DVI و FPD-Link از سوی این انجمن طراحی و عرضه شده است. البته لازم به ذکر است که این پورت به وسیله مبدل هایی از پورت های VGA و DVI پشتیبانی می کند. اتصالات موجود در رابط DisplayPort متشکل از بیست عدد پین می باشد.

    DisplayPort از جدیدترین و قدرتمندترین پورت های عرضه شده در بازار است که حتی قابلیت های بسیار بیشتری نسبت به رابط HDMI دارد. این پورت با قابلیت انتقال صدا از 8 کانال صوتی را داشته و می تواند از رزولیشن های بالاتر از FULL-HD را نیز پشتیبانی کند. از این رو اکثر نمایشگرهای اسمارت نسل جدید مانند نمایشگرهای SDTV، EDTV و HDTV و نیز انواع مانیتورهای امروزی از این پورت پشتیبانی می کنند. علاوه بر این ویژگی دیگر این پورت پشتیبانی آن از یک اتصال قفل دار به همراه یک دکمه فشاری ساده است. این قابلیت به DisplayPort این امکان را می دهد تا به سادگی به تجهیزات مختلف چفت شود. استاندارد DisplayPort: پس از آشنائی با انواع قابلیت های DisplayPort اکنون به سراغ معرفی پورت های استاندارد برای این رابط می رویم.

    Mini DisplayPort: این پورت اولین بار و در اواخر سال 2008 میلادی توسط کمپانی اپل تولید و عرضه شد. اما پس از مدت کوتاهی این شرکت انحصار استفاده از Mini DisplayPort را برداشت و استفاده از این فناوری را رایگان اعلام کرد. در فوریه سال 2011 کمپانی اپل با همکاری اینتل پورت جدیدی را معرفی و جایگزین Mini DisplayPort کرد. این رابط جدید که با نام «تاندربولت» (Thunderbolt) شناخته می شود نسبت به Mini DisplayPort از قابلیت های جدیدتری مانند پشتیبانی از PCI Express برخوردار است. البته این رابط جدید با کلیه دستگاه های دارای رابط Mini DisplayPort سازگار بوده و از آن ها پشتیبانی می کند.

    Micro DisplayPort: این رابط در سال 2014 میلادی عرضه شد و نسخه بهبود یافته و کوچکتر رابط Mini DisplayPort است. بطور کلی برای کاربرانی که به دنبال یک رابط کوچکتر می باشند بسیار مناسب است. اغلب گوشی های تلفن همراه، اولترابوک ها و تبلت ها ازجمله دیوایس هایی بودند که از این کانکتور پشتیبانی می کردند. Slim Port: اسلیم پورت فناوری ای است که برای ایجاد یک اتصال آسان و راحت دستگاه های دارای پورت Micro USB به نمایشگرهای خارجی مانند HDTV و براساس استاندارد DisplayPort توسعه یافته است. به عبارت دیگر Slim Port استانداردی برای انتقال صدا و تصویر در گوشی های موبایل است. اسلیم پورت قابلیت انتقال صدا از 8 کانال صوتی و همچنین انتقال تصاویر با کیفیت هایی نظیر Ultra HD و 4K دارد و از آن ها پشتیبانی می کند. همچنین این کانکتور با ورودی های VGA، HDMI و DisplayPort سازگار است. تاکنون نسخه های مختلفی از رابط DisplayPort عرضه شده است. در ورژن های جدیدتر DisplayPort نسبت به نسخه های قبلی مقدار پهنای باند بیشتر شده است.

    در ادامه با هریک از ورژن های DisplayPort بیشتر آشنا خواهیم شد.

    نسخه 1.1: حداکثر سرعت انتقال داده ها در این ورژن 8.64 گیگابیت بر ثانیه می باشد. همچنین نوع رابط در این ورژن تنها دیسپلی پورت می باشد.

    نسخه 1.2: حداکثر سرعت انتقال داده ها در این ورژن 17.28 گیگابیت بر ثانیه می باشد. در کنار دیسپلی پورت، رابط های دیگری همچون USB Type-C، Thunderbolt و Mini DisplayPort رابط های ورژن 1.2 را شامل می شوند. همزمان با انتشار ورژن 1.2 قابلیت انتقال جریان چندگانه MST، و آداپتورهای پسیو عرضه شدند. همچنین سینک شدن صوت و تصویر نیز در این نسخه بهبود یافت.

    نسخه 1.3: حداکثر سرعت انتقال داده ها در این ورژن 25.92 گیگابیت بر ثانیه می باشد. همچنین نوع رابط در این ورژن همانند ورژن 1.2 شامل DisplayPort، USB Type-C، Thunderbolt و درنهایت Mini DisplayPort می باشد. همزمان با انتشار ورژن 1.3 قابلیت های Dock Port و HDMI 2.0 عرضه شدند. علاوه بر این پشتیبانی از کیفیت های 4K و 8K از دیگر قابلیت های اضافه شده می باشد.

    مبدل های DisplayPort: مبدل های بسیاری جهت تبدیل این پورت به درگاه های دیگر وجود دارد که با آن ها آشنا خواهیم شد:

    مبدل Mini DisplayPort به HDMI: همانطور که گفتیم کانکتور Mini DisplayPort در اغلب دیوایس های جدید مانند انواع لپ تاپ ها استفاده می شوند. به سبب تازه بودن تکنولوژی این رابط ها، جهت انتقال تصاویر باکیفیت به دستگاه هایی با ورودی های HDMI یا VGA می توان از مبدل های Mini DisplayPort استفاده نمود. به عنوان مثال محصولات جدید کمپانی DELL و نیز لپ تاپ های شرکت اپل نظیر MAC، iMac و MacBook Air فقط دارای ورودی Mini DisplayPort بوده و فاقد خروجی صوت و تصویر HDMI می باشند. برای اتصال این محصولات به نمایشگرهایی همچون تلوزیون های LCD و LED، از مبدل های مذکور استفاده می شود.

    مبدل Mini DisplayPort به DVI: از این مبدل برای اتصال به دستگاه های فاقد پورت DVI استفاده می شود. جنس این مبدل از پلاستیک بوده و کابل منعطفی دارد. اغلب دیوایس هایی مانند MacBook Air، MacBook Pro و دیگر رایانه های مجهز به ورودی Mini DisplayPort با این مبدل ها سازگار بوده و می توانند به دستگاه های پخش مانند مانیتور ها و پروژکتورها وصل شوند. علاوه بر این مبدل Mini DisplayPort به ورودی های HDMI و VGA، با اغلب محصولات شرکت ASUS نیز با برخی از محصولات شرکت اپل مانند سرفیس و مک بوک که دارای پورت های Mini DisplayPort و Thunderbolt می باشند، سازگار بوده و برای اتصال این دستگاه ها به نمایشگرهای خارجی مانند پروژکتورها و مانیتورها مورد استفاده قرار می گیرند.

  • تبدیل SATA و IDE

    فرق میان SATA و IDE چیست؟ خصوصیات هر یک از این رابطها چیست؟ رایانه ها و فضای ذخیره سازی آنها ما تغییر میکنند. این تحولات از فلاپی دیسک ها آغاز شده و به دیسکهای سخت رسیده و گنجایش آنها هم در طول دهه های اخیر به شکل تصاعدی زیاد شده است. ولی در کنار زیاد کردن گنجایش، باید تکنولوژی های نوینی هم برای جابجایی میزان زیادی از اطلاعات در سریعترین وقت ممکن استفاده شود. بنابراین، سیمهای SATA جایگزین سیمهای IDE شدند. در ادامه با آسارایان همراه باشید تا شما را با پورت های IDE و SATA و نیز تبدیل های این دو پورت آشنا کنیم.

    آَشنایی با پورت IDE

    IDE نوعی راه ارتباطی است که برای وصل کردن دستگاههای ذخیرهسازی قدیمی بکار گرفته میشد. IDE کوتاه شده Integrated Drive Electronic است. معمولا IDE به سیمها و درگاههایی گفته میشود که برای وصل کردن دستگاه هایی مثل هارددرایو و درایوهای نوری به مادربرد رایانه بکار گرفته میشود. خیلی از فناوریهای نوین مانند PATA و SATA طبق IDE طراحی شده اند. اغلب اتفاق میافتد که سیستم شما دارای قابلیت پشتیبانی از فناوری نوین است، ولی فناوری دستگاهای فرعی شما کهنه است. بطور مثال احتمالا شما دارای هارددرایوی باشید که دارای قابلیت پشتیباتی از فناوری SATA است، ولی رایانه شما از IDE برای وصل شدن دستگاههای ذخیرهسازی پشتیبانی میکند. این احتمال هست که هارد SATA را با رایانهتان که دارای فناوری SATA نیست، مطابقت دهید.

    آشنایی با پورت SATA

    SATA کوتاه شده واژههای Serial Advanced Technology Attachment است. SATA یک استاندارد طبق IDE است که در سال 2001 روانه بازار شد. SATA مثل PATA برای وصل شدن دستگاههایی همچون هارددرایو و درایوهای نوری به مادربرد سیستم بکار گرفته میشود. همانگونه که اشاره شد SATA جای استاندارد PATA را گرفت و برای وصل شدن دستگاههای ذخیرهسازی درون رایانه بکار گرفته شد.

    سرعت جابجایی اطلاعات در فناوری SATA دو برابر بالاتر از میزان جابجایی اطلاعات در فناوری PATA است. در بررسی PATA و SATA، باید گفت که قیمت دومی کمتر هم هست و دارای قابلیت Hot Swap هم هست. به بیان ساده، hot swap یعنی شما بی اینکه رایانهتان را خاموش کنید قادر به وصل کردن دستگاهی به رایانهتان هستید و به آسانی از آن بهره ببرید. دستگاههای ذخیرهسازی که دارای استاندارد PATA هستند، احتیاج داشتند که بعد از خاموش کردن رایانه به آن وصل شوند. یکی دیگر از فواید سیمهای SATA این است که فضای اندکی را تصرف میکنند و وصل شدن آنها هم راحتتر است. علیرغم نوارهای عریض، سیمهای PATA دارای شکل و ظاهر خیلی مطلوبی نبودند و هم اینکه فضای بسیاری را داخل کیس تصرف میکردند. همچنین اینکه هر قدر طراحی باریکتر و ظریفتر باشد، در جریان هوا و خنک نگه داشتن هوای داخل کیس بهتر عمل میکند.

    همانگونه که بیان شد سرعت جابجایی اطلاعات در فناوری SATA بیشتر از سرعت جابجایی اطلاعات در فناوری PATA است. به گونهای که بالاترین سرعت جابجایی اطلاعات در PATA برابر 133 MB/s است در حالی که سرعت جابجایی اطلاعات در فناوری SATA به 600 MB/s نیز میرسد. پایینترین سرعت جابجایی اطلاعات در فناوری SATA برابر 150 MB/s است که از بالاترین میزان جابجایی اطلاعات فناوری PATA هم بالاتر است.

    بالاترین درازای سیمهای PATA تقریبا مساوی با 46 سانتی متر است؛ اما طول سیمهای SATA، 1 متر نیز میشود. با این وجود، سیمهای PATA را میتوان به دو دستگاه ذخیرهسازی وصل کرد؛ ولی سیمهای SATA در یک لحظه فقط قادر به اتصال به یک دستگاه ذخیرهسازی هستند. بعضی از ورژنهای سیستم-عامل ویندوز مانند ویندوز 95 و ویندوز 98 منسوخ شده دارای استاندارد SATA نیستند. یکی دیگر از موارد منفی درباره استاندارد SATA این است که گاهی احتیاج نداریم که درایور ویژه را در سیستم عامل نصب کرد تا اطلاعات بر روی آن خوانده و نوشته شوند.

    سیمهای SATA 7 پین دارند که هر دو سمت آن، صاف و هموار است. یک سمت سیم SATA به درگاه موجود در مادربرد رایانه که SATA علامتگذاری شده است، وصل میشود و سمت دیگر اتصالدهنده آن به درگاه SATAی هارددیسکها یا دیسکهای SSD پشتیبانیکننده از SATA متصل میشوند. گونه دیگری از اتصالدهندههای SATA هست که خود در مجموعه سیمهای SATA است. این مدل سیمها که به آنها eSATA یا External SATA میگویند، قادر به وصل شدن به  درگاه ویژه eSATA در بعضی بوردهای اصلی با قیمت زیاد هستند. این مدل سیمها را برای وصل شدن مستقیم دیسکهای SSD به شکل Hot Plog به لپتاپ بکار میروند.

    همانگونه که اطلاع دارید در بوردهای اصلی رایانههای رومیزی، درگاه eSATA را نمیگذارند؛ اما شما قادر به قرار دادن آن به آسانی و به وسیله تهیه براکت آن هستید. قیمت این براکتها از 10 دلار پایینتر است و به آسانی میتوان آنها را خرید.

    یک مورد درباره سیمهای eSATA و SATA این است که سیم هر دوی آنها فقط قادر به جابجایی اطلاعات هستند و نمیتوانند نیروی الکتریسیته ضروری برای هارددرایو را بیاورند. این یعنی که درایوهای eSATA برخلاف دستگاههای ذخیرهسازی مانند فلشمموری، احتیاج به درگاهی ویژه برای تامین نیروی الکتریسیته است.

    مبدلهای گوناگونی برای تبدیل سیمهای کهنه به سیم SATA هست که میتوانید آنها را بخرید. مثلا اگر تمایل دارید که از هارددرایوهای SATA بهره ببرید و درگاه SATA در رایانهتان نیست، قادر به بهره بردن از مبدل SATA to USB adapter هستید.

     

    مبدل IDE به SATA

    با توجه به اینکه بوردهای اصلی نوین برای ایجاد ارتباط با هارد و دیویدی رایتر از درگاه ساتا بهره میبرند و درگاه IDE ندارند، ما برای بکار گرفتن دستگاههایی مثل DVD/RW و هارد قدیمی که درگاه IDE دارد، می‌توانیم مبدل IDE به SATA و برعکس را بکار ببریم و یا در صورتی که تمایل داشته باشیم هارد جدید را به مادربرد قدیمی متصل کنیم، احتیاج به تبدیل IDE به ساتا و برعکس داریم. همانگونه که معلوم است، این مبدل دوسویه است؛ یعنی IDE را به SATA و نیز SATA را به IDE تبدیل می‌کند. بیشترین استفاده از این مبدل برای بهره بردن از دیویدیرایتر با درگاه ساتا به بوردهای اصلی قدیمی است. برای هارد نیز بکار گرفته میشود، اما قادر به بکار گرفتن برای هارد به شکل master نیستیم؛ یعنی قادر به نصب ویندوز روی آن نیستیم.

    سابقا مدلهای هارددیسک و درایو نوری Parallel ATA – PATA را به روی بوردهای اصلی با اتصالدهنده و رابط IDE به آسانی بکار میبردیم. ولی با ترقی سریع فناوری، چند سالی است که دیگر رابط IDE روی بوردهای اصلی نوین نیست و بطور کلی رابط Serial ATA – SATA جای آن را گرفته است که البته سرعت خیل زیادتری دارد. احتمالا که با قدیمی شدن و نبود پورت IDE روی بوردهای اصلی نوین، فکر کنید دیگر هاردها و درایوهای نوری IDE بکار نمیروند و باید آن‌ها را کنار گذاشت؟ ولی در پاسخ شما باید بگوییم که قادریم دستگاه‌های قدیمی IDE را همچنان بکار گیریم!

    متصل کردن هارد قدیمی IDE به مادربرد SATA

    به شکل کوتاه شده، باید بگوییم تا زمانی که هارددیسک یا CD/DVD ROM قدیمی IDE شما حالت خوبی داشته و سالم باشد، می‌تواند روی بوردهای اصلی نوین بکار گرفته شود. همه چیزی که شما برای این امر احتیاج دارید، یک تبدیل IDE به SATA است. این مبدل به آسانی با وصل شدن به هارد یا درایو IDE از یک سو و وصل شدن به متصلکننده SATA مادربرد توسط سیم SATA از سوی دیگر، می‌تواند دستگاه IDE قدیمی شما را به مادربرد نوین SATA وصل کند.

    تبدیل IDE به SATA

    تصور کنید شما دارای یک هارد PATA با رابط IDE هستید، بنابراین درگاه مادگی IDE مبدل را به هارد وصل می‌کنید. برای تامین نیروی مبدل درگاه الکتریسیته 4 پین IDE را هم به آن متصل کرده و سیم SATA را هم به مادربرد و درگاه SATA Host مبدل متصل می‌کنیم. به همین آسانی، هارددیسک IDE شما به بِرد اصلی SATA وصل شد. حالا کافی است سیستم را روشن کرده و هارد یا درایونوری IDE خود روی مادربرد نوین بکار ببرید.

    اتصال هارد جدید SATA به مادربرد IDE

    حالا در صورتی که برعکس راه فوق، تمایل داشته باشیم یک هارد SATA را به یک برد اصلی قدیمی IDE متصل کنیم چه؟ مجددا نیز با بکار بردن تبدیل SATA به IDE می‌توان به آسانی این عمل را انجام داد. برای این کار، سمت مادگی IDE مبدل را به متصلکننده IDE مادربرد متصل کرده و بعد از وصل کردن درگاه الکتریسیته 4 پین به آن، هارد SATA را با سیم ساتا به درگاه SATA Device مبدل وصل میکنیم. بعد از آن، سیستم را روشن کرده و می‌توانیم به آسانی، هارد SATA روی مادربرد IDE قدیمی را بکار بریم. ضروری است بگوییم که مبدل‌های گوناگون در بازار هست و دارای همین کارکرد البته با کیفیت خیلی کمتر هستند؛ ولی همواره تلاش کنید به ویژه برای هارددیسک، تبدیل‌های استاندارد و شناخته شده را بکار گیرید. پرداخت مبلغ بیشتر برای یک تبدیل خوب، بهتر از خراب شدن هارددیسک و از بین رفتن دادههای شماست.

  • تبدیل Type-C

    درگاه Type-C استاندارد جدید در پورت های USB می باشد. این ورودی را در اغلب اسمارت فون ها، لپ تاپ ها، تبلت ها و سایر دستگاه های الکترونیکی جدیدی که تولید شده اند، می توان مشاهده کرد. پیش بینی می شود که در چند سال آینده تقریبا تمامی تجهیزات الکترونیکی به این نوع درگاه مجهز شوند. پورت های USB نسل قبل رابط های بزرگتر و قدیمی می باشند که در اکثر دستگاه های امروزی وجود دارند. اما پورت USB Type-C یک رابط جدید است که با استفاده از بروزترین فناوری های روز دنیا ساخته شده است. این رابط جدید کوچکتر بوده و سایزی به اندازه یک رابط micro USB دارد. همچنین به دلیل امکان اتصال از هر دو سمت نسبت به رابط های USB نسل پیشین خود قابلیت اتصال آسان تری دارد. همچنین از آنجایی که کابل USB Type-C قابلیت انتقال جریان بیشتری دارد می تواند در شارژ لوازم الکترونیکی بزرگتری همچون لپ تاپ نیز مورد استفاده قرار گیرد.

    همانطور که می دانید سرعت انتقال اطلاعات در USB 3.0 بسیار بیشتر از انواع دیگر USB می باشد. جالب است بدانید که استفاده از کابل Type-C سرعت انتقال داده ها در USB 3.0 را دو برابر کرده و به سرعتی در حدود 10 گیگابیت در ثانیه می رساند. همچنین این کابل با جدیدترین USB عرضه شده در بازار همچون USB 3.1، USB Power Supply و USB PD سازگار بوده و از آن ها پشتیبانی می کند.

    کابل USB Type-C به لحاظ نحوه اتصال مشابه کابل لایتنینگ کمپانی اپل بوده و حالت برگشت پذیر دارد. به عبارت دیگر در پورت های دیگر هنگام وارد کردن کابل USB کاربر ممکن است دو یا سه بار کابل را برگرداند تا وارد پورت شود. اما در کابل Type-C همانند کابل لاتنینگ، امکان وارد کردن کابل از هر دو طرف به پورت دستگاه وجود دارد. این ویژگی به عنوان یکی از قابلیت های بسیار پرطرفدار کابل های Type-C به شمار می رود.

    گفتیم که کابل های Type-C کم کم رواج می یابند و احتمالا در آینده ای نزدیک شاهد خواهیم بود که این نوع کابل به عنوان یک رابط استاندارد جهانی در همه دیوایس های الکترونیکی مورد استفاده قرار خواهند گرفت. اما امروزه نیز دستگاه های بسیاری به جهت سرعت و کیفیت بسیار بالای آن به رابط Type-C مجهز شده اند. اما دستگاه های بسیاری نیز وجود دارند که فاقد پورت یو اس بی نوع C می باشند. به همین جهت مبدل هایی به منظور تبدیل این پورت به پورت های دیگری همچون HDMI و DisplayPort وجود دارد تا با استفاده از این مبدل ها هر دستگاهی را به ورودی های Type-C متصل نمود.

    USB Type-C از منظر اتصالات برقی از USB 3.0 پشتیبانی می کند. اما اگر این یو اس بی با طراحی بیضی مانند USB Type-C سازگارنبوده و همخوانی نداشته باشد باید از مبدل ها و آداپتورهای مناسبی جهت اتصال به آن استفاده کرد. اغلب لپ تاپ های امروزی از درگاه Type-C USB بهره می برند. اما استفاده ای که از این پورت می شود تنها به انتقال داده ها و اطلاعات محدود شده است. این در حالی است که از کابل های Type-C به علت توان بالایی که در حمل جریان دارند می توان به عنوان ورودی شارژر لپ تاپ استفاده نمود. به عنوان مثال کمپانی اپل برای نخستین بار در سال 2015 مک بوک های خود را به درگاه شارژ Type-C مجهز نمود. پس از اینکه اپل از این فناوری پیشرفته در مک بوک های خود بهره برد؛ تولیدکنندگان دیگری همچون سامسونگ و مایکروسافت نیز در لپ تاپ های خود از این فناوری استفاده کردند. با توجه به اینکه استفاده از USB Type-C به عنوان پورت شارژر قابلیت هایی نظیر افزایش سرعت شارژ دیوایس را به همراه دارد به احتمال زیاد در آینده ای نزدیک شاهد منسوخ شدن پورت های قدیمی و استفاده از پورت Type-C به عنوان ورودی شارژر لپ تاپ خواهیم بود.

    اغلب لپ تاپ های امروزی حتی بعضی از لپ تاپ هایی که جدیدا تولید شده اند فاقد مبدل هایی جهت تبدیل پورت های مختلف به یکدیگر می باشند و باید خود کاربر چنین مبدلی را از بازار تهیه کند. به عنوان نمونه اگر به فروشگاه های اپل نگاهی بیاندازید مشاهده خواهید کرد که این شرکت کابل های یو اس بی و مبدل هایی را جهت اتصال کابل های Type-C به پورت های دیگری نظیر Ethernet و Lightning عرضه کرده است. البته عرضه کابل ها و انواع مبدل تنها به اپل محدود نمی شود و بسیاری از آنلاین شاپ ها انواع مختلفی از این محصولات را ارائه می کنند. حتی برخی از این محصولات با استانداردهای قدیمی که تقریبا منسوخ شده اند و یا خیلی کم استفاده می شوند نیز سازگار می باشند. این امر موجب می شود تا کاربران دارای دیوایس های قدیمی تر نیز قادر به استفاده از سخت افزارهای به روزتر باشند.

    یکی از ویژگی های خوب کابل های Type-C این است که با تمام دیوایس هایی است که به پورت Type-C USB مجهز شده اند سازگار است و از تمام مدل های Type-C USB پشتیبانی می کند. داک ها از لوازم جانبی کامپیوتر هستند که امکان شارژ کردن لپ تاپ و استفاده از چند نمایشگر بصورت همزمان را برای کاربر فراهم می کنند. همچنین این وسیله تعداد پورت بیشتری مانند Ethernet، USB 3.0، HDMI و حتی VGA را در اختیار کاربر قرار می دهد. در سال های اخیر استفاده از داک ها و هاب های یو اس بی بسیار رواج داشته است. خوشبختانه این گجت ها تا حد زیادی با یو اس بی های نوع C سازگار می باشند. از این رو تهیه تنها یک پورت USB Type-C تمام نیاز شما را برطرف خواهد کرد.

    در قسمت های قبل به ویژگی ها و نقاط قوت یو اس بی تایپ سی اشاره شد. باتوجه به توانمندی ها و قابلیت هایی که برای کاربران فراهم می کند لزوم استفاده از کابل ها و پورت های Type-C بیش از پیش احساس می شود. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به انواع مبدل های Type-C و با کارکردهای آن ها آشنا خواهیم شد:

    دیوایس های سازگار با OTG می توانند از مبدل های USB Type-C به USB 2.0 بهره ببرند. این مبدل ها برای دستگاه هایی همچون اسمارت فون ، تبلت و سایر دستگاه های مجهز به درگاه Type-C مناسب هستند و عمدتا جهت انتقال فایل ها و شارژ دستگاه به کار می روند. برای استفاده از مبدل USB Type-C به USB 3.0 نیز همچون مدل قبلی باید دستگاه از OTG پشتیبانی کند. البته سرعت انتقال اطلاعات در استاندارد USB 3.0 بسیار بیشتر از USB 2.0 می باشد.

    همچنین از مبدل های USB Type-C به HDMI برای اتصال دیوایس های دارای پورت Type-C به نمایشگرهای دارای ورودی HDMI استفاده می شود. در اتصال نمایشگرهایی با ورودی VGA نیز بدون نیاز به نصب یک نرم افزار یا راه اندازی درایور خاصی و تنها با اتصال کابل به سیستم و با استفاده از مبدل USB Type-C به VGA می توان این کار را انجام داد.

    همچنین برای اتصال مموری کارت ها، فلش مموری ها و شارژ دیوایس هایی که دارای پورت Type-C می باشند می توان از مبدل های USB Type-C به micro USB استفاده نمود. امروزه انواع مختلفی از مبدل های تایپ سی به بازار عرضه شده است که از میان آن ها می توان به مبدل Type-C به HDMI-VGA ، مبدل Type-C به Type-C / USB3.0 /RJ45 ، مبدل USB-C به HDMI/USB/LAN ، کابل تبدیل USB-C به AUX، تبدیل TYPE-C TO VGA و ... اشاره کرد.

  • تبدیل SDI و BNC

    دوربین های HD (High Definition) و دوربینهای تحت شبکه فناوری نوین در سیستمهای مداربسته هستند. تغییرات و ترقیهای بسیاری در سیستم مداربسته هم در کیفیت و هم در همه جوانب مربوطه اتفاق افتاده تا بتواند جواب احتیاجات جدید بازار سیستمهای مداربسته را بدهد. در این بین، دوربینهایی تحت شبکه، روشی درخور برای پاسخگویی به این نیازها به ویژه ضبط و فرستادن تصاویر باکیفیت زیاد بوده اما تغییر سیستمهای مداربسته قدیمی به سیستمهای تحت شبکه به پرداخت مبلغ زیاد و نیز تعویض کل زیرساخت سیستمهای مداربسته قدیمی نیاز داشت. راهکار جابجایی HD-SDI روشی بود که با هدف برطرف کردن این مشکل عرضه شد تا سیستم SD را به HD تغییر دهد و این از بااهمیتترین فواید این راهکار بهرهگیری از سیمهای کواکسیال نصب شده در سیستم مداربسته قدیمی است. کیفیت تصویر با تعداد پیکسلها در یک فریم معین میشود و HD (High Definition) یا مگاپیکسلی یعنی در یک فریم بیش از ۱۰۰۰۰۰۰ پیکسل است.  در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با دو کانکتور SDI و BNC و تبدیلات این دو پورت آشنا سازیم.

    فناوری SDI

    تکنولوژی SDI (Serial Digital Interface) مجوز به جریان افتادن ویدیوی دیجیتال غیرفشرده بر روی یک سیم تک را میدهد. این فناوری از واژههای ۱۰ بیتی اخطارهای ویدیوئی دیجیتالی غیرفشرده برای ارسال متوالی بوسیله سیم کواکسیال ۷۵ اهمی بهره میبرد. همانگونه که اشاره شد در سیستمهای HD نیز از سیم کواکسیال به عنوان رابط جابجایی بهره میبرند و احتمال دارد شما فکر کنید که همچون سیستمهای آنالوگ SD است؛ ولی این سیستم، یک سیستم دیجیتال کامل است و برخلاف سیستمهای آنالوگ باکیفیت جابجایی، در فاصله و میرائی فرق دارد و برای یک فاصله مشخص بکار میرود. سیستمهای SD تا ۱۵۰ متر میتوانند دارای جابجایی تصویر باشند و برای فواصل بیش از ۱۵۰ متر میتوان از تکرارکننده (repeater) بهره برد.

    درباره کانکتور BNC

    British Naval Connector نوعی فیش ارتباطی است که برای وصل کردن سیمهای کواسیال استفاده می-شود. این وصلکنندهها برای مدلهای سیم کواکسیال شامل RG59، RG58 تا RG179 و RG316 خوب هستند. BNCها در موارد گوناگونی شامل تجهیزات رادیویی، تلویزیونی، تجهیزات آزمایشگاهی، اخطارهای ویدیویی و نیز بعضی شبکههای کامپیوتری استفاده میشوند. این وصلکنندهها فیشهای رایج برای ارتباط دوربینهای مداربسته آنالوگ نیز هستند. BNCها هم مثل وصلکنندههای به شکل نر و مادگی به یکدیگر وصل میشوند و دربرگیرنده یک پین درونی و یک فک دوار چرخنده هستند. بدنه چرخشی BNC نر در  BNCماده با چرخش 180 درجه قفل میشود. طراحی داخلی BNCها موجب وصل شدن قفل میشود. BNCهای بازار، با توجه به مدل اتصال آنها با سیم و نیز وسایل وصلکننده آنها در مدلهای گوناگون پیدا میشوند. BNCهای پیچی، BNCهای فنری، BNCهای پِرِسی و … را میتوان در زمره اینها دانست. برای وصل کردن BNCهای پِرِسی به سیم کواکسیال تجهیزات پِرِس احتیاج داریم؛ ولی برای BNCهای پیچی، یک پیچگوشتی کوچک کافی است. البته لازم نیست شرح دهیم که اتصال BNCهای  پِرِسی اطمینان بیشتری دارد.

    رابط BNC به رابط سم کواکسیال اطلاق میشود. رابط BNC برای اتصال سیم کواکسیال 75 اهم بکار می-رود، دو کانال گرفتن (RX) و جابجایی (TX) را به ارمغان میآورد و برای اتصال اخطارهای نامتعادل بکار می-رود.

    رابط BNC (رابط کارت حلقه سیم کواکسیال) معمولا برای وصل کردن کالاهای حرفهای سینمای خانگی و ابزار ویدئویی پیشرفته بکار میرود. سیم BNC 5 اتصال دارد که به ترتیب اخطارهای همگامسازی قرمز، سبز، آبی، افقی و همگامسازی را میگیرد. رابط BNC قادر به کم کردن تداخل میان اخطارهای ویدئویی و کسب برترین جواب اخطار است. به علاوه، اتصال به خاطر طراحی ویژه رابط BNC خیلی فشرده است؛ پس بخاطر شل شدن رابط، دیگر احتیاجی به نگرانی درباره تماس ضعیف نیست.

    اتصال BNC برای ضبط فیلم در دستگاههای ویدیویی تجاری بکار میرود. اتصالات BNC عموما روی سیم-های شبکه 10base2 اترنت و کارتهای شبکه بکار میرفت. اتصالات BNC را میتوان در استودیوهای ضبط صدا هم پیدا کرد. ابزار ضبط دیجیتال از وصل شدن برای هماهنگسازی بخشهای گوناگون بوسیله جابجایی سیگنالها بهره میبرند. معمولا فیش BNC نر به یک سیم کواکسیال و فیش مادگی به یک صفحه بر روی تجهیزات نصب میشود. اتصالات BNC معمولا به شکلی طراحی شدهاند که با بهره بردن از یک وسیله دستی، میتوان به آسانی نصب کرد.

    برای اتصال دوربینها، دستگاه ضبط تصاویر در فناوری اتصال دوربین مداربسته آنالوگ و DVR-CVR-TVR-SDI بوسیله مدلهای سیم کواکسیال و فیش BNC بکار میرود. فیش BNC خوب باید اختلال کمتری بوجود آورد تا تصویر در خروجی دوربین و یا ورودی DVR اسیر اختلال، خطخطی شدن و برفکی شدن نشود.

    نکته : بیشتر اشکالات تصویر شامل اختلال و خطخطی شدن تصویر و قطع و وصلی تصویر در دستگاه DVR عموما بخاطر ایراد در خرابی فیش BNC رخ میدهد. با عوض کردن فیش BNC میتوانیم مانع از رخ دادن این مشکلات شویم.

     

    تبدیل SDI به BNC

    با این مبدل قادر به دیدن صدا و تصویر قرار گرفته بر روی پورت خروجی SDI کارت‌ کپچر، کارت تدوین و سایر ابزارهای دیجیتال SDI بر روی تجهیزات پخش آنالوگ خود هستید. مبدل یک ورودی دیجیتال SDI دارد که دارای قابلیت دریافت اخطار صدا و تصویر تا وضوح 1080 پیکسل است. سه اتصالدهنده BNC موجود در بخش Output عملکرد خروجی دستگاه را فراهم می‌کنند. یک اتصالدهنده BNC به منزله پورت خروجی آنالوگ کامپوزیت است و دو اتصالدهنده BNC دیگر، پورت‌های دیجیتال SDI هستند. وجود دو پورت خروجی BNC موجب شده که بتوانیم در یک زمان از این دستگاه به عنوان تقسیمکننده سیگنال SDI بهره برد که می‌تواند اخطار صدا و تصویر را در وضوح HD بوسیله سیم SDI تا فاصله 200 متر بدون کم شدن کیفیت بفرستد. این مبدل یک پورت 3.5mm صدا دارد که قادر به ارمغان آوردن صدایی واشح و باکیفیت در زمان دیدن ویدیو برای کاربر است.

امروزه کامپیوترها و لپ تاپ ها در دسترس تمامی افراد می باشد. مدل های بسیار مختلفی تولید شده و در دسترس کاربران قرار گرفته شده است. سیستم های کامپیوتری دارای پورت های ورودی متفاوتی می باشند. گاهی این تفاوت سبب ایجاد سردرگمی کاربران شده و در اتصالات خود دچار مشکل می شوند. از سوی دیگر بسیاری از لوازم جانبی کامپیوترها مانند ماوس، صفحه کلید، هدست و......

امروزه کامپیوترها و لپ تاپ ها در دسترس تمامی افراد می باشد. مدل های بسیار مختلفی تولید شده و در دسترس کاربران قرار گرفته شده است. سیستم های کامپیوتری دارای پورت های ورودی متفاوتی می باشند. گاهی این تفاوت سبب ایجاد سردرگمی کاربران شده و در اتصالات خود دچار مشکل می شوند. از سوی دیگر بسیاری از لوازم جانبی کامپیوترها مانند ماوس، صفحه کلید، هدست و... از طریق این درگاه ها صورت می گیرد. از این رو شناخت پورت ها و تشخیص کابل و یا استفاده از آداپتور (مبدل) مناسب جهت اتصال لوازم کامپیوتر و یا وسائل الکترونیکی مختلف نظیر تلوزیون های هوشمند، نمایشگرها و... به سیستم های رایانه ای لازم و ضروری بنظر می رسد.

معروفترین و پرکاربردترین ورودی صدا ورودی جک 3.5 میلی متری می باشد که تقریبا در تمامی گوشی های هوشمند، تبلت ها، لپ تاپ ها و رایانه های رومیزی وجود دارد. اغلب لوازمی مانند هدفون و هندزفری های سیمی از طریق این ورودی به کامپیوتر و یا گوشی وصل می شوند از این رو به این درگاه جک هدفون نیز گفته می شود. دستگاه های الکترونیکی فاقد درگاه جک 3.5 میلیمتری می توانند با استفاده از مبدل صدا آنالوگ و مبدل صدا دیجیتال و یا هدفون های USB از این درگاه استفاده نمایند. همچنین اسمارت فون های جدید اپل که فاقد جک هدفون می باشند را نیز می توان از طریق مبدل های لایتنینگ به 3.5 میلی متری یا هدفون های لایتنینگ به این درگاه متصل کرد.

البته به غیر از این موارد می توان از بلندگوها و یا هدفون های بی سیم نیز استفاده نمود. همچنین اگر دستگاه شما به پورت USB Type-C مجهز شده باشد می توانید از مبدل های این پورت استفاده کرده و یا از هدفون ها یا لوازمی با ورودی تایپ استفاده نمائید.

در وسایلی که فاقد ورودی اِتِرنت (Ethernet) می باشند می توان با تهیه یک مبدل یو اس بی به اترنت این مشکل را برطرف کرد. عمده تفاوت مبدل های اترنت در تفاوت نوع درگاه های آن ها می باشد. به عنوان مثال تهیه یک مبدل با ورودی USB Type-C درمقایسه با ورودی تایپ USB Type-A هزینه بیشتری دارد. همچنین بیشتر داک های ارتباطی دارای پورت اترنت می باشند.

ورودی های HDMI را می توان متداول ترین و پرکاربردترین نوع ورودی دانست که جهت اتصال انواع تلوزیون ها، نمایشگرها، پروژکتور ها و دیگر نمایشگرهای خارجی به کامپیوتر و لپ تاپ مورد استفاده قرار می گیرد. واژه HDMI درواقع کوتاه شده عبارت (High Definition Multimedia Interface) و به معنای « رابط چندرسانه ای با وضوح زیاد» می باشد. درگاه HDMI امکان پشتیبانی همزمان از صوت و تصویر را دارا می باشد. همچنین قابلیت پشتیبانی از انواع مختلف رزولیشن ها را دارا می باشد. به عنوان نمونه اگر دستگاه از کارت گرافیک مناسبی بهره مند باشد این ورودی می تواند تصاویری تا رزولیشن 4K را نیز ساپورت کند. با این حال عدم امکان اتصال همزمان دو نمایشگر توسط این درگاه نقطه ضعف پورت HDMI محسوب می شود. با توجه به اینکه این درگاه نسبتا جدید است، دستگاه های قدیمی تر فاقد چنین درگاهی می باشند. به همین دلیل در دستگاه های مانند نمایشگرهایی که دارای پورت DVI می باشند می توان با استفاده از مبدل های HDMI به DVI مشکل را حل کرد.

علاوه بر این مبدل هایی برای تبدیل درگاه یو اس بی تایپ سی نیز وجود دارد. البته باید توجه داشت که این درگاه تایپ سی امکان انتقال تصاویر را داشته باشد. همچنین جهت استفاده از یک مبدل HDMI به Display Port باید توجه داشت که این مبدل حتما به یک منبع برق مستقل مجهز شود در غیر اینصورت استفاده از این مبدل بی فایده خواهد بود. در قسمت قبل به ورودی DisplayPort اشاره کردیم. اما شاید بسیاری از افراد با این ورودی آشنا نباشند. ورودی DisplayPort درواقع جدیدترین و پیشرفته ترین فناوری اتصال نمایشگرهای مختلف به سیستم های کامپیوتری می باشد. بنابراین این ورودی همچون پورت HDMI برای اتصال انواع نمایشگرهای مختلف به رایانه و لپ تاپ و انتقال همزمان صدا و تصویر مورد استفاده قرار می گیرد. این پورت می تواند تصاویری با کیفیت 4K و فرکانس 60Hz را انتقال دهد. همچنین ورودی DisplayPort برخلاف پورت های HDMI قادر است تا بصورت همزمان و به وسیله داک یا هاب به سه نمایشگر با کیفیت های Full-HD تصویر ارسال کند. بسیاری از لپ تاپ هایی که به این مدل از درگاه مجهز هستند به نوع mini DisplayPort مجهز شده اند.

نکته ای که حائز اهمیت است این است که درصورت اتصال بیش از یک نمایشگر به لپ تاپ مجهز به mini DisplayPort باید از جریان ارتباطی چندگانه با نام هاب MST کمک گرفت. البته باید توجه داشت که این هاب باید از یک منبع مستقل تغذیه شود. لازم به ذکر است که علاوه بر مبدل های HDMI به DisplayPort مبدل های دیگری همچون USB Type-C و mini DisplayPort به DisplayPort نیز استفاده می شوند.

ورودی های DVI را نمی توان در لپ تاپ های امروزی مشاهده کرد. این ورودی بیشتر در دیوایس هایی مانند نمایشگرهایی با رزولیشن کمتر از Full-HD و نیز کامپیوترهای خانگی وجود دارد. علاوه بر ورودی DVI، درگاه VGA نیز در اغلب دستگاه های قدیمی تر موجود است. در این میان انتخاب درگاه DVI مناسب تر می باشد. می توانید از مبدل هایی جهت وصل نمودن ورودی HDMI و حتی DisplayPort سیستم به درگاه DVI نمایشگر مدنظر خود استفاده کنید. درگاه های یو اس بی رایج ترین ورودی های سیستم های کامپیوتری می باشند و به دسته های مختلفی تقسیم بندی می شوند.

درگاه USB Type-A یکی از ورودی های کامپیوتری می باشد. برای اتصال یک دیوایس که به درگاه USB Type-C مجهز شده است به این ورودی می توانید از مبدل ها و کابل های یو اس بی Type-A به Type-C استفاده کنید که هزینه چندان بالایی هم ندارند. درگاه USB 2.0 متداول ترین ورودی بین درگاه های یو اس بی می باشد. این ورودی با پورت های مختلفی نظیر USB Type-A، USB Type-B، micro USB و mini USB سازگار است و می تواند از آن ها پشتیبانی نماید.

پورت USB 3.0 جزء ورودی های جدیدتر است که سرعت انتقال داده در آن بسیار بیشتر از نمونه های دیگر است. اغلب هارد های اکسترنال و هارد دیسک های SSD به این درگاه مجهز شده اند. این پورت با ورودی های دیگری همچون USB Type-A و USB Type-B سازگار می باشد. همانطور که گفتیم نمایشگرهایی با ورودی VGA نیز وجود دارد. اما متاسفانه امکان تبدیل این درگاه به درگاه های DisplayPort، HDMI و DVI وجود ندارد. با این حال می توانید ازطریق ورودی های دیگری و با استفاده از مبدل هایی که قیمت چندان بالایی ندارند نمایشگر را به دیوایس مدنظر خود ارتباط دهید.

بیشتر